Παναθηναϊκός: Μέχρι το 92΄ υπήρχε ένα καλό κι ένα κακό για τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι με τον Βόλο.

Το καλό ήταν ότι -επιτέλους- κέρδιζε.

Θα μου πεις τι κέρδιζε τον... Βόλο;

Ναι τον Βόλο, αν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων χρόνων και το επίπεδο δυναμικότητας και μεγέθους που έχει... κατακτήσει, ναι το να νικάς τον Βόλο είναι... κατόρθωμα.

Το κακό ήταν πως παρά το ότι κέρδιζε, ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι όχι απλά από άθλιος έως... δυσάρεστος σαν εικόνα, αλλά το χειρότερο όσο με καλή διάθεση κι αν έψαχνες, δεν μπορούσε με τίποτα να βρεις κάτι να "κρατηθεις" και να πεις, να... κάτι αλλάζει, κάτι... υπάρχει, αν αυτό και αν εκείνο.

Τώρα το τι ήταν πιο σημαντικό για τον σημερινό Παναθηναϊκό, η νίκη δηλαδή ή η ίδια αποκρουστική ποδοσφαιρικά εικόνα, πολύ δύσκολο να το πει κάποιος.

Ήρθε όμως η ισοφάριση -ισοφάριση που με... πείσμα και... σταθερότητα την ζητούσε ο Παναθηναϊκός για μισή ώρα περίπου ή αν θέλετε από την στιγμή που προηγηθηκε στο σκορ- και μας απάλλαξε από πάσης φύσεως διλήμματα και απορίες.

Καθώς φάνηκε, αυτό που κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε σχεδόν με όσα άμπαλα και βλακώδη ακούμε τόσα χρόνια γύρω από το ποδόσφαιρο.

Πως δηλαδή, δεν είναι ξεχωριστά και κυρίως αντίθετα πράγματα, το αποτέλεσμα από την μια και η απόδοση μιας ομάδας από την άλλη.

Πως το ποδόσφαιρο έχει νόμους και λογική και στην λογική του δεν υπάρχει πουθενά αυτή η βλακεία ¨το θέμα αυτή την στιγμή δεν είναι να παίξεις καλό ποδόσφαιρο, αλλά να πάρεις την νίκη".

Το ποδόσφαιρο είναι φτιαγμένο έτσι,που μια από τις πιο βασικές προυποθέσεις για να κερδίσεις, είναι να παίξεις... καλό ποδόσφαιρο ή έστω να μπορείς να παίξεις καλό ποδόσφαιρο.

Ειδικά όταν πια μιλάμε για ομάδες που  σε γενικές γραμμές είναι στα ίδια επίπεδα δυναμικότητας και δυναμικής, όπως ο ΟΦΗ, ο Αστέρας Τρίπολης, ο Ατρόμητος, ο Βόλος, η Λαμία, ο... Παναθηναϊκός και λοιπά.

Το ερώτημα λοιπόν πια για αυτόν τον Παναθηναϊκό είναι ένα.

Μπορεί αυτή η ομάδα να παίξει καλό ποδόσφαιρο, ή έστω... στοιχειωδώς καλό για να μην λέμε και πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν;

Η απάντηση και η σκληρή πραγματικότητα είναι πως, όχι δεν μπορεί.

Δεν μπορεί και λόγω της ποιότητας του υλικού του και λόγω του τρόπου και της λογικής με την οποία συγκροτήθηκε αυτό το υλικό και λόγω της συνολικής κατάστασης, νοοτροπίας και "λογικής" που υπάρχει αυτή την στιγμή στον σύλλογο.

Από κει και πέρα, τι ακριβώς να πούμε;

Γιατί δεν κέρδισε τον Βόλο;

Καθώς το πραγματικό ερώτημα με βάση την εικόνα του παιχνιδιού και των δύο ομάδων μέσα στο γήπεδο δεν είναι αυτό.

