Γυρίσαμε τον κόσμο, αναδείξαμε ποικίλες ιστορίες ομάδων από πολύ ξεχωριστά τοπικά πρωταθλήματα. Όμως αυτή του ποδοσφαίρου που παίζεται μια ανάσα από την ιστορική... λάβα του Βεζούβιου αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς.

Το ηφαίστειο που έθαψε την Πομπηία και το Ερκολάνο, κάτω από την τέφρα και τα εξαϋλωτικά ρεύματα θερμών αερίων, αποδεκατίζοντας δύο πόλεις των 20 χιλιάδων, έχει το δικό του πρωτάθλημα, τις δικές του ομάδες και τις δικές του αντιπαλότητες.

Οι σημερινοί κάτοικοι της Καμπανίας θεωρούν τις μικρές σεισμικές δονήσεις μέρος της ζωής τους, αποτέλεσμα του παντοτινού βιολογικού θυμού του Ήφαιστου. Μπορεί στην περιφέρεια του Ιταλικού νότου, να μην πιστεύουν στον θεό της φωτιάς αλλά λατρεύουν τη μία και μοναδική στρογγυλή θεά.

Η ομάδα του Ερκολάνο την αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή που την γνώρισε. Η Ερκολανένσε ιδρύθηκε το 1924 από τους αδερφούς Καλτζεράνο, οι οποίοι επηρεασμένοι από τη συνεχή ανάπτυξη του αθλήματος που συνέστησαν οι Άγγλοι στην Ευρώπη, ήθελαν διακαως να ιδρύσουν μια ομάδα για να εκπροσωπήσουν την πόλη τους. Τα πρώτα χρόνια της, η ομάδα του Βεζούβιου, έδινε τοπικούς αγώνες μέχρι τη διακοπή των πρωταθλημάτων λόγω του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη δεκαετία του 1920, η Ερκολανένσε, αγωνιζόταν με διάφορους χρωματισμούς στην φανέλα, προτού καταληξει στα γκρανάτας. Ήταν κυρίαραχη στην περιοχή αφού κατέκτησε το Βεζουβιανό πρωτάθλημα, νικώντας τις μισητές αντίπαλες της Τουρίς και Πόρτιτσι. Το κλειστό αυτό γκρουπ είχε ως βασίλισσα την Ερκολανένσε, η οποία κατάφερε να ανοίξει τα φτερά της για πιο ψηλά δοματα!

 Λίγο πριν το οριστικό τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, το 1944 εγγράφηκε στην Ιταλική ομοσπονδία για να αγωνιστεί στο τοπικό πρωτάθλημα της Καμπανίας. Το μεγάλο της αστέρι ήταν ο Αλφόνσο Νέγκρο, που είχε κατακτήσει χρυσό μετάλλιο με την Εθνική Ιταλίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.

Στον δρόμο της ανάδειξης πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών συνέχισε να κινείται αφού ο πρωταγωνιστής της ανόδου της στην Σέριε C, Τζόνε Σπαρτάνο θα φτάσει μέχρι και τη Σέριε Α, φορώντας τις φανέλες των Νάπολι και Ρόμα.

 Οι Γκρανάτας τη δεκαετία του 80' αγωνίστηκαν μεταξύ αλλων και στην Σέριε C2, περίοδος κατά την οποία φιλοξένησαν στο στάδιο τους Ραφαέλλο Σολάρο ομάδες όπως η Ρετζίνα, η Παλέρμο, η Κατάνια, η Μπενεβέντο, η Κροτόνε και Φροζινόνε.

Σήμερα, η Ερκολανένσε αγωνίζεται στην κατηγορία της Εξελέντζα Καμπάνια, με ομάδες της ευρύτερης περιφέρειας της Καμπανίας.
Στο μεταξύ, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι η μεγαλύτερη Βεζουβιανή ομάδα, είναι η Γιούβε Στάμπια που αγωνίζεται στη Σέριε C. Η Στάμπια ήταν επίσης μία ακόμα αρχαία πόλη που χτυπήθηκε το 79μ.Χ. από το ηφαίστειο, απλά δεν είχε ξεκληριστεί εντελώς όπως η Πομπηία και το Ερκολάνο.