Μόνο για τις μεταγραφές του Ιανουαρίου, η Premier ξόδεψε κοντά στα 700εκ. ευρώ, σχεδόν τρεις φορές περισσότερα απ’ όσα ξόδεψαν μαζί, Γάλλοι (80εκ.), Γερμανοί (70εκ.), Ιταλοί και Ισπανοί (30εκ.): τριάντα, όσα ακριβώς ξόδεψαν οι σύλλογοι της Championship, της 2ης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Η άκρα υγεία της βρετανικής μπάλας επιβεβαιώνεται κι από την πρόσφατη έρευνα της εξειδικευμένης εταιρίας αναλύσεων Deloitte Football Money League σύμφωνα με την οποία, στην κατάταξη των 20 ευρωπαϊκών συλλόγων με τα περισσότερα έσοδα (από τηλεοπτικά δικαιώματα, μάρκετινγκ, πώληση εισιτηρίων ή πριμ της Uefa), συμπεριλαμβάνονται 11 ομάδες της Premier League.
Και είναι η πρώτη φορά, που περισσότερα από τα μισά των εσόδων των πρώτων 20, προέρχεται από την ίδια χώρα. Την Αγγλία, που για 2η συνεχόμενη χρονιά έστειλε στον θρόνο των πλουσιότερων τη Μάντσεστερ Σίτι με 731εκ. ευρώ, από τα οποία, τα 373εκ. μόνο από φρέσκες εμπορικές συνεργίες, που σημαίνει 65εκ. ευρώ περισσότερα από την περίοδο ’20-’21.
Στη 2η θέση είναι η Ρεάλ Μαδρίτης (713,8) κι ακολουθούν οι Λίβερπουλ (701,7), Μάντσεστερ Γιουνάιτιντ (688.6), Παρί Σεν Ζερμέν (654.2), Μπάγερν Μονάχου (653,6), Μπαρτσελόνα (638,2), Τσέλσι (568,3), Τόττεναμ (523), ‘Αρσεναλ (433.5), Γιουβέντους (400.6), Ατλέτικο Μαδρίτης (393,9), Μπορούσια Ντόρτμουντ (356,9), Ίντερ (308,4), Ουέστ Χαμ (301,2), Μίλαν (264,9), Λέστερ (252,2), Λιντς (223,4), Έβερτον (213,7) και Νιουκάσλ (212,3). Που είναι εξίσου εντυπωσιακό στοιχείο, γιατί για να βρίσκονται πέντε μικρό μεσαίες αγγλικές ομάδες, στη λίστα των 20 πλουσιότερων σημαίνει ότι τα χρήματα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων (Sky Sports, BT Sport, Amazon Prime Video και BBC Sport), μοιράζονται περισσότερο από δίκαια και δημοκρατικά και δεν έχει παρόμοιά τους στην ποδοσφαιρική βιομηχανία.
«Δεν θα έπρεπε ν’ αναρωτηθούμε το εάν, αλλά το πότε η λίστα με τις 20 πλουσιότερες ομάδες στην Ευρώπη θ’ αποτελείται μόνο από βρετανικές», τονίζει ο αναλυτής της Deloitte, Σαμ Μπούουρ υπογραμμίζοντας ότι η Premier League μαζεύει ό,τι έσπειρε μεθοδικά από το 1992 όπως επιβεβαιώνουν κι οι αριθμοί: μόνο μες στο 2022 ξόδεψαν το 33,8% του συνόλου των μεταγραφών στην Ευρώπη, το ’21 (παρόλο το Covid) είχε δαπανήσει το 28,5%, ενώ πριν δέκα χρόνια δεν ξεπερνούσε το 23,4%.
Υπάρχει βέβαια κι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Ότι εξαφανίζοντας τον ανταγωνισμό από τον χάρτη, οι Άγγλοι θα καταλήξουν να παίζουν μόνοι τους. Είναι μία άποψη και μία πιθανότητα. Το θέμα είναι να σηκώσουν κι οι υπόλοιποι τα μανίκια τους και ν’ αντιγράψουν το άκρως πετυχημένο βρετανικό μοντέλο που είναι προφανές ότι αλλού ελάχιστα εφαρμόστηκε. Η’ δεν ήθελαν να εφαρμόσουν.