Το πραγματικό ερώτημα είναι., γιατί να... κέρδιζε τον Βόλο;

Γιατί δηλαδή όντως να τον κέρδιζε;

Έπαιξε καλύτερα, είχε καλύτερους παίκτες, είχε καλύτερο προπονητή, είχε καλύτερο ποδοσφαιρικό οργανισμό σαν σύλλογος, είχε περισσότερες αντοχές και κουράγια μέσα στο γήπεδο, είχε καλύτερο σύστημα και τακτική;

Γιατί λοιπόν να κέρδιζε ο Παναθηναϊκός τον Βόλο;

Επειδή τον Βόλο τον λένε... Βόλο και αυτή την ομάδα με τα πράσινα, εξακολουθούμε ακόμα να την αποκαλούμε "Παναθηναϊκό" και μάλιστα μερικοί αμετανόητοι να επιμένουν κιόλας πως αυτή η ομάδα όχι απλά αποτελεί την... συνέχεια του Παναθηναϊκού που ξέραμε, αλλά είναι και... σε καλύτερη κατάσταση αφού πια έχει... απελευθερωθεί από τα δεσμά της;

Φυσιολογικά λοιπόν ήρθαν τα πράγματα ΚΑΙ στο ΟΑΚΑ με τον Βόλο.

Όπως φυσιολογικά ήρθαν και με την Λάρισα και με τον Άρη και με τον ΟΦΗ και με όλους.

Το δυστύχημα όμως και το χειρότερο από το παιχνίδι με τον Βόλο, δεν ήταν ούτε η εμφάνιση, αλλά ούτε και το αποτέλεσμα.

Το χειρότερο ήταν τα πρώτα δείγματα γραφής του Μπόλονι.

Και για να εξηγούμαστε.

Προφανώς και δεν περιμένεις από ένα προπονητή που είναι μια βδομάδα σε μια μια ομάδα, να την αλλάξει ή ακόμα και να την κάνει να εμφανίσει κάποια έστω σημάδια βελτίωσης.

Περιμένεις όμως, ή έστω έχεις την απαίτηση από ένα προπονητή που αν μη τι άλλο έχει τεράστια εμπειρία στα γήπεδα πόσο μάλλον που πλησιάζει πια τα 70, να μην κάνει ακαταλαβίστικα πραγματα ή να αντιδρά στοιχειωδώς λογικά σε όσα βλέπει στην διάρκεια του αγώνα.

Πού είδε λοιπόν γραμμένο στην καριέρα του ο Μπόλονι τόσα χρόνια, ότι μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο με... μισούς ποδοσφαιριστές στην σύνθεσή σου;

Με ποια λογική ρίχνεις μέσα στο παιχνίδι ένα παίκτη (Μαουρίτσιο) που έχει να ακουμπήσει μπάλα και να ΠΡΟΠΟΝΗΘΕΙ κάτι μήνες και μάλιστα τον αφήνεις και 90 λεπτα μέσα σε ένα καθοριστικό χώρο όπως αυτό του κέντρου που ολοφάνερα τον είχες χάσεις στα τελευταία 35' του αγώνα;

Με ποια λογική αποφασίζεις ξαφνικά να ρίξεις σε ένα καθοριστικό σημείο του αγώνα, ένα παίκτη που είχε ΕΝΤΕΚΑ ΜΗΝΕΣ (Μολό) να παίξει σε επίσημο παιχνίδι;

Δεν τον είδες κατ΄αρχήν... πως ήταν;

Γιατί εγώ όταν τον είδα να ετοιμάζεται να μπει στο παιχνίδι, μου θύμισε πραγματικά κάτι αθλητές... κατς που βλέπαμε πιτσιρικάδες στα ριγκ που στηνόντουσαν μπροστά στην Θ.13 κάτι βράδια στην Λεωφόρο.

Και το σημαντικότερο.

