Η ΑΕΚ ηττήθηκε 3-1 από τον Άγιαξ και έτσι έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων σε μία αναμέτρηση, αν και ήθελε δύο αποτελέσματα για να το καταφέρει. Ισοπαλία ή νίκη. Με τη νοοτροπία που μπήκε μέσα στο γήπεδο έδειξε, ότι δεν ήθελε να βολευτεί με το «Χ». Γι’αυτό έπαιξε ανοικτά από την αρχή. Όπως λέει ο λαός μας, όταν θέλεις τα πολλά χάνεις και τα λίγα.

Και η Ένωση ηττήθηκε εξαιτίας των λαθών της. Δέχτηκε το 1-0 από λάθος του Αθανασιάδη, το 2-0 από κενό στα στόπερ και το 3-1 από λάθος του Άμραμπατ και κακή εκτίμηση του Αθανασιάδη.

Ήταν όμως ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών δεδομένων των βαρβάτων απουσιών.  Έξω ο Στάνκοβιτς, ενώ ο Αλμέιδα δεν είχε Αραούχο-Πόνσε και Πινέδα. Έτσι όμως όπως δέχτηκε τα γκολ στο Άμστερνταμ δεν μπορούμε να σταθούμε μόνο στις ελλείψεις.

Αυτό είναι απλά μία διαπίστωση και όχι προσπάθεια επίρριψης ευθυνών, από τη στιγμή που η ομάδα ήταν λαβωμένη. Απλά αυτή η εντύπωση δόθηκε με την εξέλιξη του παιχνιδιού. Τα λάθη είναι θέμα συγκέντρωσης, προσοχής και προσήλωσης στην τακτική. Κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά, ότι μετά το 1-1, αν η ΑΕΚ έπαιζε περισσότερο κλειστά θα μπορούσε να κρατήσει το σκορ. Αλλά μέχρι το τέλος του αγώνα το πράγμα στα μετόπισθεν έμοιαζε ασυμμάζευτο. Και η αιτία ήταν, ότι η ΑΕΚ βγήκε μπροστά για να σκοράρει.

Και το έκανε χωρίς σχέδιο με αποτέλεσμα να μένει έκθετη και ευάλωτη στις αντεπιθέσεις των Ολλανδών. Ευτυχώς για την ελληνική ομάδα, το σκορ δεν ξέφυγε. Θα μπορούσε να ήταν πολύ μεγαλύτερο, αν ο Άκπομ δεν έχανε τρία τετ α τετ απέναντι στον Αθανασιάδη.

Από εκεί και πέρα, η ΑΕΚ στάθηκε καλά στη διοργάνωση. Δεν μπορούμε να είμαστε αυστηροί με αυτήν την ομάδα. Μην ξεχνάμε, ότι στο άκουσμα της κλήρωσης του ομίλου, όλοι έλεγαν ότι ήταν καταδικασμένη. Νίκησε στην πρεμιέρα τη Μπράιτον που ήταν φαβορί και έφτασε μέχρι την προτελευταία αγωνιστική να διεκδικεί την πρόκριση, ενώ μέχρι την τελευταία την παρουσία της στην Ευρώπη. Άρα δεν ήταν αποτυχημένη πορεία, αλλά μία πολύ εποικοδομητική εμπειρία που σίγουρα θα βοηθήσει την ομάδα να χτίσει κάτι δυνατότερο στο μέλλον. Η μόνη πικρία είναι, ότι δεν κατάφερε να πάρει έστω μία νίκη μέσα στην καυτή έδρα της. Με τη Μπράιτον ήταν ιδανική ευκαιρία.

