Γελάει ο κόσμος με Λαμκέλ Ζε - Aπαράδεκτος Μπόλονι - Κι αυτός τα ίδια κάνει

Παναθηναϊκός: Όταν ήρθε ο Μπόλονι, λέγαμε και λογικά καλά κάναμε και το λέγαμε, πως αν θα έκανε τη διαφορά ή έστω κάτι το διαφορετικό από τον προκάτοχό του, θα φαινόταν κατά κύριο λόγο από το πώς θα εντόπιζε τις ανάγκες της ομάδας και το αν θα κινιόταν στην μεταγραφική περίοδο με διαφορετικό τρόπο.

Και συγκεκριμένα αν θα εντόπιζε υπαρκτά κενά και αδυναμίες και αν οι επιλογές και προτάσεις του θα ήταν στοχευμένες εκεί.

Και έρχεται λοιπόν η μέρα, που σκάει η πρώτη είδηση που έχει να κάνει με παίκτη που ο Μπόλονι θέλει να φέρει τον Γενάρη στον Παναθηναϊκό.

Το όνομα αυτού Ντιντιέ Λαμκέλ Ζε, Καμερουνέζος εξτρέμ που ανήκει στην πρώην ομάδα του Μπόλονι την Αντβέρπ, η οποία δεν τον θέλει, τον έχει βάλει στο περιθώριο και ψάχνει να τον ξεφορτωθεί.

Μάλιστα...

Κατ' αρχήν το ότι ψάχνει να τον ξεφορτωθεί η Αντβέρπ, άντε να πεις ότι δεν σημαίνει και πολλά, πες ότι κάτι έτρεξε εκεί, ο παίκτης ξέρω γω δεν τα πήγαινε καλά με τον νέο προπονητή, αλλά κατά τα άλλα είναι πολύ καλός και πάει λέγοντας.

Όμως δεν είναι εκεί το θέμα.

Το θέμα είναι όλα όσα λέγαμε αρχικά.

Το αν δηλαδή ο παίκτης που ακούγεται ότι αποτελεί αυτή την στιγμή την πρώτη προτεραιότητα του Μπόλονι και είναι αυτός που ο προπονητής του Παναθηναϊκού ζήτησε άμεσα να έρθει στην ομάδα, είναι μια επιλογή που έγινε με βάση τα όσα έχει δει μέχρι σήμερα ο Μπόλονι στον Παναθηναϊκό και τα κενά που έχει εντοπίσει ότι θέλουν "γέμισμα" και ενίσχυση στην μεταγραφική περίοδο του Γενάρη.

Οπότε εγώ τώρα τι πρέπει να σκεφτώ και κυρίως να... αποδεχτώ;

Ότι έχουμε ένα προπονητή, ο οποίος ζει, δουλεύει και έχει δει τόσο καιρό την συγκεκριμένη ομάδα του και μέχρι στιγμή απ΄όσα έχουμε διαβάσει και ακούσει, έχει εντοπίσει τα εξής σαν... βασικές ανάγκες και προτεραιότητες για να βελτιώσει την κατάσταση.

Πρώτον ότι... δεν θέλει τον Μακέντα και επομένως ο Ιταλός όπως διαβάσαμε και ακούσαμε είναι... προς πώληση.

Και δεύτερον, ότι θέλει ένα παίκτη ο οποίος αγωνίζεται στην θέση που παίζουν ο Χατζηγιοβάννης και ο... αναγεννημένος όπως λέγεται από τον Μπόλονι, Αϊτόρ.

Α να μην το ξεχάσω, ο Λαμκέλ Ζε παίζει, λέει και επιτελικός χαφ.

Δηλαδή εκεί που παίζει ο κατά τεκμήριο πιο ποιοτικός σου παίκτης αυτή την στιγμή ο Βιγιαφάνες και έχει και σαν μπακ-απ το θεωρητικά πιο ελπιδοφόρο ταλέντο σου αυτή την στιγμή τον Μπουζούκη.