Πόσο... μάτι πρέπει να έχεις σαν προπονητής, πόση... εμπειρία χρειάζεται, για να διαπιστώσεις ότι από το 60' και μετά οι παίκτες σου ΚΟΒΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΦΑΟΥΛ τον αντίπαλο και ορισμένοι μάλιστα -όπως σε κάποια φάση ο Κουρμπέλης- εκτίθενται προσπαθώντας να προλάβουν με... βουτιά για κρατήσουν από την μέση τον αντίπαλό τους;

Δηλαδή τι δεν έβλεπε ο συμπαθής κατά τα άλλα και... κοσμοπολίτης Ρουμάνος;

Δεν έβλεπε ότι η ομάδα του είχε παραδώσει σώμα και πνεύμα και ο Βόλος έκανε παρέλαση από την μια άκρη του γηπέδου μέχρι την άλλη;

Χρειάζεται προπονητική εμπειρία και... οξυδέρκεια για να αντιληφθείς εκείνη την στιγμή πως πρέπει να φρεσκάρεις την ομάδα σου και κυρίως τον χώρο του κέντρου όπου έπαιζες με τον Μουρίτσιο τέζα και τον Κουρμπέλη να μην μπορεί να κόψει ούτε με... βαλέ από κάποιο χρονικό σημείο και μετά;

Δεν ξέρω ειλικρινά.

Ίσως η μόνη υπαρκτή δικαιολογία να είναι ότι ο Μπόλονι συνηθισμένος τόσα χρόνια σε... κανονικές ομάδες, έπαθε τέτοιο σοκ διαπιστώνοντας με τι έχει να κάνει, που πραγματικά έχασε τα αυγά και τα καλάθια.

ΥΓ. 1.: Είναι... Θεούλης πάντως τελικά ο Μπόλονι και πάνω απ' όλα έχει πλήρη επίγνωση για το που έχει έρθει. "Αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο. Όπως ισοφαρίσαμε εμείς στο τελευταίο λεπτό στο προηγούμενο παιχνίδι, έτσι σήμερα ισοφαριστήκαμε στο ίδιο λεπτό...". Σωστός.

Αυτά όντως γίνονται στο ποδόσφαιρο.

Και ειδικά μεταξύ... ισοδύναμων ομάδων ή ακόμα καλύτερα μεταξύ ομάδων... ίδιου μεγέθους πια.

ΥΓ 2.: Μια πρώτη σκέψη έτσι για να πούμε και κάτι. Πρόταση που πρώτον δημοσιοποιείτε με συνέντευξη σε εφημερίδα και λέει και αναλυτικά (;) τα ποσά και δεύτερον πρόταση που λέει θα επενδύσουμε εκατομμύρια και την ίδια στιγμή αυτή την επένδυση λέει ότι θα την στηρίξει στη... Λεωφόρο, δεν είναι σοβαρή. Περισσότερο μου μοιάζει σαν πρόταση-αφορμή να εμφανιστούν κάποιοι στο επιχειρηματικό (;) τοπίο της χώρας.

ΥΓ 3.: Πρόταση από Αμερική υπήρξε, υπάρχει εδώ και δύο χρόνια από σοβαρό και τεράστιο φαντ αλλά δεν προχώρησε. Μάλιστα οι άνθρωποι όχι μόνο είχαν επισκεφθεί πολλες φορές την ΠΑΕ και είχαν παραλάβει πλήρη εικόνα των δεδομένων, αλλά είχαν κάνει ραντεβού και με τον Δώνη που ήταν προπονητής τότε, προκειμένου να πάρουν την γνώμη του για το τι χρειάζεται για να γίνει ανταγωνιστική η ομάδα και τι ύψους μπάτζετ θα απαιτηθεί για κάτι τέτοιο.

Δεν ξέρω αν θα επανέλθουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ραγδαίες εξελίξεις στον ΠΑΟ - "Βουίζει ο τόπος" για τον Αμερικανό - Αυτόν ζήτησε ο Βόβορας!

Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague