Έναν Οκτώβρη ήταν, του 1937 που γεννήθηκε στο χωριό-θησαυρό των Άγγλων ο γίγαντας του παιχνιδιού, ο θρυλικός σερ, ο εμβληματικός μπέμπης.

Το Άσινγκτον δεν είχε αυτή την ονομασία μόνο γιατί ήταν κέντρο βιομηχανίας εξόρυξης άνθρακα και θεωρείτο ως το «το μεγαλύτερο χωριό εξόρυξης άνθρακα στον κόσμο» αλλά και γιατί ανέθρεψε έναν από τους πιο χαρισματικούς και οξυδερκείς ποδοσφαιριστές του όμορφου παιχνιδιού, τον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον.

Οι πρώτες του παιδικές εικόνες ήταν άμεσα συνδεδεμένες με τα εφόδια που προσέφερε η πόλη του στο Νορθάμπερλαντ, καθώς χωρίς τη μεγάλης κλίμακας παραγωγή άνθρακα, η πολεμική μηχανή των συμμάχων θα υπέφερε στον 2ο Παγκόσμιο. Στη δεκαετία του 1940, ο άνθρακας χρησιμοποιήθηκε για την τροφοδοσία ατμομηχανών, την παραγωγή σιδήρου, χάλυβα και ηλεκτρικής ενέργειας και για τη διατήρηση της θέρμανσης των σπιτιών. Η παραγωγή αυτού του πολύτιμου πόρου ήταν καθοριστικής σημασίας για την επιτυχία των συμμαχικών δυνάμεων κατά τον 2ο Παγκόσμιο.

Ο Μπόμπι προερχόταν από μία άκρως ποδοσφαιρική οικογένεια (οικογένεια Μίλμπερν - η πλευρά της μαμάς του), αν και ο πατέρας του Ρόμπερτ ήταν ανθρακωρύχος. Εύλογα θα ρωτήσει κανείς πως και δεν αγωνίστηκε για τη Νιούκαστλ ή τουλάχιστον για τη Σάντερλαντ, γεννημένος στο Άσινγκτον του Νορθάμπερλαντ και με θείο του (ξαδερφό της μαμάς του) τον θρύλο της ομάδας Τζάκι Μίλμπερν;

Ο αδερφός του Τζακ σε συνέντευξη του εξηγεί πως θα μπορούσαν να είχαν δοκιμαστεί στη Νιούκαστλ, αλλά η μητέρα τους δεν τους άφησε ποτέ να το πράξουν γιατί όπως έλεγε η Νιούκαστλ θα τους έβαζε να υπογράψουν ένα έντυπο που σήμαινε ότι δεν θα μπορούσανε να παίξουν ποδόσφαιρο για άλλο σύλλογο.

Κάπως έτσι στα 15 του χρόνια, ο Μπόμπι εντοπίζεται στο σχολικό πρωτάθλημα από τον σκάουτερ της Γιουνάιτεντ, Τζόι Άρμστρονγκ. Το μοναδικό του ταλέντο ξεχείλιζε. Είχε την μαγική ικανότητα να κουβαλάει την μπάλα με τεράστια αυτοπεποίθηση, να την κολλάει στα πόδια λες και πρόκειτο για προέκταση του σώματός του. Έτσι, τον κάλεσε άμεσα να υπογράψει στην εφηβική ομάδα των κόκκινων διαβόλων με αντάλλαγμα 800 στερλίνες, ξεκαθαρίζοντας του παράλληλα πως έπρεπε να βγάλει από το μυαλό του τα ανθρακωρυχία και να αφιερωθεί πλήρως το ποδόσφαιρο. Και αυτό έκανε!

Η διοίκηση της Γιουνάιτεντ έδωσε τα κλειδιά για ανασυγκρότηση του συλλόγου μετά τον 2ο παγκόσμιο στον Ματ Μπάσμπι, ο οποίος στις 6 Οκτωβρίου 1956 θα τον ρίξει στη μάχη, πραγματοποιώντας το επίσημο ντεμπούτο του κόντρα στη Τσάρλτον σε ηλικία 18 ετών και μπροστά σε 40 χιλιάδες κόσμο. Οι τρεις βασικοί φορ (Τέιλορ, Μπερν, Έντουαρντς) είχαν πάρει κλήση για την Εθνική Αγγλίας και ήταν η ευκαιρία του. Όχι μόνο θα σκοράρει δις, αλλά το ένα γκολ ήταν κεραυνός, που δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον τερματοφύλακα της αντιπάλου.

