Ο Τερίμ θυμίζει Αλμέιδα - Από την πρώτη μέρα κάνει τα ίδια με την Τούμπα

Ο,τι νάναι... μέρος δεύτερο.
Αυτό ακριβώς είδαμε και στην Τούμπα μετά το πρώτο μέρος που παρακολουθήσαμε στην Λεωφόρο την Τετάρτη με τον Ατρόμητο στο παιχνίδι κυπέλλου.
Ίδια η εικόνα και δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό ίδιο ακριβώς και το τελικό αποτέλεσμα αλλά και το σκορ.
Με την διαφορά ότι εδώ δεν υπάρχει... ρεβάνς για να μπορεί διεκδικήσει την ανατροπή της κατάστασης και ήταν μια ήττα χωρίς επιστροφή που τον έριξε από την κορυφή στην τρίτη θέση της βαθμολογίας.

Το ωραίο ή μάλλον το... τραγικό στην όλη κατάσταση, είναι ότι σύσσωμο το "ρεπορτάζ" του Παναθηναϊκού την έχει πέσει από χθες το βράδυ στον Τερίμ καταλογίζοντας του ένα σωρό... αμαρτίες και λάθη σαν την αιτία για την ήττα, που κατά... σύμπτωση, είναι ακριβώς τα ίδια για τα οποια τον... αποθέωναν μέχρι τώρα κι όσο δεν ερχόντουσαν απανωτά στραβά αποτελέσματα.
Η αλήθεια βέβαια είναι, πως ο έρμος ο Τερίμ δεν έκανε κάτι δραματικά διαφορετικό στην Τούμπα, ούτε άλλαξε κάτι σε όσα έκανε με συνέπεια είναι η αλήθεια από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό.

Απλά οι... άλλοι μετά από τις δύο συνεχόμενες στραβές με Ατρόμητο και ΠΑΟΚ την... έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια και... διαχώρισαν την θέση τους, όπως άλλωστε κάνουν πάντα όταν όσα λένε στον κόσμο αποδεικνύονται φούμαρα με βάση τα αποτελέσματα και την εικόνα στο χορτάρι.

Ο Τερίμ από την πρώτη στιγμή αυτό ακριβώς που έκανε στην Τούμπα και την εικόνα, διάταξη, "τακτική" και φιλοσοφία που παρουσίασε η ομάδα του στην Τούμπα, έκανε ΣΕ ΟΛΑ του τα παιχνίδια από την στιγμή που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό.

Μια ομάδα πρακτικά χωρίς ουσιαστικά συγκεκριμένο πλάνο και τακτική μέσα στο γήπεδο, επιλογές καθαρά στηριγμένες στην έμπνευση ή την... ιδιοτροπία της στιγμής, πλήρης απουσία οποιασδήποτε εικόνας για το πως παίζει ο αντίπαλος και μια εικόνα που έμοιαζε σε κάθε παιχνίδι με το "μπείτε μέσα παίξτε την μπάλα που ξέρετε ο... καθένας σας και μην ασχολείστε με το πως παίζει ο αντίπαλος" σαν... βασική οδηγία στους παίκτες και... όπου βγει.

Και ειλικρινά, δεν ξέρω αν έτσι ήταν πάντα σαν προπονητής ο Τερίμ ή αν αυτά έκανε και στις άλλες ομάδες που ήταν, για να είμαι ειλικρινής δεν ήμουν και κάποιος που παρακολουθεί φανατικά για τριάντα χρόνια την καριέρα του, αλλά πάντως στον Παναθηναϊκό αυτά ακριβώς έκανε.
Κι απ' ότι φαίνεται και από τις μέχρι τώρα δηλώσεις του έπειτα από κάθε παιχνίδι, αυτά ακριβώς θα κάνει και στην συνέχεια.
Τ'ωρα αν αυτό είναι καλό ή κακό, αν θα βγει ή δεν θα βγει στον Παναθηναϊκό, αν θα μπορέσει έτσι να μείνει διεκδικητής στους στόχους της ομάδας, αυτό δεν το ξέρω.

Μπορεί να το ξέρουν καλύτερα άλλωστε αυτοί που τον έστησαν στον τοίχο από χθες μετά το παιχνίδι στην Τούμπα, κατηγορώντας τον ακόμα και γι' αυτή την... μυθική επιλογή για την οποία τον αποθεώνουν ένα μήνα, την διατήρηση δηλαδή του Κότσιρα στην θέση του αμυντικού χαφ.

Από κει και πέρα, τα άλλα είναι λεπτομέρειες και πταίσματα.
Το πραγματικό ερώτημα, το καθαρά ποδοσφαιρικό ερώτημα είναι ένα.
Μπορεί ο Παναθηναϊκός να συνεχίσει με αυτή την τακτική, νοοτροπία και "ποδοσφαιρική" λογική;
Έχει τους παίκτες που ακόμα κι έτσι, ακόμα και... χύμα στο κύμα σαν τακτική έχουν την ποιότητα να πάρουν τα παιχνίδια και τους βαθμούς που χρειάζεται για να μείνει στο Κύπελλο και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα;
Γιατί να το πάρουμε απόφαση, πως έτσι θα είναι από δω και πέρα η ιστορία.

