Παναθηναϊκός – Φακούντο Σάντσες: Την ώρα που ο Αργεντίνος που κάλυπτε το αριστερό άκρο της άμυνας του Παναθηναϊκού τα έβρισκε με την ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός σύμφωνα με δημοσιεύματα από την Αργεντινή φέρνει ένα συμπατριώτη του για το δεξί άκρο της άμυνάς του, τον Φακούντο Σάντσες.
Η λογική και το βιογραφικό και των δύο παικτών πριν έρθουν στον Παναθηναϊκό, λέει πως πρόκειται λίγο πολύ για ανάλογες περιπτώσεις με τον Ινσούα να έχει πιο πολλές ευρωπαϊκές εμπειρίες.
Όμως δεν είναι αυτό που θα κρίνει αν μια μεταγραφή είναι καλή και επιτυχημένη ή όχι.
Το βιογραφικό του Σάντσες είναι λίγο πολύ αναμενόμενο για το είδος, τις τιμές και τις δυνατότητες που έχει αντικειμενικά ο Παναθηναϊκός να κινηθεί στη μεταγραφική περίοδο.
Γενικά και αν είναι υγιής -που οι συμμετοχές του την σεζόν που πέρασε δείχνουν ότι είναι- προφανώς και μιλάμε κατ΄ αρχήν για... κανονικό ποδοσφαιριστή.
Τώρα πόσο καλός είναι, αν θα πιάσει, αν θα βοηθήσει και όλα τα σχετικά, καλύτερα να μη λέμε τίποτα, ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
Το βιογραφικό του εγγυάται ακριβώς το ότι δεν μπορείς να πεις τίποτα.
Ούτε διθυράμβους για τον παιχταρά (άλλωστε όπως λέει και το ρεπορτάζ από τη... Χατάγιασπορ τον κλέψαμε), αλλά ούτε και ανάθεμα του στιλ "που τον βρήκαμε αυτόν τώρα" και πάει λέγοντας.
Τώρα βέβαια, μιλώντας για την ομάδα που έχουν χλευαστεί ο Μπορέλι και ο Έκι, τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά μιλάμε πάντα με βάση τη λογική και με δεδομένο ότι συζητάμε με νορμάλ ανθρώπους.
Όμως για να ξαναγυρίσουμε σ' αυτό που ξεκινήσαμε να λέμε στην αρχή, όλα αυτά είναι σχετικά σαν κριτήρια για να πούμε αν μια κίνηση είναι πετυχημένη ή όχι.
Καθώς τα πάντα εξαρτώνται από το πόσο σου κόστισε κατ' αρχήν η συγκεκριμένη κίνηση και τι προσδοκάς απ' αυτήν.
Και για να μη φορτώνουμε τον έρμο τον Φακούντο πριν καν έρθει ο άνθρωπος, πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του αριστερού μπακ που προφανώς αναζητά ο Παναθηναϊκός.
Τα πράγματα είναι σε γενικές γραμμές απλά.
Αν για να πάρεις ένα που θα καλύψει ισάξια το κενό του Ινσούα, δώσεις παραπάνω λεφτά απ' αυτά που έδωσε η ΑΕΚ για να αποκτήσει τον Ινσούα, τότε προφανώς και κάτι δεν πήγε καλά στο ντιλ σου.
Αν πάλι με τα ίδια λεφτά που έδωσε η ΑΕΚ δεν μπορέσεις να βρεις στην αγορά κάτι καλύτερο ή έστω ισάξιο του Ινσούα και πάλι κάτι λάθος έχεις μετρήσει από τη στιγμή που θα μπορούσες με αυτά τα λεφτά να κρατήσεις μια δοκιμασμένη και αξιόπιστη λύση.
Αντιθέτως, αν μπορέσεις να βρεις με αρκετά χρήματα λιγότερα, κάτι που όχι μόνο θα καλύψει το κενό του Ινσούα, αλλά θα το υπερκαλύψει και με το παραπάνω σαν αξία, σαν απόδοση και σαν συνολική προσφορά, τότε ναι, αυτό το λες πετυχημένο ντιλ και ψαγμένη από την αρχή μέχρι το τέλος της επιλογή.
Τα πάντα λοιπόν είναι σχετικά και έχουν να κάνουν με το πόσα χρήματα θα χρειασθεί να ξοδέψει ο Παναθηναϊκός για να καλύψει τα κενά των αποχωρήσεων ή της επιλογής να μην ανανεωθούν συγκεκριμένα συμβόλαια.
Και βέβαια σε συνάρτηση με αυτό και κατά δεύτερο, αλλά το ίδιο σημαντικό, είναι και το αγωνιστικό κομμάτι των συγκεκριμένων επιλογών.
Αν δηλαδή αυτοί που θα έρθουν στη θέση αυτών που έφυγαν, θα είναι καλύτεροι και θα ανεβάσουν επίπεδο την ομάδα σε σχέση με αυτούς που έφυγαν.
Γιατί να το πάμε το πράγμα... με το κιλό, τόσοι έφυγαν δηλαδή τόσοι ήρθαν άρα είμαστε εντάξει γεμίσαμε και καλυφτήκαμε, δεν λέει.
Αυτό το έκανε και το ξανάκανε τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός και τελικά κατέληγε Γενάρη μήνα να ψάχνει πως θα ξεφορτωθεί του μισούς απ' αυτούς που είχε πάρει το καλοκαίρι και που θα βρεις άλλους τόσους για να πάρουν τον Γενάρη ή το καλοκαίρι τη θέση αυτών που θέλαμε να διώξουμε.
Γι' αυτό θα πρέπει, ειδικά ο Γιάννης Αλαφούζος που είναι αυτός που θα κληθεί να υποστηρίξει με τα λεφτά του όλες τις σχετικές επιλογές, να είναι μια και δυο και τρεις φορές προσεκτικός, απαιτητικός και γιατί όχι ακόμα και καχύποπτος, πριν δώσει την έγκρισή του και τα ποσά που απαιτούνται για κάθε κίνηση που γίνεται.
Θα πρέπει δηλαδή να έχει πεισθεί ο ίδιος πριν από οποιοδήποτε άλλο, ότι η όποια κίνηση και επιλογή του παρουσιαστεί σαν... αναγκαία για την ομάδα, θα έχει λογική εξήγηση και ως προς το ποσόν που απαιτείται αλλά και καθαρά αγωνιστικά.
Αλλιώτικα και αν ακολουθηθεί και πάλι η γνωστή πολυδιαφημισμένη αλλά εντελώς αντιποδοσφαιρική και τουλάχιστον επισφαλής τακτική "δίνουμε τα κλειδιά εν λευκώ στον προπονητή ή στον τεχνικό διευθυντή", ο κίνδυνος να ζήσουμε ξανά ίδια έργα και ίδιες... καταλήξεις, είναι πολύ πιθανόν.
Κι επειδή στην τελική όλα αυτά, στο τέλος της ημέρας πάνω του γυρίζουν και πέφτουν, καλό θα είναι με τη λογική πείρα που θα πρέπει να έχει αποκτήσει εκ των προηγουμένων, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και απαιτητικός απέναντι στους ανθρώπους στους οποίους έχει εμπιστευτεί το τιμόνι και τις τύχες της ομάδας.