Στην παλιά ελληνική ταινία της Φίνος Φιλμ, στην οποία ο “καθηγητής” Δημήτρης Παπαμιχαήλ χαστούκιζε την “μαθήτρια” Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο τίτλος “Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο” υπονοούσε ότι μια σφαλιάρα μπορεί να κάνει καλό. Τώρα που το σκέφτομαι, στην σημερινή εποχή, το σενάριο δύσκολα θα είχε γλιτώσει την λογοκρισία, καθώς το κοινωνικό σύνολο μοιάζει πιο ευαισθητοποιημένο σε φαινόμενα σωματικής και ψυχολογική βίας. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού όμως το χαστούκι από την Μονακό μπορεί όντως να βγήκε από τον παράδεισο και να κάνει καλό, ακόμα κι αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν συμφωνεί: “Δεν πιστεύω ότι κάνει καλό καμία ήττα. Ο κόσμος στην χώρα μας και γενικά στην Μεσόγειο ενθουσιάζεται πολύ, πάει σε υπερβολές. Εγώ όσο περνά από το χέρι μου μέσα στην ομάδα δεν αφήνω να συμβεί κάτι τέτοιο. Κανείς (στην ομάδα) δεν πιστεύει ότι είμαστε υπερομάδα ούτε ότι είμαστε η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη”.
 


Ο Ελληνας τεχνικός είπε ουσιαστικά στην συνέντευξη τύπου ότι κάτι κακό (όπως μια ήττα) είναι σχήμα οξύμωρο να κάνει καλό (“ουδέν κακόν αμιγές καλού” θα προσέθετα εγώ) και κράτησε για άλλη μια φορά χαμηλά τους τόνους. Ούτε υπερβολικός ενθουσιασμός στις συνεχόμενες νίκες, ούτε απογοήτευση στις ήττες. Η Ευρωλίγκα άλλωστε είναι μαραθώνιος, ο δρόμος είναι μακρύς, τα μονοπάτια προς τον τελικό προορισμό κακοτράχαλα και τα στραβοπατήματα θεωρούνται δεδομένα. Οι ερυθρόλευκοι έχουν κάνει άλλωστε ήδη τρεις σπουδαίες νίκες εκτός έδρας, σε γήπεδα από τα οποία δύσκολα θα περάσουν οι ανταγωνιστές τους και ουσιαστικά έχουν ρεφάρει προκαταβολικά την ήττα από τους Μονεγάσκους, αλλά ας μην τους γίνει και συνήθεια. Μπαρτζώκας: “Χρειάζεται να παίζουμε πολύ καλά για να κερδίζουμε. Οταν δεν παίζουμε καλά χάνουμε, όπως κάναμε σήμερα. Οπότε δεν έχουμε τόσο ταλέντο, είμαστε όμως καλή ομάδα και θα το αποδείξουμε και στα επόμενα ματς”.




Η Μονακό έχει πιθανότατα περισσότερο ταλέντο από τους νταμπλούχους Ελλάδας, όπως τόνισε και ο Ελληνας κόουτς. Η τριάδα Τζέιμς, Οκόμπο και Λόιντ στην καλή της μέρα μπορεί να διαλύσει κάθε άμυνα και είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε κακή βραδιά στο ΣΕΦ. 
 


Ο Παπανικολάου επέστρεψε στην δράση, αλλά έδειξε εμφανώς εκτός ρυθμού. Ο Κέιναν, μετά το καλό παιχνίδι εναντίον του Αρη με 4/7 τρίποντα, ήταν για άλλη μια φορά κακός με 1/4 τρίποντα. Συνολικά στην διοργάνωση μετρά 4/14 τρίποντα, ποσοστό (28,6%) το οποίο πρέπει να βελτιώσει άμεσα. Μαζί με τον Πίτερς δεν πρόσφεραν πολλά. Δουλειά τους είναι να βάζουν τα σουτ και όσο αυτό δεν συμβαίνει θα χάνουν πόντους (στην εκτίμηση του κόσμου και όχι μόνο). Το πρόβλημα του Πίτερς δεν είναι η ευστοχία. Το 45,5% είναι πολύ καλό ποσοστό, αλλά οι έντεκα προσπάθειες έξω από τα 6,75μ είναι κατά την γνώμη μου λίγες για τα δεδομένα του. Ειδικά από τη στιγμή που μετρά επίσης μόλις 3/11 δίποντα. Ισως η συμβίωση με τον Βεζένκοφ στον αγώνα με την γαλλική ομάδα (όπως είχε γίνει αρκετές φορές, στους αγώνες που έλειπε ο Παπανικολάου) να είχε ωφελήσει τον Ολυμπιακό, απελευθερώνοντας σε έναν βαθμό τον Βούλγαρο διεθνή, που έκανε το χειρότερο του παιχνίδι στην φετινή ευρωλίγκα (χωρίς φυσικά να είναι σε καμία περίπτωση αρνητικός). Ο Σάσα έδειξε ελαφρώς κουρασμένος, πράγμα λογικό, αφού όπως και άλλοι βέβαια, προέρχεται από σερί αγώνες στο Ευρωμπάσκετ, στο ελληνικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Γενικά το βράδυ της Πέμπτης ήταν μια κακή μέρα στο γραφείο για τους ερυθρόλευκους, αφού ακόμα και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έκανε την χειρότερη του, φετινή ευρωπαϊκή εμφάνιση. Εδώ που τα λέμε εκτός από την ζημιά στο γόητρο δεν έγινε και κάτι.
 


Ισως οι μόνοι που διασώθηκαν να ήταν ο Μακίσικ των 15 πόντων και ο Σλούκας (10 πόντους, οκτώ ασίστ).


​Η μοναδική ομάδα που συνεχίζει αήττητη μέχρι στιγμής είναι η Φενέρ των Ιτούδη και Καλάθη και ο επόμενος αγώνας με την Βαλένθια στο ΣΕΦ (Παρασκευή 4/11), θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεχαστεί γρήγορα η ήττα από τους Μονεγάσκους και να… γλυκαθεί και ο κόσμος που στήριξε θερμά την ομάδα στο πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι με κόσμο στην εξέδρα.