Στην πρώτη του σεζόν θα πετύχει χατ-τρικ με τη κόκκινη φανέλα. Το προσωπικό ρεσιτάλ θα λάβει χώρα και πάλι κόντρα στη Τσάρλτον, δημιουργώντας τέλεια πρωτοσέλιδα για τις αγγλικές εφημερίδες. «Τριπλός Τσάρλτον κόντρα στη Τσάρλτον». Η Γιουνάιτεντ εν τέλει θα κατακτήσει τον τίτλο και θα γίνει η πρώτη αγγλική ομάδα που θα αγωνιστεί στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Η δουλειά που κατέθετε ο Μπάσμπι εντός και εκτός γηπέδου, ήταν αυτή που θα οδηγήσει στη δημιουργία των περίφημων Busby Babes. Έννοια σχεδόν ταυτόσημη με τον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, αφού είχε γίνει άμεσα απαραίτητος, σκοράροντας στη πρώτη του χρονιά 12 γκολ, ερχόμενος στις πλείστες περιπτώσεις από τον πάγκο. Κανένας εφιάλτης όμως των ανθρώπων που απάρτιζαν το ιστορικό οικοδόμημα της Γιουνάιτεντ δεν προμήνυε την τραγική συγκυρία με την οποία θα έρχονταν αντιμέτωποι το 1958.

Μετά την ισοπαλία με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι στις 6 Φεβρουαρίου, ο δρόμος της επιστροφής περνούσε από το παγωμένο Μόναχο. Ο διάδρομος απογείωσης ήταν ντυμένος στα λευκά και το πράσινο φως για αναχώρηση ακυρώθηκε τέσσερις φορές. Αψηφώντας τις αποτυχημένες προσπάθειες, το αεροπλάνο ξεκίνησε για το Μάντσεστερ... δεν σηκώθηκε καν, προσέκρουσε στον φράχτη του αεροδρομίου και συνετρίβη σε ένα σπίτι με μοιραίο απολογισμό 23 νεκρούς, εκ των οποίων 8 ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Τσάρλτον θα εντοπιστεί αναίσθητος στα συντρίμμια και θα μεταφερθεί για περίθαλψη στο νοσοκομείο της πόλης.

Από κει και πέρα τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Οι μνήμες του τραγικού δυστυχήματος, ξυπνούν διαρκώς στον Μπόμπι. Η στήριξη που λαμβάνει παρ όλα αυτά από την μητέρα του Ελίζαμπεθ, αιτιολογεί και την ιερή της αποστολή. Ποδοσφαιρικά, η δεκαετία του 60, έχει την υπογραφή του στα αγγλικά γήπεδα και όχι μόνο. Το μοναδικό παγκόσμιο κύπελλο της Αγγλίας το 1966 θα μπει στη συλλογή του και θα τον καταστήσει αθάνατο στο ποδοσφαιρικό πάνθεον της Γηραιάς Αλβιώνας. Ο τίτλος του κορυφαίου δεν είναι μια εύκολη ερώτηση για εκείνο το τουρνουά. Γιατί υπήρχε και ο Τζεφ Χερστ που πέτυχε χατ-τρικ στον μεγάλο τελικό, ο εμβληματικός Γκόρντον Μπανκς με τις εντυπωσιακές αποκρούσεις του και φυσικά ο Τσάρλτον που ήταν ο ηγέτης στη ραχοκοκκαλιά της μεσαίας γραμμής.

Δύο χρόνια αργότερα και από τα πόδια του επί της ουσίας, θα προσγειωθεί στο Κάρινγκτον το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Μπόμπι θα σκοράρει δις σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Γουέμπλει, στη νίκη των κόκκινων διαβόλων με 4-1 κόντρα στην Μπενφίκα. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι με πρώτο σκόρερ τον Εουσέμπιο στο παγκόσμιο κύπελλο του 1966 με τα χρώματα της Πορτογαλίας και τον φοβερό Μάριο Κολούνα να είναι εκ των κορυφαίων της διοργάνωσης, η συγκεκριμένη Μπενφίκα δεν αποτελούσε καθόλου απλή υπόθεση για να την υποτάξει κανείς.

Στα 39 χρόνια σαν διευθυντής ποδοσφαίρου της ομάδας χρειάστηκε να προτάξει την καθαρή ποδοσφαιρική λογική του σε πολλές περιπτώσεις. Όπως είχε γράψει και στην αυτοβιογραφία του ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όταν ανέλαβε την ομάδα υπήρχαν ποδοσφαιριστές και μάλιστα πρωτοκλασάτοι που έπιναν πολύ. Μαναδικός συμπαίκτης του στην δημιουργία υγειών προσοπικοτήτων στην ομάδα ήταν ο Τσάρλτον, ο οποίος τον στήριξε στα πρώτα δύσκολα βήματα του.

Γενικά, ήταν ένας τεράστιος ποδοσφαιράνθρωπος που άφησε το βαθύ του αποτύπωμα στον 20ο αιώνα.

758 αγώνες -249 γκολ με τη φανέλα της αγαπημένης του Γιουνάιτεντ

106 συμμετοχές με τα τρία λιοντάρια ματώνοντας το αντίπαλο πλεκτό 49 φορές!

Ο Θρυλικός Μπέμπης έλαμψε σαν πλανήτης στο νυχτερινό ουρανό, ισάξια δίπλα από μεγαλύτερους... Δίες όπως ο Πελέ.