Μέσα σε επτά μόλις ημέρες ο Ολυμπιακός κατάφερε να φέρει τούμπα όλη τη χρονιά του, καθώς πέτυχε δύο νίκες με την Φερεντσβάρος παίζοντας και καλό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα, ενώ με το εμφατικό 4-1 στην έδρα του ΠΑΟΚ, επέστρεψε και σε τροχιά πρωταθλήματος. Κοινός παρονομαστής αυτών των επιτυχιών αυτών των επιτυχιών ήταν ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ή μήπως ο… αποτυχημένος Κάρλος Καρβαλιάλ;
Ο Ισπανός προπονητής μέσα σε χρόνο εξπρές κατάφερε να αλλάξει το κλίμα και τη νοοτροπία αρκετών παικτών στου Ρέντη, έφτιαξε μία ομάδα… καμικάζι, αλλά και ένα σύνολο με αρχή μέση και τέλος. Μία ομάδα που ξέρει να παίζει άμυνα, έχει την ποιότητα να κυκλοφορήσει την μπάλα σωστά και να ψάξει με ηρεμία το γκολ και παραδόξως έχει και τρεξίματα, αν και μετά το 70’ είναι εμφανές ότι… ξεμένει από δυνάμεις. Όμως κι αυτό δεν είναι (για την ώρα) τόσο μεγάλο πρόβλημα, καθώς διαθέτει πλούσιο ρόστερ και ποιοτικούς παίκτες που δεν χωράνε στην 11αδα, ενώ περιμένει κι άλλους, αφού θυμίζουμε ότι οι Καμπράλ, Ζέλσον Μαρτίνς και Βέζο είναι για διαφορετικούς λόγους εκτός βασικού ροτέισον.
Απέναντι στη Φερεντσβάρος ο Μεντιλίμπαρ παρουσίασε μία ομάδα που μπήκε αποφασισμένη και σίγουρη για την πρόκριση. Δεν θύμιζε σε τίποτα τον Ολυμπιακό που… φοβόταν και δεν ήξερε τι να κάνει την μπάλα. Στην άμυνα ο Νταβίντ Κάρμο έχει γίνει πολύ γρήγορα ο ηγέτης που έλειπε χρόνια και μόνο τυχαίο δεν είναι πώς δίπλα του έκαναν τρία σερί εξαιρετικά παιχνίδι οι Ντόη, Μπιανκόν και Ρέτσος. Ο Πορτογάλος είναι παίκτης κλάσης και θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει το… ψηστήρι για να πεισθεί πρώτα ο ίδιος να μείνει και μετά η Πόρτο.
Από εκεί και πέρα, σε καλή βραδιά ήταν τόσο ο Ροντινέι όσο και ο Ορτέγκα, που βοήθησαν επιθετικά και αμυντικά, ενώ στα χαφ η τριάδα Τσικίνιο, Όρτα, Έσε (για όσο έχουν δυνάμεις, αφού οι δύο πρώτοι δεν βγάζουν ακόμα 90λεπτο) δεν είχε για ακόμα μία φορά αντίπαλο. Κυκλοφορούσε την μπάλα, άλλαζε το τέμπο του αγώνα, είχε κατοχή, έκοβε αντεπιθέσεις και παράλληλα έψαχνε τρόπο να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα με κάθετες μπαλιές, όπως η… μαγεία του Όρτα στο χαμένο τετ α τετ του Φορτούνη.
Όσον αφορά τον Έλληνα άσο, δεν ήταν κακός, όμως δεν ήταν αποτελεσματικός. Έτρεξε πολύ, προσπάθησε, δεν είχε ωστόσο καλές εκτελέσεις στημένων και καλά τελειώματα, ενώ κατά διαστήματα έδειχνε να καθυστερεί την ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Δεν έκανε κάποιο μεγάλο λάθος, αλλά το στυλ του και η προτίμησή του να κρατάει και να κουβαλάει την μπάλα, μπορεί στο πρώτο μισό της σεζόν να ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ λύση για να απειλήσουν τον αντίπαλο οι Πειραιώτες, όμως τώρα κάπου δεν… κολλάει με το γρήγορο παιχνίδι των Πορτογάλων χαφ και της λογικής του Μεντιλίμπαρ «πάσα με τη μία». Ο Φορτούνης έχει τρομερή κλάση, πλέον έχει και διάθεση (τρέχει και μαρκάρει παντού) και σίγουρα κάνει τη διαφορά, όμως θα πρέπει κι αυτός να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Από εκεί και πέρα, σε μεγάλο βράδυ βρέθηκε ξανά ο Ντάνιελ Ποντένσε, που μπορεί να μην έκανε τα… όργια της Τούμπας, όμως έτρεξε, δημιούργησε και είχε κάποιες μαγικές στιγμές με την μπάλα στα πόδια. Ο Ελ Κααμπί από την πλευρά του δεν ήταν μόνο το γκολ που πέτυχε, ήταν και το ατελείωτο τρέξιμο που ταλαιπωρούσε την άμυνα και δυσκόλευε την ανάπτυξη της Φερεντσβάρος.
Προφανώς και αυτό γινόταν μετά από σχετική οδηγία του Μεντιλίμπαρ, ο οποίος δείχνει κόουτς που διαβάζει άριστα το παιχνίδι των αντιπάλων του. Δεν ήταν τυχαίο πως ζητούσε ξανά πίεση ψηλά, γρήγορη ανάπτυξη, αλλά και βαθιές μπαλιές προς τους εξτρέμ και τον φορ, ώστε να αιφνιδιάσουν τα αντίπαλα στόπερ. Η ομάδα του χτίζει ο Ισπανός δείχνει σοβαρότητα στο παιχνίδι της, αποκτά αυτοπεποίθηση και δεν τρέμει μήπως δεχθεί γκολ στην πρώτη φάση και παράλληλα έχει πλέον νοοτροπία νικητή και στυλ… ισπανικό. Πιέζει παντού, τρέχει ψηλά και δεν αφήνει κενά!
ΥΓ. Η… μέρα με τη νύχτα πλέον οι εκτελέσεις των στημένων στον Ολυμπιακό. Τους προηγούμενους μήνες βλέπαμε τον Φορτούνη να γεμίζει στην περιοχή και τους στόπερ με τον Ελ Κααμπί να δίνουν μάχη για κεφαλιά. Πλέον, στο 90% των εκτελέσεων υπάρχει μία δουλεμένη κομπίνα, η οποία μάλιστα βγαίνει. Μπορεί να μην ήρθε το γκολ, όμως τα περισσότερα στημένα έφεραν ένα καλό σουτ ή έναν ελεύθερο παίκτη με την μπάλα στα πόδια του. Σίγουρα αυτό θα εξελιχθεί σε όπλο των Πειραιωτών!
ΥΓ2. Τσικίνο, Όρτα και Κάρμο είναι οι τρεις μεταγραφές από την Πορτογαλία που άλλαξαν τα δεδομένα στον Ολυμπιακό (και ίσως στο ελληνικό πρωτάθλημα). Σίγουρα βοήθησε ο γνωστός μεγαλοατζέντης Ζόρζε Μέντες, όμως το… χεράκι του έβαλε και ο Κάρλος Καρβαλιάλ που τους γνώριζε. Μπορεί ως προπονητής να ήταν κάκιστος, όμως σαν Τεχνικός Διευθυντής ίσως θα ήταν μία καλή λύση!