 

Για να δούμε όμως τι σημείωσε το Sportdog για κάθε παίκτη:

Αθανασιάδης: Ενώ είχε σωστή αντίδραση στο 4’ σε λανθασμένη προσπάθεια του Βίντα να απομακρύνει, στο κόρνερ που κέρδισε ο Άγιαξ έκανε λανθασμένη έξοδο με αποτέλεσμα να σκοράρει ο Άκπομ. Έφερε όμως μεγάλη ευθύνη και στο 3-1, καθώς σε ένα άψυχο σουτ του Άκπομ εκείνος έπιασε αέρα, η μπάλα πέρασε μέσα από την αγκαλιά του και κατέληξε στα δίχτυα. Στη συνέχεια έπιασε τρία (!) τετ α τετ με αντίπαλο τον πρώην επιθετικό του ΠΑΟΚ; Το κακό βέβαια είχε ήδη γίνει. Ίσως να βλέπαμε άλλο ματς, αν δεν έμπαιναν αυτά τα τέρματα. Και πάλι όμως του αξίζουν συγχαρητήρια, ότι κράτησε το σκορ σε χαμηλά επίπεδα.

Ρότα: Έκανε φοβερή ατομική προσπάθεια στην ευκαιρία του Τσούμπερ στο 18’. Είχε πολλά ανεβάσματα, πίσω ήταν τα προβλήματα… Αλλά δεν ήταν ο μόνος που είχε θέματα.

Βίντα: Έκανε κακό γύρισμα στο 4’, αλλά τον γλίτωσε ο Αθανασιάδης. Στο 2-1 φέρει ευθύνη μαζί με τον Μουκουντί. Αντιμετώπισε θέματα στο μαρκάρισμα του Μπρόμπεϊ και έκανε λάθη.

Μουκουντί: Φέρει ευθύνη στο 2-1 του Άγιαξ στο 20’. Είπαμε. Η άμυνα ήταν τρικυμία απόψε.

Χατζισαφί: Ο Ιρανός είναι φιλότιμος παίκτης. Αυτά τα χαρακτηριστικά έδειξα και στο Άμστερνταμ. Στο τέλος έπαιξε και στόπερ, εξαιτίας του τραυματισμού του Σιμάνσκι.

Σιμάνσκι: Έκανε πολλά χιλιόμετρα μέσα στο γήπεδο. Προσπάθησε να αναχαιτίσει τις αντεπιθέσεις των Ολλανδών, κουβάλησε μπάλες στην επίθεση. Στο τέλος έπαιξε και στόπερ, αφού βγήκε ο Μουκουντί, μία θέση που είχε καλύψει στην πρεμιέρα των ομίλων με τη Μπράιτον. Ωστόσο τραυματίστηκε και έγινε αλλαγή.

Ελίασον: Είναι ο άνθρωπος που σέρβιρε το γκολ της ισοφάρισης στον Λιβάι Γκαρσία. Από εκεί και πέρα όμως δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάποιες άλλες επικίνδυνες καταστάσεις.

Άμραμπατ: Άλλαζε πλευρά με τον Ελίασον κατά τη διάρκεια του αγώνα. Πότε τον βλέπαμε αριστερά πότε δεξιά. Έδωσε μάχες, πίεσε, έτρεξε, σούταρε. Αλλά έκανε τραγικό λάθος απ’το οποίο ξεκίνησε το 3-1 του Άγιαξ.

Μάνταλος: Έτρεξε, πίεσε, κέρδισε φάουλ. Δεν μπόρεσε να συμπαρασύρει την ομάδα και να πάρει την ομάδα πάνω του.

Τσούμπερ: Έδειξε διάθεση στο παιχνίδι. Έχασε μία φοβερή ευκαιρία στο 18’ μετά από συνεργασία με τον Ρότα. Μετά έδωσε μάχες μπροστά, αλλά ήταν περιορισμένος.

Γκαρσία: Έλειψε πολύ στην ΑΕΚ όλον αυτόν τον καιρό και το επιβεβαίωσε με το γκολ της ισοφάρισης σε 1-1 στο 10’. Από εκεί και πέρα, εκτός από ένα σουτ στο δεύτερο μέρος, δεν μπόρεσε να μπει σε κάποια άλλη ευκαιρία. Η ολλανδική άμυνα κατάφερε να τον κλείσει.

ΑΛΛΑΓΕΣ

Πισάρο: Μπήκε για να κρατήσει μπάλες και να βγάλει την ομάδα μπροστά. Μοίρασε παιχνίδι στη μεσαία γραμμή, αλλά μέχρι εκεί.

Γιόνσον: Μπήκε μαζί με τον Γαλανόπουλο στο ίδιο χρονικό σημείο, για να κρατηθεί το σκορ σε χαμηλά επίπεδα.