Οπότε από που να το πιάσεις και από που να το αφήσεις το πράγμα.

Αν δεχθούμε ότι όσα λέγονται και γράφονται είναι αλήθεια και ότι ο Μπόλονι όντως αυτον ζήτησε για τον Γενάρη, θα πρέπει να δεχθούμε και το ότι ο Μπόλονι βλέπει τόσο καιρό τον Παναθηναϊκό και κατάλαβε ότι... άμεση προτεραιότητα για την μεταγραφική περίοδο του Γενάρη, είναι ένας παίκτης που δεν παίζει στην φοβερή και τρομερή Αντβέρπ και κυρίως που παίζει στην θέση που παίζουν ο Χατζηγιοβάννης με τον Αϊτόρ ή εναλλακτικά στην θέση που παίζουν ο Βιγιαφάνες με τον Μπουζούκη.

Κι εγώ τώρα, πρέπει αυτό να το δεχθώ σαν φυσιολογικό, σαν κανονική ποδοσφαιρική εκτίμηση των αναγκών της ομάδας από ένα έμπειρο προπονητή και σαν μια κίνηση που... διαφέρει απ' όσες έχουν γίνει μέχρι τώρα, κυρίως σε σχέση με το τι κάνει αυτή την κίνηση... απαραίτητη για την ομάδα.

Γιατί αν δεν δεχθώ αυτό, που φυσικά δεν γίνεται με βάση την στοιχειώδη ποδοσφαιρική λογική αλλά και την... κοινή λογική, να το δεχτώ, αναγκαστικά θα πρέπει να καταλήξουμε στο εξής γνωστό και σταθερά σε ισχύ μεταγραφικό απόφθεγμα και κριτήριο που ισχύει τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό.

Ότι σημασία δεν έχει τι κενά υπάρχουν αντικειμενικά και τι ανάγκες έχει η ομάδα, αλλά πολύ απλά "ήρθα και εγώ σ' αυτήν, οπότε ξέρω κι ένα παίκτη που ψάχνει αυτή την στιγμή ομάδα, ας τον φέρουμε κι αυτόν εδώ να μην μένει άνεργος μέρες που είναι, να κάνουμε και κανένα... καλό δηλαδή να αγιάσουμε".

Κι από κει και πέρα;

Από κει και πέρα τα... γνωστά.

Αν ο παίκτης δεν κάνει και τίποτα σπουδαίο, δεν τρέχει και τίποτα, ένας ακόμα με τριετές συμβόλαιο που θα πρέπει να του βρούμε και ομάδα από το καλοκαίρι και μετά.

Αν φυσικά δεν μας προκύψει και αυτός... τραυματίας ή... ευπαθής σε τραυματισμούς, οπότε απλά θα έχουμε έναν ακόμα που θα τον πληρώνουμε για να τον... γιατροπορέψουμε όπως μια σειρά άλλους.

Αν από την άλλη, κάνει και καμιά καλή ενέργεια, και πάλι ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Στον πάγκο και στην εξέδρα ο Χατζηγιοβιάννης ή ο... αναγεννημένος Αϊτόρ, ή εναλλακτικά ο Βιγιαφάνες με τον Μπουζούκη.

Πέρα από την πλάκα και τις υπερβολές,

Η ουσία είναι μία για πολλοστή φορά στον Παναθηναϊκό.

Ότι για μια ακόμα μεταγραφική περίοδο, φαίνεται ή τουλάχιστον έτσι λέει το "ρεπορτάζ" ότι ισχύει, πως οι στόχοι και οι κινήσεις του Παναθηναϊκού, δεν προκύπτουν απ' όσα έχουν φανεί με βάση την ποδοσφαιρική λογική και τις αντικειμενικές της ανάγκες, αλλά με βάση τα τυχαίνει να ξέρουν ή έχουν ανάγκη να... εξυπηρετήσουν, αυτοί που κινούν τα νήματα σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εκάστοτε προπονητής με τον αντίστοιχο τεχνικό διευθυντή δηλαδή.