Ολυμπιακός: Η τεράστια βαθμολογική διαφορά και κατά συνέπεια η εξασφάλιση του 46ου πρωταθλήματος από τόσο νωρίς, κάπου... άλλαξε τον Ολυμπιακό σε σχέση με το φινάλε στις προηγούμενες μεταγραφικές περίοδου. Συγκεκριμένα, αυτό τον Γενάρη είδαμε έναν Ολυμπιακό που - ορθότατα, κατά την γνώμη μου - ασχολήθηκε όχι τόσο με την πρόσκαιρη ενίσχυση  ενόψει Αιντχόφεν, όσο με  τον πλανάρισμα της ομάδας για την νέα σεζόν. Διορθώνοντας έτσι και τις (αρκετές) ανορθογραφίες που έγιναν στον καλοκαιρινό προγραμματισμό της...

Κατ αρχάς το ο τι ο Ολυμπιακός δίνει προτεραιότητα στην ομάδα της επόμενης σεζόν και όχι στην διπλή ευρωπαϊκή αναμέτρηση (μην ξεχνάμε πως μιλάμε για το...ρίσκο των νοκ άουτ και όχι για φάση ομίλων), αποδεικνύεται και από την επιλογή να χάσει δυο θέσεις/παίκτες στην λίστα της Ευρώπης, που δεν θα μπορούσαν να αναπληρωθούν, αυτές των Πέπε, Ραφίνια. 

Προέχει όμως, για τον Μαρτίνς και την "ερυθρόλευκη" ηγεσία το μέλλον και η συνέχεια της ομάδας μαζί με την αξιοποίηση του ρόστερ όσο το δυνατόν καλύτερα. Κύριος ο Ραφίνια αλλά χωρίς... μέλλον για τον Ολυμπιακό και προβληματικό παρόν εφόσον παρέμενε. Και για να κερδίσεις έναν παίκτη όπως ο Πέπε, για τον οποίο μέσα σε 6 μήνες έχεις ξοδέψει συνολικά πάνω από 3,5 εκατ. ευρώ,έπρεπε να πάει σε ένα περιβάλλον που θα μπορούσε να ξαναβρεί τον εαυτό του, να βάλει παιχνίδια, να αποκτήσει ρυθμό και (ξανά) αυτοπεποίθηση. Για αυτό και επιλέχθηκε η πορτογαλική Φαμαλικάο, για έναν ποιοτικό μέσο που στον Ολυμπιακό παρότι τον έφερε ο προπονητής δεν θέλησε να ζοριστεί και να προσπαθήσει περισσότερο, έστω για να βγάλει τον Μαρτίνς ασπροπρόσωπο!

Ο Ολυμπιακός επί Μαρτίνς κι αυτό τον Γενάρη έκανε το σύνηθες πλέον ...ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ του, άλλωστε ο Πορτογάλος δεν θέλει να δουλεύει με πολλούς παίκτες ενώ για βασικούς όπως είδαμε υπολόγιζε την τρέχουσα σεζόν (και μέχρι τον Δεκέμβριο) μια 16άδα. Μόνο που αυτή την φορά όλα έγιναν πολύ στοχευμένα και επαγγελματικά. Δεν επηρεάστηκαν δηλαδή ούτε από την...τούρλα της Ευρώπης, ούτε από κινήσεις...αλαζονείας ή εντυπωσιασμού, ούτε όμως, "κρύφτηκε" πίσω από την μεγάλη βαθμολογική διαφορά, την οποία θα μπορούσε να "επικαλεστεί" και να μείνει αδρανής.

Τι θέλω να πω; Ο Ολυμπιακός κατάφερε πολύ γρήγορα να πάρει αριστερό μπακ που θα έπαιζε άμεσα και θα τον βοηθούσε στο πολύ βαρύ πρόγραμμα του Ιανούριου. Ανταποκρίθηκε περίφημα δηλαδή στην Νο 1 προτεραιότητα/αναγκαιότητα που έβαλε στην διοίκηση ο Μαρτίνς, φέρνοντας του στον σωστό χρόνο τον αριστερό μπακ που ήθελε και είναι και προοπτικής. Ιδανικά αντανακλαστικά, νομίζω...

Στην συνέχεια ήταν συνεπής με την στρατηγική που συμφωνήθηκε εξ αρχής μεταξύ διοίκησης - τεχνικής ηγεσίας, να περιμένει και να κινηθεί μόνο αν προέκυπτε κάτι καλό που θα "κουμπωνε" και για την ομάδα της επόμενης σεζόν. Έτσι όταν προέκυψαν οι ευκαιρίες τύπου Σωκράτη και Λαλά, έδειξε πάλι τα σωστά αντανακλαστικά. Ο πρώτος σε βάθος μέχρι το καλοκαίρι, λογικά θα μπορέσει  να μπει στα παπούτσια του αρχηγού της "ερυθρόλευκη" άμυνας, εφόσον έρθει μια μεγάλη πρόταση και φύγει ο Σεμέδο ενώ ο δεύτερος -που σε χαρακτηριστικά είναι το εντελώς αντίθετο από τον Ραφίνια - θα δώσει την δυνατότητα στον Μαρτίνς να ξαναπαίξει όπως πέρσι...