Γαλανόπουλος: Όπως και ο Γιόνσον μπήκε μέσα σε ένα σημείο για να μαζευτεί το πράγμα μεσοαμυντικά. Η ομάδα όμως συνέχιζε να είναι ευάλωτη.

Μοχαμαντί: Μπήκε στο τέλος του παιχνιδιού επειδή αντιμετώπισε πρόβλημα ο Σιμάνσκι.

Σαν τον Νεστορίδη κανένας δεν θα βγει…

Νομίζω, ότι πρέπει να ανατρίχιασαν οι οπαδοί της ΑΕΚ, όταν είδαν στα μάτριξ του «Γιόχαν Κρόιφ Αρένα» να εμφανίζεται η μορφή του Κώστα Νεστορίδη, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από κοντά μας και η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο, στις 14:00, στον Ιερό Ναό Αγίας Τρίαδας στη Νέα Φιλαδέλφεια, πλησίον του γηπέδου της Ένωσης. Ήταν εξίσου συγκλονιστική η στιγμή που οι 3500 Έλληνες οπαδοί φώναξαν το όνομά του. Σε πιάνει δέος...

Ο Νέστορας εκτός από μία προσωπικότητα με μεγάλη ιστορία είχε ήταν άνθρωπος προσγειωμένος! Αγαπούσε τον κόσμο. Δεν τον επηρέασε η δόξα. Δεν την ψώνισε ποτέ. Οι περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ εκείνης της εποχής ήταν έτσι. Σε μία φτωχογειτονιά έμενε σε όλη του τη ζωή. Συζητούσε με τους πάντες και τον σέβονταν όλοι οι οπαδοί, όχι μόνο οι ΑΕΚτζήδες. Άνθρωπος έξω καρδιά που μπορούσες να μιλήσεις και να συζητήσεις μαζί του χωρίς να πουλάει ύφος. Νομίζω, ότι δεν υπάρχει δημοσιογράφος που να έχει ασχοληθεί με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ που να μην έχει συνομιλήσει μαζί του και να μην του πάρει συνέντευξη.

Στο ξεκίνημα της δημοσιογραφικής μου πορείας ήταν από τις πρώτες συνεντεύξεις που είχα πάρει το 2008 για την εφημερίδα «Δικέφαλος»(Φώτο κάτω). Το πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ που διατηρούσε ο γιος του, Γιώργος, στην οδό Γρυπάρη, στην Καλλιθέα, ήταν ένα σημείο συνάντησης. Δεν υπήρχε Ενωσίτης που περνούσε από την Καλλιθέα και να μην πήγαινε στο μαγαζί του Νεστορίδη, για να τον χαιρετήσει.

Συνάντηση με τον Κώστα Νεστορίδη στο πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στην οδό Γρυπάρη στην Καλλιθέα

Τα επιτεύγματά του ως ποδοσφαιριστής ήταν πραγματικά ασύλληπτα. Αναδείχτηκε πέντε φορές πρώτος σκόρερ, αν και ο ίδιος ισχυριζόταν ότι βγήκε έξι φορες, αλλά η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία του στέρησε το σχετικό βραβείο, γιατί πριν το 1959 δεν είχε θεσπιστεί η Α’Εθνική. Αυτό το έλεγε ως παράπονο…

Ήταν ένας άνθρωπος που έφτιαξε ΑΕΚτζήδες. Το ανέφερε και ο Νίκος Κατσαρός, ο άνθρωπος που έγραψε τη βιογραφία του Νεστορίδη, στο Sportdog. «Ο Νεστορίδης κράτησε τον κόσμο στο γήπεδο σε εποχές που δεν υπήρχαν διακρίσεις για την ΑΕΚ».

Είμαστε άτυχοι που δεν υπάρχει αρκετό οπτικοακουστικό υλικό, πέρα από κάποια μικρά στιγμιότυπα, για να τον δούμε πως αγωνιζόταν. Είμαστε όμως τυχεροί που τον γνωρίσαμε και τον ζήσαμε.

Να έχουμε την ευλογία του γέροντα…

Κώστας Νεστορίδης Άγιαξ ΑΕΚ