Παίξε… ψηλά και αγνάντευε! Το γήπεδο με το μεγαλύτερο υψόμετρο στη γη

Yψώνεται στα 4.378 μέτρα.

Αλήθεια το γήπεδο με το μεγαλύτερο υψόμετρο στη γη είναι το δημοτικό στάδιο του Ελ Άλτο στη Βολιβία; Η απάντηση είναι πως όχι, γιατί βρίσκεται στα 4.090 μετρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Αυτή την ξεχωριστή πρωτιά κατέχει το στάδιο Ντάνιελ Αλσίδες Καριόν. Αγκαλιά με την κορυφή των Άνδεων, η πόλη Θέρο Ντελ Πάσκο στο κεντρικό Περού, είναι η οικοδέσποινα του γηπέδου που υψώνεται στα 4.378 μέτρα.

Είναι ένα στάδιο συνώνυμο με τον φόβο, η έδρα-τρόμος όχι για τους φιλάθλους, αλλά για όσους αγωνίζονται εκεί, κυρίως αντιπάλους που καλούνται να προσαρμοστούν άμεσα σε συνθήκες που ο ανθρώπινος οργανισμός δεν έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να ασκείται αλλά και να ζει ποιοτικά για ώρες.

Ειδικά, στον απαιτητικό κόσμο του ποδοσφαίρου οι ανάγκες οξυγόνου είναι μεγάλες σε ένα 90λεπτο. Φανταστείτε ότι οι πλείστοι προπονητές κάνουν αλλαγές περίπου στην μία ώρα αγώνα για να φρεσκάρουν την ομάδα. Ενώ στην ανάλυση των αγώνων, κάνουμε πάντοτε λόγο για την ομάδα με τα περισσότερα τρεξίματα. Στο Αλσίδες Κάριον όσοι βγάζουν 90λεπτο θα μπορούσαν κάλλιστα να λάβουν μέρος στο κάστινγκ του επόμενου κύκλου του Silo.

Η κατάσταση συνήθως περιγράφεται από τους πρωταγωνιστές ως εξής: Η κούραση που αισθάνεσαι στο 90+5, είναι η ίδια με αυτήν που στο Θέρο Ντελ Πάσκο νιώθεις στο μισάωρο.

Αξίζει να σημειώσω ότι παρέχεται η δυνατότητα και το χρονικό περιθώριο στους παίκτες της αντίπαλης ομάδας να εγκλιματιστούν με το υψόμετρο πριν από την σέντρα. Το γήπεδο έχει χωρητικότητα 8 χιλιάδες θεατές, ανήκει στην Ουνιόν Μίνας, ομάδα τρίτης κατηγορίας του Περουβιανού πρωταθλήματος, εκεί όπου για να ανέβεις στη Β' κατηγορία συμμετέχεις σε ένα πρωτάθλημα που είναι στυλ Κυπέλλου.

Η προσωρινή απαγόρευση

Το 2007, η Παγκόσμια Ομοσπονδία, έλαβε μία αμφιλεγόμενη απόφαση. Τα γήπεδα που βρίσκονταν σε υψόμετρο πέραν των 2.500 μέτρων, δεν θα έιχαν την άδεια φιλοξενίας επίσημων αγώνων. Η FIFA επικαλέστηκε το «άδικο πλεονέκτημα» των γηπεδούχων αλλα και την ασφάλεια των παικτών μετά από πολλές καταγγελίες. Οι καταγγέλοντες ανέφεραν πως χρησιμοποιήσαν εμφιαλωμένο οξυγόνο ως μέσο επιβίωσης στους αγώνες.

Η απόφαση βέβαια, δεν ήταν ευαγγέλιο χαράς για όλους. Εθνικές ομάδες όπως η Βολιβία, ο Ισημερινός και η Κολομβία δεν μπόρεσαν να φιλοξενήσουν τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στις πρωτεύουσές τους.

Όσον αφορά το όνομα του σταδίου, ο Ντανιέλ Αλσίδες Καριόν Γκαρσία (12 Αυγούστου 1857 – 5 Οκτωβρίου 1885) ήταν Περουβιανός φοιτητής ιατρικής από τον οποίο πήρε το όνομά του η νόσος του Carrion . Ο Καριόν περιέγραψε την ασθένεια κατά τη διάρκεια ενός πειράματος που αποδείχτηκε μοιραίο για τον εαυτό του το 1885, προκειμένου να αποδείξει οριστικά την αιτία της ασθένειας. Εμβολιάστηκε από στενούς φίλους με αίμα το οποίο είχε πάρει από κονδυλώματα 14χρονης ασθενούς.

Ο στόχος του Καριόν ήταν να αποδείξει μια σύνδεση μεταξύ του οξέος σταδίου αίματος του πυρετού Oroya με αυτό της μετέπειτα χρόνιας μορφής της νόσου, που ονομάζεται verruga peruana, που χαρακτηρίζεται από πολυάριθμους ερυθρούς δερματικούς όζους που μοιάζουν με κονδυλώματα. Τότε δεν ήταν γνωστά ούτε η αιτία ούτε ο τρόπος μετάδοσης του πυρετού Oroya και, επιπλέον, η σχέση μεταξύ της οξείας και της χρόνιας μορφής της νόσου δεν είχε ακόμη αποδειχθεί. Ο Καριόν ανέπτυξε τα κλασικά συμπτώματα της οξείας φάσης της νόσου, καθιερώνοντας έτσι τη σύνδεση.

Στις 7 Οκτωβρίου 1991, η κυβέρνηση του Περού ανακοίνωσε έναν νόμο (LeyNº 25342), ο οποίος κήρυξε τον Καριόν ως «Εθνικό Ήρωα».

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις