Στο παρελθόν ο ΠΑΟΚ και ειδικά σε ματς όπου έπαιζε την είσοδο του στους ομίλους του CHL, έχει βιώσει πικρούς αποκλεισμούς. Πάλεψε, μόχθησε, πλήρωσε ατομικά λάθη και αποκλείστηκε. Χθες δεν μπορείς να γράψεις το κλισέ «κρίμα και άδικο». Ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από μια ανώτερη ομάδα που μπορεί αυτό να μην το έδειξε μια εβδομάδα πριν στο Βέλγιο στον απόλυτο βαθμό, αλλά στην Τούμπα το «φώναξε» και το καρπώθηκε.
Θα γράψω απλά πως ίσως είναι κρίμα για τον Μεϊτέ και τον Κωνσταντέλια που «χτυπήθηκαν» από ίωση αλλά βάζω τελεία και παύλα σε αυτό γιατί δεν θέλω να το χρησιμοποιήσω ως δικαιολογία.
Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν χθες κατώτερος των περιστάσεων. Απλά δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια μια ομάδα που είχε ΧΑΦ με την απόλυτη έννοια του όρου και με στοιχεία που τους επιτρέπουν να υπηρετήσει το παιχνίδι της ομάδας, καταστρέφοντας το αντίστοιχο του ΠΑΟΚ.
Ταχύτατοι χαφ δίπλα σε έναν εγκεφαλικό Βανάκεν με τον Δικέφαλο να μην μπορεί να κρατήσει τη μπάλα έξω από την αντίπαλη περιοχή όπου την επισκέφτηκε ελάχιστες φορές και χωρίς την μεγάλη ευκαιρία αν εξαιρέσουμε το σουτ του Ντεσπόντοφ στην έναρξη του δευτέρου μέρους.
Η Κλαμπ Μπριζ είναι η πρώτη ομάδα σε όλες τις διοργανώσεις που αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ δύο φορές και τον υποχρέωσε στο να μείνει άσφαιρος. Ο ΠΑΟΚ ποτέ (πολύ περισσότερο φέτος στο Conference) δεν υποχρεώθηκε σε δυο συνεχόμενα ματς να μην σκοράρει. Και αυτό επιβεβαιώνει την… πικρή αλήθεια πως αποκλείστηκε ΔΙΚΑΙΑ από μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα.
Ενας συγκινητικός μεν Τάισον αλλά σε τέτοια ματς, απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους δεν αρκεί ένας παίκτης για να αλλάξει τα δεδομένα. Ο ΠΑΟΚ δεν μπήκε φοβισμένος στο παιχνίδι. Απλά αποδείχθηκε ανήμπορος να ακολουθήσει το ρυθμό μιας ομάδας που από τα πρώτα λεπτά έδειξε τις προθέσεις της. Μια ομάδα που όπως αποδείχθηκε είχε τις λύσεις για να καλύψει τα κενά που δημιούργησαν οι απουσίες πέντε βασικών ποδοσφαιριστών και νομίζω πως χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ισπανός της φορ που πέτυχε και τα δυο γκολ.
Δεν θέλω να χρυσώσω κανένα χάπι. Απλά θυμάμαι το μούδιασμα μετά το 0-0 της Τούμπας απέναντι στην Μπεϊτάρ. Το τι ακολούθησε; Γνωστό. Το πώς κατέληξε; Όχι με μια χαμένη ευκαιρία ο ΠΑΟΚ να φτάσει στους «4» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία του. Το διεκδίκησε, αποδείχθηκε πως δεν το άξιζε και ήρθε ένας δίκαιος αποκλεισμός. Θα μπορούσε να το διεκδικήσει με περισσότερες πιθανότητες; Χθες, επαναλαμβάνω πως τόσο ο Μεϊτέ όσο και ο Κωνσταντέλιας έπαιζαν με ίωση. Πιστεύω πως αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω ο Λουτσέσκου, θα επέλεγε τον Σάστρε για τη λίστα της UEFA αφήνοντας έξω τον Μάρκος Αντόνιο. Αλλά εδώ για να το… ισορροπήσω θα σημειώσω πως με αυτούς τους παίκτες στη λίστα απέκλεισε την Ντιναμό. Θεωρώ όμως πως ο Σάστρε ήταν χρήσιμος.
Η επόμενη μέρα είναι το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ. Όπως και όλες οι υπόλοιπες ομάδες, οι τρεις δηλαδή που διεκδικούν το Πρωτάθλημα, έτσι όπως είναι η βαθμολογία μπορεί να τερματίσει από την 1η ως την 4η θέση. Λεπτές ισορροπίες, κρίσιμο κάθε ματς. Ο ΠΑΟΚ την Κυριακή πάει στο Γ. Καραϊσκάκης να αντιμετωπίσει μια ομάδα ναι κουρασμένη από την υπερπροσπάθεια αλλά και «απογειωμένη» από την σπουδαία πρόκριση. Ένα ματς που μπορεί να αυξήσει τις ελπίδες του για τον τίτλο αλλά μπορεί να του βάλει πολύ μεγαλύτερη πίεση για τη συνέχεια. Και για να έχει ουσία το «αβαντάζ» πως έχει και τους τρεις μεγάλους στην έδρα του, πρέπει την Κυριακή να πάει στο Γ. Καραϊσκάκης αποφασισμένος να πάρει αποτέλεσμα. Φέτος το έκανε στη Λεωφόρο, το έκανε στην OPAP ARENA, το έκανε και απέναντι στον Ολυμπιακό. Ναι, άλλον αντιμετώπισε και κέρδισε με 2-4, αλλά έχει κερδίσει αυτό το δικαίωμα φέτος ο ΠΑΟΚ, να υποστηρίζει πως και θέλει και μπορεί.