Οι μέρες μόνο εύκολες δεν είναι. Ακόμα και εάν έχουμε να υποστούμε μόνο τις επιπτώσεις της καραντίνας, του εγκλεισμού στο σπίτι και του οικονομικού στραγγαλισμού, τα ζόρια είναι πολλά. Δεν συζητάω για όσους έχουν και την αγωνία της ασθένειας σε προσωπικό επίπεδο ή με κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Εκεί τα πράγματα είναι δράμα. Αλλά φοβάμαι πως θα γίνουν χειρότερα όσο παρατείνεται αυτή η διαδικασία και αδειάζουν οι τσέπες και οι αντοχές όλων.

Το σκηνικό είναι μαύρο και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Αρκεί και μόνο να συνειδητοποιήσετε, πως οι περισσότεροι είμαστε κολλημένοι το απόγευμα στους δέκτες μας ή στα κινητά, για να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις αναφορικά με την καταραμένη πανδημία. Ολοι περιμένουμε να μάθουμε ένα καλό νέο, να γεννηθεί ελπίδα πως θα τεθεί ένα τέλος το συντομότερο δυνατό. Δεν θέλω να κάνω μαντεψιές, δεν μπαίνω σε σενάρια συνωμοσίας, αλλά ελπίζω.

Μέχρι να συμβούν όλα αυτά, από τους λίγους άξονες της ζωής μας που μπορούν να μας κάνουν να χαμογελούμε, είναι η ΑΕΚ. Ειδικά σε ό,τι αφορά το νέο γήπεδο, όπου φαίνεται πως ακόμα και σε συνθήκες πανδημίας, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η ΑΕΚ μετρά αντίστροφα για να φτιάξει ξανά το δικό της σπίτι. Και όπως λέει ένα έξυπνο ευφυολόγημα των ημερών, μένουμε σπίτι, για να μπορέσουμε να μπούμε στο σπίτι.

Αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια. Ειδικά όταν αντιλαμβάνεσαι πόσες ψυχές χάθηκαν με την προσμονή του γηπέδου στο πέρασμα των ετών, όταν καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι για πολλούς ανθρώπους να νιώσουν ξανά τη ζεστασιά και το μεγαλείο του δικού της σπιτιού, όπως ήταν πάντα η Νέα Φιλαδέλφεια για τους Ενωσίτες, δεν μπορεί να μπαίνει σε συζήτηση. Να γίνουν όλα γρήγορα, να μη χαθεί κανείς άλλος και η ΑΕΚ να υποδεχθεί ξανά τον κόσμο της στα δικά της μέρη.

Αυτή η εβδομάδα, με την επίσημη έναρξη της υπογειοποίησης στη Νέα Φιλαδέλφεια, προσθέτει ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα όσων περιμέναμε να συμβούν. Η ΑΕΚ φρόντισε και έχει σχεδόν ολοκληρώσει, όλες τις εργασίες που μπορούσε να κάνει εντός και εκτός του νέου γηπέδου, ωσότου αναλάβει δράση η Περιφέρεια Αττικής. Χρειάστηκε να πιεστούν καταστάσεις, για να μη χαθεί άλλος χρόνος και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.

Καθημερινά σχεδόν, περνούν από τις οθόνες όλων μας, εικόνες και βίντεο από την εξέλιξη των έργων στην «Αγιά Σοφιά». Γίνεται φανερό το μεγαλείο που αναπτύσσεται. Και είναι τεράστια επιτυχία της ΑΕΚ, ότι καταφέρνει να κάνει πράξη όσα δεσμεύτηκε η διοίκηση της το 2013, υπό πολλές αντιξοότητες. Μη λησμονείτε, πως όλα αυτά συνέβησαν με πρωτοφανή, άγρια κόντρα με τη δημοτική αρχή, αλλά και ένα συγκεκριμένο παρακλάδι της πρώην κυβέρνησης.

Μην υποτιμά επίσης ουδείς, πως όλα αυτά συνέβησαν εν μέσω οικονομικής κρίσης, ενός ακήρυχτου πολέμου που βίωσε η χώρα. Εύλογα, η συμμετοχή των Ενωσιτών σε αυτήν την προσπάθεια, κυμάνθηκε σε μικρότερα επίπεδα από τις αρχικές προσδοκίες. Παρόλα αυτά, μέχρι τώρα η ΑΕΚ δεν έχει καταφύγει στη λογική του δανεισμού. Κάτι που σημαίνει, ότι είναι πολύ πιθανό η είσοδος στο νέο σπίτι, να γίνει δίχως κανένα οικονομικό βάρος, δίχως την παραμικρή δέσμευση για τη συνέχεια.

Αντιλαμβάνομαι, πως υπάρχει κόσμος που κουράστηκε. Αφ’ ενός επειδή δεν μπορεί να έχει ο καθένας γνώση των εμποδίων που υπήρξαν κατά τη διαδικασία, αφ’ ετέρου, γιατί ελάχιστοι μπορούν να έχουν γνώση για τον τρόπο και το χρόνο που απαιτείται για ένα τέτοιο έργο. Αν βάλετε και την επικοινωνιακή σπέκουλα των ημερών, τότε αντιλαμβάνεστε πως δεν είναι εύκολο για κανέναν να μείνει πιστός στη διαδικασία.

Το καλό νέο, ίσως το μόνο καλό νέο των ημερών, είναι πως όλα πλέον δείχνουν δρομολογημένα. Η επιμονή της ΑΕΚ, η μεθοδικότητα με την οποία αντιμετώπισε το θέμα, δείχνει πως ετοιμάζεται να βγεις στο φως και να αφήσει πίσω τις κακές μέρες. Και αφού καταγράφεται και εν μέσω πανδημίας, πως δεν υπάρχουν νέες καθυστερήσεις από την εμπλοκή του δημοσίου, τότε δεν υπάρχει τίποτα πλέον σε αυτόν τον πλανήτη, που να μπορεί να κλείσει το δρόμο για την επιστροφή στο σπίτι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ρεσιτάλ Μπέου με απίθανες ατάκες για ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό – Πρόταση... βόμβα για το ποδόσφαιρο