Δεν αντέχει άλλο ο κόσμος του ΠΑΟ - Μούφες και παραμύθια

Παναθηναϊκός: Θα ήταν καλύτερα να έλεγαν από τον Παναθηναϊκό την αλήθεια από την αρχή, αλλά για μια ακόμα φορά προτίμησαν την μούφα, τα ψέματα, τα φούμαρα και τις επικοινωνιακές μπαρούφες.

Θα μπορούσαν να πουν "παιδιά δεν υπάρχει περίπτωση για τρελά πράγματα, με την ίδια ομάδα με πέρυσι βασικά θα πορευτούμε, ελπίζουμε ο Γιοβάνοβιτς να την βελτιώσει όσο μπορεί και πάμε όπου νας βγάλει".

Θα ήταν ασύγκριτα πιο έντιμο κάτι τέτοιο.

Αλλά δυστυχώς προτιμήθηκε η... επικοινωνία.

Και δόστου ένα μήνα τα "αλλάζουν όλοι"

Και δόστου οι... αποκλειστικές πληροφορίες των ίδιων και των ίδιων μια ζωή, για την περιβόητη υπέρβαση και για την εκτόξευση του μπάτζετ στα δεκαπέντε εκατομμύρια.

Και δόστου οι αποκλειστικές ξανά... διαβεβαιώσεις πως θα αποκτηθούν επτά με οκτώ παίκτες πρώτης γραμμής.

Και δόστου και δόστου και δόστου και την μια έτσι την άλλη γιουβέτσι, θεωρώντας όλοι τους ένα ολόκληρο κόσμο βλάκα, ηλίθιο, άπραγο και ανίκανο να σκεφτεί ακόμα και τα προφανή.

Κι όταν τους έλεγες, ρε παιδιά ποιος θα τα κάνει όλα αυτά, με τι προσόντα, τι οργάνωση, τι μηχανισμό, είχαν για όλα έτοιμη την απάντηση.

Θα γίνουν όλα, άλλωστε ο Παναθηναϊκός έχει το ατού ότι δεν έχει ευρωπαϊκά παιχνίδια (ναι ακόμα και αυτό γράφτηκε και ειπώθηκε, ατού για τον Παναθηναϊκό το ότι... δεν κατάφερε να βγει ευρώπη) και προλαβαίνει άνετα να κάνει προετοιμασία.

Μια ζωή τα ίδια και οι ίδιοι.

Ψέματα, μούφες και το μόνο που λειτουργεί να είναι ένας καλοστημένος μηχανισμός παραπληροφόρησης και αποσιώπησης της πραγματικότητας.

Κι ερχόμαστε τώρα, δέκα μέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, να πούμε τι;

Να δούμε τι ακριβώς και σήμερα στο φιλικό και με την Μίλαν και με όλους;

Το πόσο κατάφερε ο Γιοβάνοβιτς να βελτιώσει την περσινή ομάδα;

Αυτό τελικά ήταν το ζητούμενο;

Και χρειαζόταν και προπονητής ή ακόμα χειρότερα... μεταγραφικός σχεδιασμός και πλάνα για να επιτευχθεί αυτό το... μέγα κατόρθωμα;

Δηλαδή πως θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να είναι χειρότερος από πέρυσι;

Τι θα γινόταν δηλαδή;

Δεν θα... διεκδικούσε καν την Ευρώπη και δεν θα έμπαινε στα πλέι-οφ;

Κι αυτό είναι τελικά το... άλλο ζητούμενο;

Δεν ξέρω ειλικρινά που το βρίσκουν τόσο θράσος όλοι τους εκεί πέρα στην ΠΑΕ και εξακολουθούν με την βοήθεια των εξαπτέρυγων της περιβόητης επικοινωνιακής πολιτικής της, να δουλεύουν τον κόσμο. Φαίνεται πως τόσα χρόνια έχουν πάρει το... κολλάει και έχουν γίνει εξπέρ στην μούφα και το παραμύθι.

Ξέρω όμως σίγουρα ένα πράγμα.

Πως ακόμα και αν ξαφνικά πατήσουν ένα κουμπί στον Παναθηναϊκό και αρχίσουν να έρχονται μεταγραφάρες με το κιλό και με την ώρα και πάλι είναι αδύνατον να προλάβει να είναι στοιχειωδώς έτοιμος για το ξεκίνημα των υποχρεώσεών του στο πρωτάθλημα.

Τώρα αν αυτό είναι φυσιολογικό, αν και παλι δεν φταίει κανείς και για τίποτα και αν και πάλι θα αρχίσουμε το παραμύθι για μετά τον... Σεπτέμβριο που... τότε θα δούμε τον νέο Παναθηναϊκό, εντάξει πάσο.

Αλλά πλέον όλα αυτά για όποιους αντέχουν ακόμα.

Για όποιους αντέχουν να καταπίνουν αμάσητο το σανό και να τους βλέπουν σαν τους μ...κες της ιστορίας.

Για τους περισσότερους πάντως και κυρίως για όσους επιμένουν να σκεφτονται στοιχειωδώς λογικά, στέρεψαν και οι υπομονές και οι αντιστάσεις τους.