Τέτοια ματς, είναι ιδανικά για ξεφωνητό. Να βγάλεις όλη την ένταση που κουβαλάς παρακολουθώντας την ΑΕΚ σε αυτήν την τραγική χρονιά, να βάλεις εύκολα κατά δικαίων και αδίκων. Αλλά στη δική μου λογική, αυτό δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Φτάσαμε Μάρτη και ακόμα συζητάμε για όσα δεν έγιναν το καλοκαίρι και το χειμώνα, όσα λάθη υπήρξαν στο σχεδιασμό, ποιος είναι ο Χιμένεθ, ποιος ήταν ο Ουζουνίδης, ποια είναι η στρατηγική της ΑΕΚ.

Υπάρχει κάτι νέο που διαπιστώθηκε στη Θεσσαλονίκη; Για εμένα όχι. Ο Μανόλο είναι ένας προπονητής που με την ίδια ευκολία που θα διασύρει τον Ατρόμητο, χάνει τα αυγά και τα πασχάλια από τον Αρη. Παίρνει την ταυτότητα του Κάναντι και δίνει τη δική του στον Παντελίδη. Υπάρχει πλέον κάποιος που αμφιβάλει για τον κάκιστο σχεδιασμό και την πλημμελή δουλειά του Ουζουνίδη; Εγώ τουλάχιστον, όχι.

Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που λείπουν βασικά εργαλεία για την ομαλή λειτουργία της και είναι υπερφορτωμένη σε άλλες θέσεις. Είναι κλαμπ που δεν λειτουργεί με σωστή στρατηγική, αλλά με εμμονές και ψευδαισθήσεις, που πολλές φορές καταρρίπτονται με κρότο. Συν τοις άλλοις, ούτε από τις πολλές παρουσίες του Μελισσανίδη στα Σπάτα, ούτε από την αλλαγή προπονητή, μηδέ από ομιλίες και γκρουπ θέραπι, προκύπτει τρόπος να γυαλίσει το μάτι.

Επειδή πλέον δεν υπάρχουν πολλά – σχεδόν τίποτα για να είμαι ακριβής – για να αλλάξουν – το μόνο που μπορώ να πω, είναι να οπλιστείτε με υπομονή και να συνεχίσετε. Δυστυχώς, η ΑΕΚ φοβούμαι πως έτσι θα είναι. Ειδικά όσο δεν επιστρέφουν σημαντικοί παίκτες, όπως οι Τσιγκρίνσκι και Χουλτ. Βέβαια, τώρα εξισορροπείται το πρόγραμμα, περιορίζονται τα παιχνίδια και αυτό θα συμβάλει για να ξεφορτώσει κάποιος από τους «σκασμένους».

Αλλά μέχρι να συμβούν αυτά, εάν δεν ανοίξουν στο ενδιάμεσο άλλες ιστορίες όπως αυτές που φοβάμαι με Μπακάκη, Σιμόες και Κρίστισιτς, τότε τα πράγματα θα είναι ασανσέρ. Μια φορά στα πάνω, μια φορά στα κάτω. Ετσι είναι ο Χιμένεθ, έτσι είναι ο χαρακτήρας που περνά στην ομάδα. υπάρχουν ματς που του ταιριάζουν και πάνε πρίμα, άλλα που χαλάνε και χάνει το μυαλό του.

Για να επιστρέψω στο αρχικό, προφανώς και υπήρξαν τεράστια λάθη στο σχεδιασμό και στην αξιολόγηση παικτών. Ακόμα και τον Γενάρη, λάθη έγιναν. Ο Χιμένεθ επεσήμανε το λάθος με το αριστερό μπακ. Και να ήταν το μόνο; Εφτασε η ΑΕΚ να παίζει με αριστερό μπακ χαφ τον Μπακασέτα. Ε, δεν θέλει και προπονητικό μάστερ για να γείρει από εκεί ο Αρης και να κάνει ζημιές.

Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Ο καθείς μπορεί να έχει τη γνώμη του για παίκτες, αν κάνουν ή δεν κάνουν για την ΑΕΚ. Εκτιμώ πάντως, πως το πιο νορμάλ σημείο για να βγάλεις συμπεράσματα, είναι όταν τελειώνει η σεζόν και έχεις ολοκληρωμένη εικόνα για όσα έκανε και όσα δεν έκανε ο καθένας. Ειδάλλως, ρίχνεις φωτοβολίδες και χάνεσαι σε καταστάσεις δίχως ουσία.

Ετσι και αλλιώς, το πράγμα έτσι θα πάει. Η ΑΕΚ ψάχνει τρόπο να σώσει τη χρονιά με το κύπελλο. Είναι μέσα, περνώντας τον κατά τεκμήριο πιο δύσκολο αντίπαλο, την ώρα που ο ΠΑΟΚ αγκομάχησε και ο Ολυμπιακός έχασε τα αυγά και τα πασχάλια (πόσο μεγάλο έγκλημα έκανε η ΑΕΚ ανασταίνοντας εκείνο το βράδυ τον «νεκρό»). Υπομονή, γερό στομάχι και σούμα στο φινάλε.

Μανόλο Χιμένεθ Μαρίνος Ουζουνίδης Άρης ΑΕΚ Superleague Ολυμπιακός