Μισό λεπτό παιδιά, δεν πιστεύω σήμερα να έχετε έστω κι ένα παράπονο απ’ τον Πογιάτος!

Και «βάμος» είπε στους παίκτες του Παναθηναϊκού όταν φάγανε το γκολ απ΄τους κιτρινόμαυρους και «λετς γκόου» είπε και δεν λησμόνησε καν να τους πει και «πάμε» επιδεικνύοντας για μια ακόμη φορά τον φιλελληνισμό του.

Και δεν σταμάτησε εκεί. Όπως μάθαμε από το σχετικό ρεπορτάζ της τηλεόρασης, τα ξανάπε όλα τα ανωτέρω («λετς γκόου», «βάμος» και «πάμε») και στο κούλινγκ μπρέηκ. Μπορεί να πρόσθεσε και κάνα «φακ δεμ» ο γίγαντας και να το αποσιώπησε ο ρεπόρτερ για λόγους κοσμιότητος…

Την ίδια ώρα ο Μάντζιος ήταν απασχολημένος να τσουρνεύει κατά σειρά την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, το πορτοφόλι και το σώβρακο του Πογιάτος. Ακολούθως του αφαίρεσε και τα κορδόνια των παπουτσιών, ενώ στη συνέχεια μπήκε στον πειρασμό και του πήρε κλειδιά σπιτιού και αυτοκινήτου. Κύριος πάντως ο Άκης, του άφησε ένα δεκάευρω να παραγγείλει κάνα πιτόγυρο άπαξ και τον πιάνανε μέσα στη νύχτα λιγούρες τύπου Μπαλατσινού! Αν και έχω την εντύπωση ότι θα το ξοδέψει ο Ντάνυ σε Δραμαμίνες…

Ε βέβαια παιδιά, θα του χρειαστούν του Πογιάτος άμα τη επιστροφή της ομάδας στη βάση της. Άντε όχι σήμερα γιατί μπορεί να δώσει ο Αλαφούζος τόπο στην οργή, άντε όχι αύριο γιατί συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με τη Nova και ενδέχεται να είναι στραμμένη αλλού η προσοχή της διοίκησης, κάποια στιγμή δεν γίνεται θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις ο προπονητής των πρασίνων. Και εκεί, όταν έρθει η ώρα της κρίσεως, δεν θα μπορεί να επικαλεστεί ούτε τον βαρύ στίβο, ούτε τον στρατηγό άνεμο, ούτε την κόντρα διαιτησία. Διότι μόνος του έβαλε τα χεράκια του κι έβγαλε τα ματάκια του…

Πώς μπορεί να εξηγηθεί δηλαδή ότι στα δύο προηγούμενα ματς έπαιζε μέσα έξω με δύο σέντερ φορ και σήμερα αποφάσισε ότι χρειαζόταν μόνο ένα. Και γιατί περίμενε τόσο πολύ για να ρίξει στον αγώνα τον σπουδαίο Μακέντα, όταν έβλεπε ότι ο Καρλίτος (υποψήφιος για τον τίτλο του παίκτη-απατεώνα της αγωνιστικής) δεν κατάφερνε ούτε να στοπάρει τη μπάλα; Κι ο Χατζηγιοβάννης πώς του φάνηκε, που σήμερα κόντεψε να το γυρίσει το παιχνίδι μόνος του, ενώ στο προηγούμενο ματς μπήκε στο 89’, φουλ καψώνι στρατιωτικό να μάθει να φέρεται; Από ερωτήματα άλλο τίποτα για τον κόουτς…

Υπάρχουν και ερωτήματα για τον Ρόκα όμως: Αυτόν τον Χουνακάρ, που κοιτάει μόνο μπροστά και από πίσω περνούν τραίνα, τον έψαξε πολύ για να τον βρει; Στον άλλον τον Σάντσες, που είναι πιο φλατ κι από δίσκο σερβιρίσματος, τι διέκρινε ακριβώς; Ο Αϊτόρ, που έχασε την ευκαιρία του αγώνα πώς τον έψησε; Κι ο Σαβιέρ πού την έμαθε τη μπάλα και ήρθε ύστερα να τη διδάξει στα γίδια της Ελλάδας; Για να μη μιλήσω για το δίδυμο Αλεξανδρόπουλου και Σερπέζη που ήταν πάρε τον ένα και βάρα τον άλλο, οι μεγάλες ελπίδες του ελληνικού ποδοσφαίρου, πέντε χιλιάρικα ποδοσφαιρική αξία και οι δύο μαζί…

Και κάπως έτσι βρέθηκε ο Παναθηναϊκός με ένα βαθμό σε τρεις αγωνιστικές και με ένα από τα χειρότερα ξεκινήματα της αγωνιστικής ιστορίας του. Μπράβο σε όσους δούλεψαν για να τον φέρουν σε αυτή τη θέση, μόνο μπράβο τους αξίζει και για το μυαλό τους και για τη θέλησή τους και για τη στρατηγική τους. Κάπου μακριά στον ορίζοντα, ακούγονται τα κόκκαλα του Καλαφάτη να τρίζουν…

 

Super League Interwetten Άρης Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός