Το γεγονός ότι η Ελλάδα πληροφορήθηκε, πρώτη από το Sportdog.gr  τη μεταγραφή του Λιούις Χάμιλτον, από τη Μερτσέντες, στη Φερράρι και ο υπόλοιπος πλανήτης από την παγκόσμια αποκλειστικότητα της Corriere della Sera, σε πολλούς μπορεί να μην προκαλέσει καμία, απολύτως αίσθηση. Για τον δημοσιογραφικό κόσμο όμως, έχει τις δικές του βαρύτητα και σημασία, γιατί στην εποχή που η είδηση τρέχει με ταχύτητα φωτός, είτε μέσω μίας εικόνας, είτε ανάρτησης στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, το μέσο που θα την αναφέρει πρώτο απ’ όλους αξίζει, αν μη τι άλλο την ελάχιστη, ηθική αναγνώριση.

Η συγκεκριμένη αναφορά δεν γίνεται για να επαινέσουμε, που λένε, το «σπίτι» μας, αλλά για να επιβεβαιώσουμε πως, πράγματι, την είδηση της επικείμενης «μεταγραφής- βόμβα» στην Ιστορία της Φόρμουλα 1, πρώτα την πληροφορηθήκαμε από το Sportdog.gr και μετά τη διασταυρώσαμε με τις υπόλοιπες, ξένες ιστοσελίδες.

 Όπως, για παράδειγμα την ιταλική «Gazzetta dello Sport», που αρχικά επικαλέστηκε, με επιφύλαξη την «παγκόσμια αποκλειστικότητα» της «Corriere della Sera». Και έχει πλάκα, γιατί και οι δύο ιστορικές εφημερίδες, του Μιλάνο, ιδιοκτησίας κάποτε της οικογένειας Ανιέλλι (Fiat, Γιουβέντους κτλ), όχι μόνο στεγάζονται στο ίδιο κτήριο, αλλά πλέον έχουν περάσει αμφότερες στην ιδιοκτησία του προέδρου της ποδοσφαιρικής ομάδας της Τορίνο, Ουρμπάνο Κάιρο.

 Αυτά, ως προς τις δημοσιογραφικές επιτυχίες και την ανάγκη ενός «scoop», όπως αποκαλείται παγκοσμίως το λεγόμενο «αποκλειστικό», ακόμη και μέσω «αδελφών», δημοσιογραφικών κολοσσών με καθημερινό τιράζ, ανά τον κόσμο, που ξεπερνάει τα 7εκ. φύλλα. Γιατί για τον κόσμο του αθλητισμού, η είδηση, σαν είδηση δεν παύει να είναι «μεγάλη», ισοδύναμης αξίας με τη μεταγραφή του Μαραντόνα, από τη Μπαρτσελόνα, στη Νάπολι ή των Φίγκο, από τη Μπαρτσελόνα, Ρονάλντο, από την Ίντερ, Ζιντάν, από τη Γιουβέντους, αμφότεροι στους άλλοτε «galacticos» της Ρεάλ Μαδρίτης.

 Το να ανακοινώνει η Φερράρι τη συμφωνία με τον Βρετανό, 7 φορές (όσες και ο Μίχαελ Σουμάχερ), παγκόσμιο πρωταθλητή της Φόρμουλα 1, Λιούις Χάμιλτον ήταν αναμφισβήτητα μία είδηση που θα φέρει, τουλάχιστον για τον επόμενο χρόνο έναν μίνι- σεισμό στα θεμέλια του αποκαλούμενου και ως μηχανοκίνητου «Circus».

 

 Και αναφέρουμε τον επόμενο χρόνο, γιατί ο Χάμιλτον συμφώνησε να τρέξει για τη Φερράρι από το 2025, που σημαίνει ότι το ’24 θα βρίσκεται ακόμη στο τιμόνι της Μερτσέντες με την οποία κατέκτησε τους 6 (το ’14, ’15, ’17, ’18, ’19 και ’20) από τους 7 τίτλους, αφού το πρώτο του ήταν το 2008, με Μακ Λάρεν. Υπάρχει όμως μία ειδική ρήτρα στο συμβόλαιο του Βρετανού με τη γερμανική ομάδα και δεν αποκλείεται -αυτό και αν θα είναι έκπληξη- να τον δούμε στη Φερράρι ακόμη και μέσα στο ’24.

 Όπως και να’ χει είναι μία μεταγραφή που θα προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων και αντικαταστάσεων, με τη Μερτσέντες να βρίσκεται ήδη στην αναζήτηση της μετά Χάμιλτον εποχής και με μεγάλους φαβορί τον Ισπανό Φερνάνδο Αλόνσο, δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή με Ρενό ή τον Γερμανό, Σεμπάστιαν Φέτελ, τέσσερις με Ρεντ Μπουλ οι οποίοι επίσης είχαν περάσει από τη Φερράρι χωρίς όμως ιδιαίτερα αποτελέσματα.

 Που θέλουμε να καταλήξουμε: ότι η «Κόκκινη» έχει κατά καιρούς φέρει στο Μαρανέλλο, όποιον πιλότο ήθελε και κυρίως, όποτε το ήθελε. Και ότι η μεταγραφή του Χάμιλτον, ο οποίος το ΄25 θα είναι ήδη 40 ετών έγινε αποκλειστικά και μόνο για λόγους πρεστίζ, αλλά και γιατί η Φερράρι, έχοντας κατακτήσει τον τελευταίο της τίτλο οδηγών, το ’07 με τον Ραϊκόνεν και κατασκευαστών, το ’08 είχε χάσει οποιοδήποτε ενθουσιασμό ή ίχνος αξιοπιστίας παρακολουθώντας έκτοτε, εντελώς ανήμπορη έναν θρίαμβο της Μακ Λάρεν, έναν και της Μπράουν. Κυρίως την παντοδυναμία της Ρεντ Μπουλ, με 4 συνεχόμενους παγκόσμιους τίτλους του Φέτελ, της Μερτσέντες, με τους 6 του Χάμιλτον και τον έναν του Ρόζμπεργκ και την τελευταία 3ετία, πάλι της Ρεντ Μπουλ με τον Φερστάπεν.    

Φερράρι Λιούις Χάμιλτον Formula 1