Οι μηχανές πάντως ζεσταίνονται και το count down μίας ακόμη, συναρπαστικής σεζόν της Φόρμουλα 1 πλησιάζει. Η εκκίνηση θα γίνει στο Μπαχρέιν, στις 5 Μαρτίου κι ο τερματισμός στις 26 Νοεμβρίου στο Αμπού Ντάμπι. Ενδιάμεσα, 21 ακόμη γκραν- πρι που θα ήταν 22 εάν ο Covid δεν ανάγκαζε τη Fia ν’ ακυρώσει τη δοκιμασία της Σανγκάι, χωρίς να την αντικαταστήσει για παράδειγμα με τη Γαλλία, που φέτος θα μείνει χωρίς Φόρμουλα 1. Η οποία θα «πετάξει» αντίθετα, τρεις φορές, κι αυτό είναι ρεκόρ στις Ηνωμένες Πολιτείες: στις 5 Ιουλίου στο Μαϊάμι, στις 22 Οκτωβρίου στο Όστιν και στις 18 Νοεμβρίου στο Λας Βέγκας.

 Όπως κάθε χρόνο, ο βασικός στόχος είναι η κατάρριψη προηγούμενων επιδόσεων: άλλα παραμένουν απλησίαστα, άλλα όμως αναμένεται να πέσουν αρκεί να’ νε καλά, όχι μόνο ο οδηγός, αλλά και η Μερτσέντες του 38χρονου Βρετανού, Λιούις Χάμιλτον που ύστερα από 17 σεζόν μπορεί φέτος να καταρρίψει δύο με τρία, μεγάλα παγκόσμια ρεκόρ. Αυτή τη στιγμή έχει 7 τίτλους οδηγών, όσους κι ο Μίχαελ Σουμάχερ, το ένα το κατέκτησε το 2008 με τη Μακ Λάρεν, τα υπόλοιπα έξι το 2014, ’15, ’17, ’18, ’19 και ’20 στο τιμόνι της Μερτσέντες χάνοντας εκείνο του ’21, από τον Φερστάπεν στην κυριολεξία στον τελευταίο γύρο του Αμπού Ντάμπι. Αν στεφθεί παγκόσμιος και φέτος θα είναι ο μοναδικός στην ιστορία της Φόρμουλα 1 με 8 τίτλους, αφήνοντας τον Μίχαελ Σουμάχερ στους 7 (από το ’94 έως το 2004), ο οποίος όμως συνεχίζει να κατέχει το ρεκόρ των 5 συνεχόμενων παγκοσμίων τίτλων, όλων στο τιμόνι της Φερράρι, από το 2000, έως το 2004. Ο μόνος που θεωρητικά θα μπορούσε να περάσει το ρεκόρ του Γερμανού είναι ο Ολλανδός νικητής των δύο τελευταίων, Μαξ Φερστάπεν αρκεί όμως να κερδίζει έως και το ’26.

 Απλησίαστο μοιάζει και το ρεκόρ του Αργεντινού, Χουάν Μανουέλ Φάντζο, του γηραιότερου παγκόσμιου πρωταθλητή της ιστορίας, το 1957 σε ηλικία 46 ετών και 41 ημερών, εκτός κι αν ο 42χρονος Φερνάντο Αλόνσο στεφθεί παγκόσμιος το 2027.

 

 Ο Χάμιλτον πάντως κατέχει ήδη το ρεκόρ των περισσότερων νικών σε γκραν- πρι (103), των 15 συνεχόμενων σεζόν με τουλάχιστον μία νίκη σε γκραν- πρι, ενώ μοιράζεται με τον Σουμάχερ το αξιοπερίεργο ρεκόρ των 8 νικών στην Ουγγαρία κι άλλων τόσων στη Μεγάλη Βρετανία.

 Το ρεκόρ νικών σε γκραν- πρι, σε μία σεζόν είναι του Μαξ Φερστάπεν, με 15, ενώ στους κατασκευαστές είναι της Μακ Λάρεν που το 1988 είχε κερδίσει τα 15 από τα 16 εκείνης της περιόδου.

 Ο Χάμιλτον κατέχει και το ρεκόρ των pole positions (103, από τις οποίες οι 77 με τη Μερτσέντες), ενώ το ρεκόρ των συνεχόμενων είναι του Σεμπάσταιν Φέτελ, από το 2011 με 15. Ο Γερμανός υπήρξε κι ο νεότερος οδηγός που στέφθηκε ποτέ παγκόσμιος πρωταθλητής της Φόρμουλα 1, το 2010 σε ηλικία 23 ετών και 134 ημερών, ενώ ο Φερστάπεν ο νεότερος που έκανε ποτέ ντεμπούτο στα σιρκουϊ (το ’15, στην Αυστραλία) σε ηλικία 17 ετών και 166 ημερών. Ο Βέλγο- Ολλανδός πιλότος κατέχει και το ρεκόρ πόντων (454) για το exploit της περυσινής σεζόν, ενώ φέτος θα κυνηγήσει το απόλυτο 575, αρκεί βέβαια να νικήσει και στα 23 γκραν- πρι. Το παγκόσμιο ρεκόρ πόντων το κατέχει ο Χάμιλτον με 4.405,5 βαθμούς, μαζί με το ρεκόρ των 48 συνεχόμενων αγώνων, με τουλάχιστον έναν βαθμό. Ενώ ο Τζένσον Μπάτον παραμένει ο μοναδικός μ’ ένα τουλάχιστον βαθμό και στις 17 σεζόν που αγωνίστηκε.

 Φόρμουλα 1 όμως, είναι και τα αρνητικά ρεκόρ, όσων δηλαδή προσπάθησαν μία ζωή να πανηγυρίσουν μία νίκη χωρίς όμως να το καταφέρουν. Πρώτος στη συγκεκριμένη λίστα, ο Ιταλός Αντρέα Ντε Τσέζαρις (που σκοτώθηκε το ’14 σε αυτοκινητικό ατύχημα), ο οποίος αγωνίστηκε σε 208 γκραν- πρι, αλλά με μηδέν νίκες. Ακολουθούν οι Νικ Χάιντφελντ (183), Νίκο Χούλκενμπεργκ (181), Ρομάν Γκροζιεάν (179), Μάρτιν Μπράντλ (158), Ντέρεκ Ουόργουϊκ (146), Κέβιν Μάγκνουσεν (141), Ζαν Πιέρ Ζαριέρ (134), Έντι Τσίβερ (132) και Άντριαν Σούτιλ (128).