Ο Ολυμπιακός - ασφαλώς όχι τυχαία, αλλά με στόχευση κι αυτό είναι το πιο σημαντικό νομίζω - τον Γενάρη έκανε τρεις μεταγραφικές προσθήκες, όλοι αμυντικοί κι εν δύναμή βασικοί. Αυτό βέβαια σημαίνει πως σε λιγότερο από ένα μήνα και ενόψει Αιντχόφεν, θα πρέπει να φτιάξει μια άμυνα μα δυο νέους φουλ μπακ και βάζοντας έναν έμπειρο αλλά με αποχή αγώνων και ρυθμού στόπερ στην 3άδα των βασικών κεντρικών αμυντικών του. Κατά κάποιο τρόπο ο Μαρτίνς καλείται να μοντάρει στο...πιτς φιτίλι μια καινούργια άμυνα. Κομμάτι πολύ δύσκολο για το...προσεχώς (με PSV) αλλά που σίγουρα θα του βγει σε κέρδος μελλοντικά. Πάντα κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις αλλά σημασία έχει η...μεγάλη εικόνα.

Λάθη πάντα θα γίνονται αλλά σε Οργανισμούς όπως ο Ολυμπιακός μετράει όχι μόνο να μαθαίνεις από αυτά αλλά κυρίως όταν συμβαίνουν να σου κοστίζουν όσο το δυνατόν λιγότερα και να τα διορθώνεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα! Ο Ολυμπιακός και στα δυο ανταπεξείλθε, σε σχέση με τον λάθος σχεδιασμό του καλοκαιριού. Τότε που οι περισσότερες μεταγραφές δεν του βγήκαν (Πέπε/Ραφίνια/Βινάγκρε ήρθαν κι έφυγαν, Ντρέγκερ/ Τιάγκο Σίλβα και μέχρι πριν από ένα μήνα ο Μπρούμα ήρθαν και δεν παίζουν πολύ ή καθόλου) κι άλλο σύστημα είχε σχεδιαστεί και σε άλλο κατέληξε αναγκαστικά ο Μαρτίνς... 

Και έτσι όμως, ο Ολυμπιακός βρήκε τις λύσεις, ελαχιστοποίησε τις (όποιες) απώλειες του αφού ουσιαστικά τους στόχους της σεζόν τις πέτυχε κι ας μην παίζει το ίδιο καλά με τις δυο προηγούμενες σεζόν του Μαρτίνς. Δηλαδή αν ήταν επιτυχημένος ο καλοκαιρινός προγραμματισμός τι περισσότερο θα μπορούσε να καταφέρει η ομάδα του, που παραμένει αήττητη κάνοντας ...περίπατο στην Ελλαδα, πρόκρίθηκε/έπαιξε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και συνεχίζει στην Ευρώπη μέσω του Γιουρόπα Λιγκ; Έχετε απάντηση, γιατί εγώ όχι... Αυτή όμως, είναι και η τεράστια διαφορά νοοτροπίας/λειτουργίας του Ολυμπιακού από τους εγχώριους ανταγωνιστές του: δεν επαναπαύεται, είναι σε συνεχή εγρήγορση και έχει πρωταθληματικά στελέχη σε όλα τα επίπεδα!!

ΥΓ.  Λάθος δεν ήταν που η διοίκηση αρνήθηκε το πολύ υψηλό συμβόλαιο που ζητούσε ο Ομάρ αλλά  το οτι έδωσε ακόμη περισσότερα χρήματα στον Ραφίνια! Και έπεσε έξω ο Μαρτίνς με τον Ραφίνια, γιατί δική του επιλογή ήταν, αφού ο Βραζιλιάνος με την παθητικοτητά του και τις χαμηλές εντάσεις και στα τρία τέταρτα του γηπέδου αποτελούσε ΤΑΚΤΙΚΟ ΘΕΜΑ κι άλλαξε όλη την εικόνα των "ερυθρόλευκων" που στηριζόταν στα δουλειά των μπακ(γιατί και ο Χολέμπας όσο αξιοπρεπώς και να στάθηκε δεν ήταν... Τσιμίκας)

ΥΓ.1 Μάγκας ο Μαρτίνς και δίκαιος. Έτσι κερδίζει ακόμη και απο τα... λάθη του, τύπου Πέπε και Ραφίνια. Δικές του επιλογές αλλά δεν... κόλλησε σε αυτές, ίσα ίσα που τις "έκαψε" κιόλας  όταν είδε πως δεν μπορούσαν να υπηρετήσουν τον κορυφαίο σκοπό, δηλαδή το καλό και την πρόοδο της ομάδας του...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Έσκασε τώρα: Απόφαση Μαρτίνς στον Ολυμπιακό! Μέσα ο "τελειωμένος"- Στον πάγκο η μεταγραφή!