Ο Παναθηναϊκός του Τερίμ έτσι θα κατεβαίνει και θα παίζει στα παιχνίδια του.
Και για να πω την αλήθεια, θυμίζει σε αρκετά πράγματα την ΑΕΚ του Αλμέιδα στα πρώτα παιχνίδια του Αργεντίνου με του κιτρινόμαυρους.
Την ίδια ακριβώς άναρχη και ουσιαστικά χωρίς τακτική και ρόλους μέσα στο γήπεδο παρουσιάζει.
Και στην Τούμπα, όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια για παράδειγμα, δυσκολευόσουνα αρκετά να καταλάβεις, ποιος παίζει που και τι ρόλο έχει.
Ποιος παίζει οργανωτής, ποιος δεξιά ποιος αριστερά, ποιος είναι το εξάρι, ποιος το οχτάρι και πάει λέγοντας.

Κάποιες στιγμές μάλιστα και ειδικά μετά τις αλλαγές υπήρχαν σε μερικές θέσεις πάνω από δύο ποδοσφαιριστές που... διεκδικούσαν ο καθένας για την πάρτη του την συγκεκριμένη θέση και τον ρόλο με αποτέλεσμα να πέφτει ο ένας πάνω στον άλλο, όπως συνέβη για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με τους Μπακασέτα, Μπερνάρ και Τζούρισιτς που ανεξαρτήτως που... τοποθετήθηκαν, έπαιζαν πρακτικά και οι τρεις στον ίδιο χώρο και έμοιαζε να αντιλαμβάνονται και οι τρεις πως είχαν και τον ίδιο ρόλο.

Τώρα το γιατί αυτό το έστησαν στον τοίχο μετά την Τούμπα, οι ίδιοι που το αποθέωναν ένα μήνα τωρα, δεν μπορώ να σας το εξηγήσω.
Πηγαίνετε ρωτήστε αυτούς που σας το έλεγαν, αυτούς που σας παρουσίαζαν ένα Παναθηναϊκό από το πρώτο παιχνίδι του Τερίμ με άλλη φιλοσοφία και άλλο αέρα και ορμή, αφού φυσικά πρώτα φρόντιζαν να ξεφτιλίσουν και να διαπομπεύσουν εντελώς τον... προηγούμενο Παναθηναϊκό, αυτόν του Γιοβάνοβιτς δηλαδή, τον οποίο όμως και αυτόν, μέχρι να... αποφασίζουν ότι δεν ήταν καλός και να τον διαπομπεύσουν, μας είχαν πρήξει ένα χρόνο για το πόσο ομαδάρα είναι, για το πως παίζει την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα και για το πόσο... άτυχος ήταν που έχασε το πρωτάθλημα, δεν πήρε κανένα μεγάλο παιχνίδι και αποκλείστηκε από την Μακάμπι στην Ευρώπη.

Το θέμα όμως δεν είναι όλοι αυτοί οι καθηγητές της μούφας και της κωλοτούμπας, ούτε καν ένα μεγάλο κομμάτι από σας που εξακολουθείτε να τους πιστεύετε παρά το σότο που έχετε φάει πάνω από δέκαν χρόνια τώρα.

Το θέμα για την συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Παναθηναϊκού, είναι ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να σταθεί στη συνέχεια, με δεδομένο ότι ο προπονητής του έτσι θα λειτουργεί και έτσι θα προσπαθήσει να φέρει την ομάδα στα... μέτρα του, πιστεύοντας ότι αυτά τα... μέτρα είναι που θα τον οδηγήσουν τελικά εκεί που δεν κατάφερε να τον οδηγήσει ο προηγούμενος, δηλαδή στο πρωτάθλημα.

Και μαζί με αυτό, ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, είναι και το πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση στο ποδοσφαιρικό τμήμα, τόσο σε σχέση με τους συνεχόμενους μυικους τραυματισμούς που αρχίζουν και ξεπερνούν τα όρια του φυσιολογικου καθώς δεν γίνεται σε κάθε παιχνίδια να χάνεις από ένα μίνιμουμ μέχρι και τρεις παίκτες, καθώς και τι θα γίνει με την εικόνα... διάλυσης στο εσωτερικό, καθώς ξαφνικά βλέπουμε τον ένα μετά τον άλλο ή να τίθενται ξαφνικά εκτός ομάδας όπως για παράδειγμα ο Σενκεφελντ, ή να σπεύδουν να συμφωνήσουν από τώρα με άλλες ομάδες για το καλοκαίρι, όπως για παράδειγμα ο Μπερνάρ και εσχάτως και ο Παλλάσιος.

Κι αυτά είναι θέματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν και λυθούν, καθώς είτε συνεχίσει είτε όχι ο Τερίμ τον δρόμο που έχει χαράξει, έτσι δεν μπορεί να συνεχίσει ο Παναθηναϊκός.