Έχει ήδη πεθάνει, αλλά με απόφαση του τότε προέδρου της Fifa, Σεπ Μπλάτερ δεν πρέπει ν’ ανακοινωθεί ακόμη. Πρέπει να ολοκληρωθεί το παιχνίδι, γιατί «The show must go on», το θέαμα πρέπει να συνεχιστεί.         

 Σοκαρισμένοι από το σκληρό συμβάν, οι 22 ποδοσφαιριστές υπακούν, χωρίς όμως πλέον την παραμικρή όρεξη να παίξουν, στις άνωθεν εντολές. Ελάχιστη σημασία έχει ότι νίκησε το Καμερούν 1-0 όσο ότι, στο τριπλό σφύριγμα του Μάρκους Μερκ τα «Αδάμαστα Λιοντάρια» έδειξαν με τα χέρια τους τον ουρανό αφιερώνοντας την πρόκριση στον συμπαίκτη τους. Δεν γνώριζαν ακόμη την αλήθεια. Και όταν την έμαθαν ήθελαν να επιστρέψουν μαζί του, στο Γιαουντέ, επειδή όμως «The show must go on», και υπό τις απειλές του Μπλάτερ για κυρώσεις, αναγκάστηκαν δύο μόλις μέρες αργότερα να λάβουν μέρος και στον τελικό με τη Γαλλία. Και πάλι υπάκουσαν, αλλά και απαίτησαν ν’ αγωνιστούν για ένα λεπτό, και οι 11 με τη φανέλα Νο 17 του συμπαίκτη τους.

 Η επίσημη αιτία θανάτου του Φοέ, τότε επιθετικού της Μάντσεστερ Σίτι, πολύ αγαπητού και στη Γαλλία γιατί νωρίτερα είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα, τόσο με τη Λανς, όσο με τη Λιόν (στο «Ζερλάν») ήταν επισήμως, ιατρικά η «καρδιομεγαλία». Γνωστή και ως «μεγαλοκαρδία», μία πάθηση που προκύπτει όταν η καρδιά δεν μπορεί ν’ αντλήσει αρκετό αίμα οδηγώντας τον οργανισμό σε συμφορητική, καρδιακή ανεπάρκεια. Πριν τη Σίτι όμως, το ιατρικό τιμ της Ουέστ Χαμ είχε ήδη κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου διαπιστώνοντας, κατά τη διάρκεια εξετάσεων ρουτίνας μία ανώμαλη, υπερτροφική αρρυθμία.  

      

Από μεγαλοκαρδία πέθανε στα 28 του κι ο Αργεντινός, Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, που το ’88-’89 είχε περάσει κι από τον Ολυμπιακό. Επέστρεψε στη Βελέζ, αγωνίστηκε για ένα ακόμη χρόνο, οι ιατροί όμως του σταμάτησαν τη μπάλα επειγόντως, στα 26 του κατά τη διάρκεια εξετάσεων. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, από καρδιακή προσβολή και παρόλο που τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του τις βίωσε με τη Ρίβερ Πλέιτ ήταν τόσο αγαπητός σε όλους που, ένας από τους τέσσερις που σήκωσαν το φέρετρο ήταν και «κάποιος», Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γνωστός οπαδός της «αιώνιας» Μπόκα Τζούνιορς.

Ο πρώτος θάνατος ποδοσφαιριστή, λόγω καρδιακού επεισοδίου σε αγωνιστικό χώρο, χρονολογείται το 1969 κατά τη διάρκεια ενός Κάλιαρι- Ρόμα. Ο 24χρονος επιθετικός των Giallorossi, Τζουλιάνο Τάκκολα σωριάζεται ξαφνικά στο έδαφος και δεν ξανά σηκώθηκε. Το ’77, κατά τη διάρκεια του Περούτζα- Γιουβέντους έσβησε με τον ίδιο τρόπο ο ταλαντούχος Ρενάτο Κούρι, στη μνήμη του οποίου ονόμασαν και το γήπεδο της πόλης. Το 2004, ο 22χρονος Ούγγρος επιθετικός της Μπενφίκα, Μίχλος Φέχερ πέφτει αναίσθητος στο γήπεδο της Γκιμαράες και δεν θα ξανά ξυπνήσει. Το 2007, κατά τη διάρκεια του Χετάφε- Σεβίλλη, ο 24χρονος ποδοσφαιριστής των Ανδαλουσιανών, Αντόνιο Πουέρτα λιποθυμά στο γήπεδο, πέφτει σε κώμα και θα φύγει από τη ζωή τρεις ημέρες αργότερα, στο νοσοκομείο. Το 2012, ο 25χρονος Πιερμάριο Μοροζίνι πεθαίνει στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια του Πεσκάρα- Λιβόρνο. Το 2018, ο αμυντικός της Φιορεντίνα, Ντάβιντε Αστόρι αισθάνεται αδιαθεσία στην προπόνηση και θα πεθάνει το ίδιο βράδυ, στον ύπνο του.

Πριν δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια αγώνα με τη Φινλανδία για το Euro 2020, ο 29χρονος τότε Δανός μέσος επιθετικός Κρίστιαν Έρικσεν πάγωσε τον κόσμο χάνοντας ξαφνικά τις αισθήσεις του. Ύστερα από μία ώρα απελπισμένων προσπαθειών των ιατρικών τιμ και των δύο εθνικών ομάδων, αλλά κι ενός απιδινωτή κατάφεραν να τον επαναφέρουν. Οι Δανοί της ιατροί, αλλά και της Ίντερ όπου αγωνιζόταν τότε του συστήνουν να μην ξανά παίξει ποδόσφαιρο. Ως εκ θαύματος όμως, ο Έρικσεν δεν το’ βαλε κάτω, κι αφού έπαιξε έξι μήνες στη Μπρέντφορντ, από πέρυσι είναι βασικός στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Ο απιδινωτής εκτιμάται σήμερα, πως θα είχε σώσει και τη ζωή του Φοέ εάν η διοίκηση της Λιόν δεν το θεωρούσε την εποχή εκείνη ιδιαίτερα δαπανηρό, έως περιττό έξοδο. Κι αυτό είναι ίσως το ακόμη μεγαλύτερο, ειρωνικά, εννοείται μιλώντας από την ανθρώπινη απώλεια, δράμα: ότι αναφερόμαστε σ’ ένα ποσό μεταξύ των 1.500 και των 2.000 ευρώ. Ένα σωτήριο μηχάνημα το οποίο και βέβαια, έκτοτε έγινε υποχρεωτικό τουλάχιστον σε κάθε γήπεδο των πέντε μεγαλύτερων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. The show must go on, σύμφωνοι, αλλά με προϋποθέσεις και κυρίως ασφάλεια.