Παναθηναϊκός: Το έχουν πάρει όλοι σχεδόν απόφαση στον Παναθηναϊκό, πως πλέον τα δεδομένα δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολύ.

Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται να αλλάξουν καθόλου.

Επομένως καλές είναι και οι πληροφορίες και οι προθέσεις για μεταγραφική ενίσχυση, όπως καλές και κατανοητές επίσης είναι και οι επιθυμίες ή αν προτιμάτε οι ελπίδες για κάποια πρόσθετα έσοδα από πωλήσεις ποδοσφαιριστών.

Αν θέλουμε όμως να μιλάμε με βάση τα πραγματικά δεδομένα και τα δύο δεν έχουν πολλές πιθανότητες να πραγματοποιηθούν.

Πολύ δύσκολα θα βρει αξιόλογες προτάσεις για κάποιον από τους παίκτες του ο Παναθηναϊκός.

Δεν ξέρω τι και πώς περιμένουν, αλλά μια καθαρή ματιά στο υπάρχον έμψυχο υλικό, δείχνει ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ρόστερ του Παναθηναϊκού ποδοσφαιριστές με μεταπωλητική αξία, τέτοια τουλάχιστον που να μπορείς να πεις ότι θα φέρει έσοδα που θα ανακουφίσουν κάπως τον προυπολογισμό που ήδη ασφυκτιά.

Επομένως αντίστοιχη θα είναι και η κίνηση στο... απέναντι πεδίο, σ' αυτό δηλαδή της απόκτησης κάποιων ποδοσφαιριστών.

Κι εδώ έρχεται να αναδυθεί ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα της πολιτικής και των επιλογών που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στον Παναθηναϊκό, μηδέ εξαιρουμένης και αυτής της πρώτης θητείας του Νίκου Νταμπίζα στο τριφύλλι.

Με εξαίρεση λοιπόν τον Μπεργκ, κανένας ποδοσφαιριστής απ' αυτούς που απέκτησε ο Παναθηναϊκός δεν είχε ή δεν εμφάνισε στην διάρκεια της παραμονής του σ' αυτόν, μεταπωλητική αξία.



Όπως αν θέλετε και κανείς από όλους αυτούς τους ποδοσφαιριστές δεν είχε κάποια αξιόλογη πορεία και καριέρα φεύγοντας από τον Παναθηναϊκό. 

Θα έλεγα μάλιστα πως συνέβαινε το αντίθετο.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς δηλαδή, όταν ερχόταν η στιγμή που όλοι συνειδητοποιούσαν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν και έπρεπε να φύγουν, όχι απλά δεν έβρισκαν που να πάνε, αλλά τις περισσότερες φορές ή σταματούσαν το ποδόσφαιρο και απλά έκαναν προσφυγές για τις οφειλές τους, είτε παρέμεναν αναγκαστικά στο ρόστερ και πληρωνόντουσαν για να κάθονται (Μέντες, Βέμερ, Μουνιέ κ.λ.π) ή έβρισκαν καταφύγιο σε μικροομάδες απανταχού της γης, εξακολουθώντας όμως πάντα να απασχολούν τον Παναθηναϊκό σαν "οφειλόμενα" και προσφυγές.

Αυτό ακριβώς το φαινόμενο ήταν και η αρχή της μάστιγας που κατατρώει τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια, καθώς και η βασική αιτία που παρουσιάστηκε αυτή η απίστευτη τρύπα που υπάρχει στα οικονομικά.

Το λεφτά δηλαδή που δινόντουσαν για την ενίσχυση της ομάδας, ήταν κυριολεκτικά λεφτά πεταμένα στο χιόνι και χωρίς αντίκρυσμα, αφού δινόντουσαν είτε για ποδοσφαιριστές υπέργηρους που απλά ερχόντουσαν στον Παναθηναϊκό για να τερματίσουν την καριέρα τους με μια τελευταία αρπαχτή, είτε είχαν σοβαρά προβλήματα τραυματισμού και απλά πληρωνόντουσαν για να κάνουν στον Παναθηναϊκό την... αποθεραπεία τους, ή ήταν μετριότητες που μετά τον Παναθηναϊκό εξαφανίσθηκαν κυριολεκτικά από τον ποδοσφαιρικό χάρτη.

Κι αυτό είναι το πρόβλημα που θα εμφανισθεί και πάλι στην μεταγραφική περίοδο που έρχεται.

Ο Παναθηναϊκός δηλαδή, δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να επαναλάβει τέτοιου είδους λάθη και επιλογές, μόνο και μόνο επειδή αντικειμενικά χρειάζεται ενίσχυση και πρέπει να "πει" ότι έκανε μεταγραφές.

Δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να "φορτωθεί" ξανά με μετριότητες ή με... ταλαιπωρημένους έμπειρους, ή με... λαχεία που στα 20 και κάτι τους βρίσκονται ανενεργά χωρίς ομάδα και χωρίς προοπτική.

Χίλιες φορές να κάνει ό,τι μπορεί από την εγχώρια αγορά ή απ' ότι τέλος πάντων υπάρχει στα τμήματα υποδομής του, ή στη χειρότερη χίλιες φορές να μην πάρει και κανένα αν είναι να καταφύγει σε "λύσεις" σαν κι αυτές που είπαμε παραπάνω.

Αλλά περίπτωση πάντως να ξαναπάει σε αναγκαστικές επιλογές που αντικειμενικά με τα λεφτά που διαθέτει δεν θα είναι σε θέση να τις... ξεδιαλέξει κιόλας, δεν καμία περίπτωση.

Θα είναι μια ακόμα ταφόπλακα σε οποιαδήποτε σχέδια ή ελπίδες υπάρχουν για να ξεφύγει κάποια στιγμή ο Παναθηναϊκός από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται.

Και ταυτόχρονα θα είναι και η καταστροφή της όποια προσπάθειας έχει βάλει σε μια σειρά ήδη ο Δώνης και το ποδοσφαιρικό τμήμα, έστω και με τις συνθήκες που υπήρχαν φέτος και που θα υπάρξουν και του χρόνου για να μη γελιόμαστε.

Καθώς λάθος επαναλαμβανόμενο... τέταρτη και πέμπτη φορά,όχι απλά παύει να είναι λάθος, αλλά δεν μπορεί να βρεθεί και καμιά δικαιολογία για την επανάληψή του.

Νίκος Νταμπίζας Μάρκους Μπεργκ Παναθηναϊκός Superleague