Η’ ανάλογα, με τον ίδιο κέρδιζε και ξανά κέρδιζε όπως συνέβη στα 27 χρόνια παραμονής του Σκοτσέζου Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ νικητή 13 πρωταθλημάτων, διαφόρων κυπέλλων, συν τα δύο καλύτερα όλων: τα Champions League του ’99 και του ’08. Δεν ήταν όμως ρεκόρ παραμονής σε πάγκο βρετανικής ομάδας.

 Τα πρωτεία ανήκουν στον Ιρλανδό Ουϊλι Μάλεϊ, στον πάγκο της Σέλτικ 43 ολόκληρα χρόνια, από το 1897 έως το 1940. Ο επίσης Ιρλανδός Ρόνι ΜακΦολ έμεινε στην Πορταντάουν 30 χρόνια, από το 1986 έως το 2016. Ακολουθούν ο Φέργκιουσον, ο Ουαλλός Μίκι Έβανς με 24, ως παίκτης- προπονητής της Κάερς από το 1983 έως το 2007, ο Αλσατός Αρσέν Βενγκέρ με 22, από το 1996 έως το 2018 στον πάγκο της Άρσεναλ. Όλα τους σημαντικά ρεκόρ, αναμφίβολα πολύ μακριά όμως από το παγκόσμιο του Γάλλου Γκι Ρου που παρέμεινε στον πάγκο της Οξέρ από το ’61 έως το 2005.

 Όσον αφορά τους προπονητές που «έλιωσαν» στον ίδιο πάγκο εθνικής ομάδας, το ρεκόρ είναι του Γερμανού Σεπ Χερμπέργκερ με 28 (από το ’36 έως το ’64), του Αργεντινού Γκιγιέρμο Στάμπιλε με 19 (από το ’39 έως το ’58), όσα και του Ιταλού Βιττόριο Πότσο (από το ’29 έως το ’48), ακολουθούν ο Ούγκο Μέισλ με 18 στον πάγκο της Αυστρίας (από το ’19 έως το ’37), ο Ουόλτερ Ουϊντερμπότομ με 16 στον πάγκο της Αγγλίας (από το ’47 έως το ’63), όσα κι ο Πολ Φιλίπ στο Λουξεμβούργο, από το ’85 έως το 2001, ο Μόρτεν Όλσεν, με 15 στη Δανία, από το 2000 έως το 2015, οι Ταμπάρεζ (Ουρουγουάη), Λεβ (Γερμανία), Γκλέντενινγκ (Ολλανδία), Μάτσα (Σαν Μαρίνο). Δεκαπέντε θα συμπληρώσει κι ο Ντιντιέ Ντεσάν στο τιμόνι της Γαλλίας εφ’ όσον παραμείνει έως και το 2026 στο επόμενο δηλαδή Μουντιάλ, σε Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά και Μεξικό.

 Στην Αγγλία, λοιπόν η Τόττεναμ άλλαξε τον τρίτο της προπονητή σε 1.5 χρόνο, μετά τους Μέισον (που είχε πάρει τη θέση του Ζοσέ Μουρίνιο), Εσπίριτο Σάντο και Κόντε που ως το τέλος της περιόδου θ’ αντικατασταθεί από τον βοηθό του, Κρίστιαν Στελλίνι. Εν αναμονή, κατά τα φαινόμενα του Νάγκελσμαν, που απολύθηκε την περασμένη εβδομάδα από τη Μπάγερν Μονάχου κι αντικαταστάθηκε από τον Τούκελ, ο οποίος είχε ξεκινήσει με την Τσέλσι, αλλά απομακρύνθηκε γιατί οι Blues προτίμησαν να πληρώσουν 26 εκ. λίρες, ως ρήτρα, για να σπάσουν το συμβόλαιο του Γκρέιαμ Πότερ και των πέντε έμπιστων συνεργατών του.

 Η Αγγλία, λοιπόν άλλαξε φιλοσοφία, αν και το φετινό ρεκόρ ανήκει στη Σαουθάμπτον που ξεκίνησε με τον Χασενχάτλ, συνέχισε με τον Ρούμπενς Σέλες, τον άλλαξε τον Νέιθαν Τζόουνς και ξανά πήρε τον Σέλες. Η Άστον Βίλλα ξεκίνησε με τον Τζέραρντ, τον αντικατέστησε με τον Ντανκς και μετά πήρε τον Έμερι. Η Κρίσταλ Πάλας ξεκίνησε με τον Βιεϊρά, τον απέλυσε για τον Πάντι ΜακΚάρθι, τον οποίο επίσης απέλυσε για τον Ρόι Χόντγκσον. Ενώ τρεις προπονητές άλλαξαν επίσης η Λιντς (Μαρς, Σκουμπάλα, Χάβι Γκραθία) και Γουλβς (Λάτζε, Ντέιβις, Λοπετέγκουϊ).

 Η αποτυχία του Κόντε πάντως με την Τόττεναμ, λίγα μόλις χρόνια μετά την κατάκτηση του τίτλου με την Τσέλσι, δεν πρόκειται να ρίξει σε κατάθλιψη τον Ιταλό προπονητή τον οποίο ήδη περιμένουν με ανοικτές αγκάλες στο Campionato, 4 μεγάλες ομάδες: ξανά η Γιουβέντους και ξανά η Ίντερ, in primis, δεν αποκλείονται όμως και η Μίλαν (η οποία συζητάει και με τον Λουϊς Ενρίκε) ή η Ρόμα. Πολλά θα εξαρτηθούν από τα θέλω του Μουρίνιο, που πετώντας στον αέρα («…αυτήν την περίοδο μαθαίνω γαλλικά») πυροδότησε πολλές φήμες περί Παρί Σεν Ζερμέν. Η οποία επίσης συζητάει ταυτόχρονα και με τους Ζιντάν, Τιάγκο Μότα, αλλά και Αλλέγκρι.

 Το ποδοσφαιρικό καλοκαίρι, πάντως αναμένεται καυτότερο από το σύνηθες, γιατί εάν ο Αντσελόττι δεχτεί την πρόταση της εθνικής Βραζιλίας κι ο Σιμεόνε αφήσει την Ατλέτικο Μαδρίτης για μία από τις Ρεάλ, Ίντερ τι θα γίνει με τον Κλοπ ο οποίος καιρό τώρα επαναλαμβάνει ότι ο κύκλος του στη Λίβερπουλ έχει τελειώσει; Χαμός δηλαδή. Και λίγα "λέμε"...    

      

Προπονητές Σερ Άλεξ Φέργκιουσον Τόττεναμ Κόντε