Εθνική Ελλάδας - ΑΕΚ: Βλέπεις την Εθνική ομάδα. Το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δύο παίκτες της ΑΕΚ στην 11άδα.
Ο Μπακάκης, σε ρόλο δεξιού μπακ. Ο Μπακασέτας ως δεξιός χαφ. Στον πάγκο ήταν και ο Μπάρκας. Θα ήταν στην αποστολή, πιθανότατα και στο αρχικό σχήμα ο Μάνταλος, εφόσον δεν ήταν τραυματισμένος. Όπως και να έχει, η αντιπροσώπευση της ΑΕΚ στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, παραμένει ισχυρή.
Εχω αχνές αναμνήσεις από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980. Τα δεδομένα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν όμως, είναι πως η υπερομάδα του Μπάρλου και του Φάντροκ, η ΑΕΚ των δύο συνεχόμενων πρωταθλημάτων και του ενός νταμπλ, ήταν η βάση της Εθνικής ομάδας. Με τέσσερις εν ενεργεία παίκτες (Μαύρος, Αρδίζογλου, Ραβούσης, Νικολάου) και με τον Νικολούδη να έχει μεταπηδήσει στον Ολυμπιακό τον περασμένο Δεκέμβρη (άρα, να είναι παρών στα προκριματικά).
Το Μουντιάλ του '94, είναι πολύ πιο φρέσκο. Η μεγάλη ΑΕΚ του Μπάγεβιτς, με τα τρία πρωταθλήματα στη σειρά και με γαλαξία αστέρων, ήταν η αρχή και το τέλος εκείνης της ομάδας: Ατματσίδης, Μανωλάς, Καραγιάννης, Μητρόπουλος, Δημητριάδης, αλλά και ο Μήνου που φορούσε τα «κιτρινόμαυρα» σε όλη την προκριματική πορεία, όπως και ο Αλεξανδρής πριν βρει το λιμάνι της καρδιάς του.
Ακόμα μεγαλύτερη υπήρξε η «κιτρινόμαυρη» επιρροή στο θαύμα του 2004. Η ΑΕΚ ήταν η βάση της Εθνικής ομάδας, με τους Ζαγοράκη, Τσιάρτα, Κατσουράνη, Λάκη, Καψή να είναι εν ενεργεία παίκτες της, αλλά και τους Δέλλα, Νικολαϊδη να είναι εν δυνάμει «κιτρινόμαυροι». Η ραχοκοκαλιά της Εθνικής ομάδας, εκείνοι που πέτυχαν το αθλητικό έπος όλων των εποχών.
Στην ομάδα του ευρωπαϊκού του 2008, υπήρχαν οι Δέλλας και Λυμπερόπουλος. Στο Μουντιάλ του '10, όταν είχε αρχίσει πια η κατηφόρα, δεν υπήρχε άμεση εκπροσώπηση, αλλά ήταν ουκ ολίγοι οι έμμεσοι «κιτρινόμαυροι»: Πατσατζόγλου, Μόρας, Κυργιάκος, Παπασταθόπουλος, Καπετάνος, είχαν φύγει από την ΑΕΚ για τις περιηγήσεις τους ανά την Ευρώπη. Το '12 ήταν ο Μάκος, το ΄14 ήταν ο Μανωλάς και ο Ταχτσίδης.
Επιστρέφω στο σήμερα. Η ιστορική καταγραφή είναι απαραίτητη για να καταφανεί, πόσο σημαντική είναι η συνεισφορά της ΑΕΚ παραδοσιακά στην Εθνική ομάδα. Με εξαίρεση τα χρόνια της φθοράς, οι καλές χρονιές της Ενωσης οδηγούσαν και σε καλές περιόδους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά το μείζον σε αυτήν τη φάση δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι πως οι άλλοι, οι εκτός ΑΕΚ, βλέπουν πιο καθαρά και εκτιμούν αυτό που απαξιώνεται εντός των τειχών.
Ο Μπακάκης έπαιξε στη θέση του – δεξί μπακ είναι για όσους το έχετε λησμονήσει – έπειτα από πολύ καιρό. Ανεβοκατέβαινε την πλευρά, ήταν αλάνθαστος αμυντικά και ο παίκτης που κάλυπτε με την ταχύτητα του κάθε κενό, είχε πολλά κέφια για να παίζει σαν μηχανάκι. Μιλάμε για τον παίκτη που στην ΑΕΚ μόνο να...καθαρίσει τα Σπάτα δεν του έχουν πει, που παίζει στόπερ και αριστερό μπακ θαρρείς και βρίσκεται στο fifa και δεν επηρεάζεται, αλλά που γνωρίζει αμφισβήτηση.
Για τον Μπακασέτα δεν χρειάζονται πολλά να ειπωθούν. Πρόκειται για τον παίκτη που θέλει κάθε προπονητής. Συνεπής, σταθερός, με συγκέντρωση, αγωνιστική πειθαρχία και αυταπάρνηση. Δεξί εξτρέμ θέλετε; Δεξί εξτρέμ θα παίξει. Κεντρικό χαφ; Κεντρικό χαφ θα παίξει. Εσωτερικός μέσος; Μέσα και εκεί. Αριστερό μπακ χαφ; Τα πάντα όλα. Και πάντα σε καλό επίπεδο. Επίσης ουδείς προφήτης στον τόπο του.
Εβλεπα με καμάρι τον Φορτούνη να κεντάει. Κάνει εξωπραγματική χρονιά. Εντυπωσιακός σε όσα κάνει. Αναρωτιέμαι όμως: πότε θα δω και τον Μάνταλο να κάνει μόνο αυτές τις δουλειές; Πότε θα τον δω να παίζει ως δεκάρι – γι' αυτήν τη δουλειά τον απέκτησε η ΑΕΚ – και να μην παίζει σε όλες τις άλλες θέσεις μπροστά και πίσω από τη μεσαία γραμμή; Για να δέχεται τόνους αμφισβήτησης για όσα κάνει.
Το θέμα για την ΑΕΚ είναι πως έχει πολλές και σημαντικές επιλογές στο ρόστερ της. Αυτό που πρέπει να κάνει το καλοκαίρι είναι να βρει τις 4-5 11άδατες επιλογές, που θα την ανεβάσουν επίπεδο και θα προσθέσουν βάθος στον πάγκο. Η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα που δεν έχει ακόμα να δώσει πράγματα. Απλά, πρέπει να βρει τη δικλείδα ασφαλείας για να βρίσκει λύσεις σε κακές περιόδους, όπως αυτή που βιώνει φέτος.