Ο μέτριος ΠΑΟΚ αλλά και ο ανεπαρκής Πορτογάλος διαιτητής και... ο Ιμπόρα

Επέλεξα να γράψω το σχόλιο έχοντας ακούσει και τον Ραζβάν Λουτσέσκου στη συνέντευξη Τύπου και όχι από τα δημοσιογραφικά του Γ. Καραϊσκάκης με τη λήξη του αγώνα. Γιατί εκτός από τα όποια απολύτως δικαιολογημένα παράπονα του ΠΑΟΚ για τη διαιτησία, ήθελα να ακούσω από τον προπονητή του Δικεφάλου το πώς είδε αγωνιστικά την ομάδα και αν ανησυχεί μήπως «άδειασε» από τον αποκλεισμό στην Ευρώπη.

Ο ΠΑΟΚ χθες έδειξε επηρεασμένος από τον αποκλεισμό της περασμένης Πέμπτης. «Αδειος» όχι με την απόλυτη έννοια, αλλά κυρίως στο πνευματικό κομμάτι και στο ψυχολογικό σαφώς επηρεασμένος.

Από την άλλη κάποιος θα μπορούσε να πει πως απέναντι του είχε μια ομάδα που πριν από μερικές μέρες έπαιξε 120 λεπτά έναν ευρωπαϊκό αγώνα και μια ομάδα που ο προπονητής της δικαιολογημένα άφησε εκτός αγώνα κομβικούς στην μέχρι τώρα πορεία του Ολυμπιακού, παίκτες.

Όμως όπως είπε και ο Λουτσέσκου στη συνέντευξη Τύπου μετά από σχετική ερώτηση «είναι δυνατόν να θεωρεί κανείς ρεζέρβα τον Ιμπόρα;» και έχει απόλυτα δίκιο. Αλλά εδώ αυτομάτως μου έδωσε μια πάσα για να αναρωτηθώ το γιατί ο ΠΑΟΚ αντίστοιχα στον πάγκο του δεν έχει και αυτός τέτοιες αξιόπιστες λύσεις. Για παράδειγμα ξεκίνησε το ματς ο Ναβάρο ο Ολυμπιακός είχε Ελ Καμπί και Ελ Αραμπί για να μην το συνεχίσω παραπάνω. Ο ΠΑΟΚ άρχισε το ματς με τον φιλότιμο Μπράντον και στον πάγκο είχε τον Σαμάτα που ο οργανισμός ΠΑΟΚ προσπαθεί να τον στηρίξει ελπίζοντας πως θα έρθει κάποια στιγμή η… δικαίωση. Για να μην αναφερθώ και αναγκαστώ να κάνω σύγκριση στα χαφ. Επομένως ναι ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει αξιόπιστες λύσεις αλλά το θέμα είναι γατί ο ΠΑΟΚ τον περασμένο Ιανουάριο περιορίστηκε στην απόκτηση του Οτο και δεν πλησίασε καν τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2019 όταν - προσέξτε – είχαν έρθει, Μίσιτς, Σφιντέρσκι, Ινγκασον, Σέρτζιο Ολιβέιρα. Επομένως, τώρα που πλέον έχουμε ξεπεράσει τα 50+ ματς της σεζόν, ναι ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε φροντίσει – προβλέποντας και όχι διορθώνοντας- να έχει και αυτός επιπλέον λύσεις.

Θα σταθώ όμως και στη διαιτησία. Προσέξτε, στην αρχή του σχολίου μου δεν επέλεξα να το αναδείξω αν και καλώς θα έκανα. Υπάρχουν ματς, που η καλύτερη ομάδα δεν κερδίζει. Υπάρχουν ματς που η πιο μέτρια ομάδα μπορεί να πάρει αποτέλεσμα. Να δεχθώ πως ο ΠΑΟΚ ήταν μέτριος, επηρεασμένος από τον αποκλεισμό, επηρεασμένος από την απουσία του Κωνσταντέλια, επηρεασμένος από την κακή βραδιά του Κουλιεράκη. Όμως γιατί όλα τα παραπάνω να οδηγούν αυτόματα στο «καλώς έχασε;» Από τη στιγμή που (εγώ σε μια θα σταθώ αν και θα μπορούσα σε δυο) υπάρχει μια φάση που εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται πως διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Ξεκάθαρο φάουλ στον Σάστρε, δεν έπρεπε να μετρήσει το γκολ του Μαρτίνς. Θα είμαι καλόπιστος και θα πω τον Πορτογάλο διαιτητή ανεπαρκή όπως και τον συμπατριώτη του στο VAR. Και συμφωνώ πως περισσότερο το κέρδισε το πέναλτι ο Ναβαρο παρά το έκανε ο Κουλιεράκης. Αλλά γιατί ένα ματς να κρίνεται από τον διαιτητή και όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο από τους πρωταγωνιστές; Συγχωρέστε με δεν θέλω να είμαι υπεράνω.

Πάμε και στα επόμενα. Ο ΠΑΟΚ προφανώς και πρέπει να κάνει το αυτονόητο και να κερδίσει την Λαμία. Και μετά ακολουθεί το ματς που θα κρίνει τα πάντα . Με την ΑΕΚ στην Τούμπα. Εκεί θα μάθουμε αν ο ΠΑΟΚ μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο μέχρι τέλους (με δεδομένο πως τους έχει και τους τρεις στο γήπεδο του και πως θα όλοι δεν θα παίζουν συνεχώς με την Λαμία ή τον Αρη που σκέφτεται το Κύπελλο). Με την ελπίδα πως την Κυριακή ο ΠΑΟΚ θα μετρήσει τις επιστροφές παικτών που και χθες έπαιξαν με ίωση και κάποιοι άλλοι απουσίασαν.