Ο Λουτσέσκου κέρδισε με τον Σαμάτα και ο Αλμέιδα έκανε... χοντρά λάθη

Όταν βρίσκεις τρόπο να μην χάνεις από μία ομάδα έχοντας μία πρόσφατη, άσχημη προϊστορία απέναντί της κάποια στιγμή με μαθηματική ακρίβεια θα βρεις ευκαιρία να επικρατήσεις... Ενδεχομένως στον πιο εντυπωσιακό από άποψη θεάματος αγώνα της Super League, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ συναντήθηκαν σε εντελώς διαφορετικά μομέντουμ, με τους μεν «ασπρόμαυρους» λαβωμένους από την ανοιχτή «πληγή» που άφησε η απώλεια βαθμών στη Λαμία απέναντι σε μία ομάδα που η νίκη φάνταζε επιβεβλημένη και τους δε «κιτρινόμαυρους» με εμφανή ψυχολογία ως απόρροια της αισιοδοξίας για την εξασφάλιση του δεύτερου διαδοχικού τους πρωταθλήματος.

Εξαρχής έγινε σαφές πως αμφότερες οι ομάδες δεν έψαξαν το build up στο παιχνίδι τους κυρίως για την αποφυγή προβλημάτων που επρόκειτο να δημιουργούνταν και να κλόνιζαν με λάθη την αρχική ανάπτυξη στα μετόπισθεν μη επιτρέποντας στον αντίπαλο να πιέσει από την πρώτη πάσα ούτως ώστε να αναζητήσει τη στιγμή του και αντ΄αυτού επιδόθηκαν σε ένα ματς με βαθιές μπαλιές, πολλή ένταση, μονομαχίες (σ.σ οι περισσότερες από τις οποίες κερδήθηκαν από τον ΠΑΟΚ, 61 έναντι 48), δύναμη ελλείψει πολλών συνεργασιών. Εμφανώς επηρεασμένος από την «ψυχρολουσία» στη Λαμία, ο... γονατισμένος ΠΑΟΚ βρήκε ακόμη μία φορά εντός της σεζόν ψυχικά αποθέματα προκειμένου να ξεκολλήσει από εις βάρος του κατάσταση, σηκώθηκε στα πόδια και κρίθηκε ισοϋψής κόντρα σε μία ομάδα που έδειχνε εκ του αποτελέσματος και βάσει προηγούμενων ματσαρισμάτων πως δεν «κούμπωνε». Κι ας δέχθηκε άμεση ισοφάριση, κι ας έδινε στο 75΄ το πρωτάθλημα στα «χέρια» των φιλοξενούμενων. Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι φτιαγμένος για τα δύσκολα, βγάζει σφυγμό, εγωϊσμό, πυγμή.

Από την ισοπαλία της Τούμπας στην κανονική διάρκεια με την ΑΕΚ, σε εκείνη της OPAP Arena με αξιομνημόνευτη επιστροφή και δύο γκολ εντός λίγων λεπτών ενόσω άπαντες τον έκριναν «ξεγραμμένο», κουβαλώντας στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ το «ιστορικό» μίας επιθετικής συγκομιδής του απόλυτου τίποτα έως και την επικράτηση της Τούμπας με 3-2. Είχε βρει το «κουμπί» της Ένωσης και ως εκ τούτου μαθηματικά ήταν βέβαιο πως αφού μπόρεσε να βρει τρόπο να κοντράρει το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα, η νίκη θα ερχόταν. Μόνο που ο τρόπος αποβαίνει σημαντικότερος. Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στα σχοινιά, αλλά δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει και δικαιώθηκε. Σαν σε... επανάληψη. Οπωσδήποτε πολύ σκληρός για να πεθάνει, σίγουρα εμποτισμένος και ορκισμένος στρατιώτης με την προοπτική μίας νίκης που θα άλλαζε τα δεδομένα στον τίτλο του ελληνικού πρωταθλήματος. Ένας αγώνας με εναλλαγή συναισθημάτων που συνοψίζει εν πολλοίς τη φετινή του αγωνιστική πορεία. Πάμε και όπου βγει.

Όπως τέθηκε στο «κάδρο» ευθυνών μετά το κάζο στη Λαμία για την κάκιστη προσέγγιση του αγώνα, ο Ράζβαν Λουτσέσκου που ανά διαστήματα «χρεώθηκε» κολλήματα όπως και οι περισσότεροι προπονητές άλλωστε, έτσι και κόντρα στην ΑΕΚ πιστώνεται μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την εικόνα και κυρίως τη μεταμόρφωση του ΠΑΟΚ εντός λίγων μόνο ημερών. «Διαβάζοντας» εξαιρετικά το ματς και βλέποντας τους Θεσσαλονικείς παρόλη την επίτευξη ενός γρήγορου τέρματος με τον Γιάννη Κωνσταντέλια σε μεγάλη βραδιά, να αναγκάζονται σε άμεση ισοφάριση κόντρα στη ροή, ενεργοποίησε τον Ζόαν Σάστρε ενώ οι αλλαγές που έκανε μετέπειτα του έδωσαν πράγματα.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Άλι Σαμάτα που ναι μεν δεν έδωσε τις απαραίτητες εκτελέσεις τον ΠΑΟΚ, ωστόσο, κέρδισε μονομαχίες βάζοντας τον Δικέφαλο στην περιοχή της ΑΕΚ. Απεναντίας, ο Ματίας Αλμέιδα υπέπεσε σε λάθη που του κόστισαν όπως η έξοδος του Λάζαρου Ρότα και η μετατόπιση του Ορμπελίν Πινέδα ως δεξί μπακ χάνοντας μέτρα και πράγματα που μπορούσε να αντλήσει από τον Μεξικανό ποδοσφαιριστή. Έχοντας κινηθεί με συνταγή... Παναθηναϊκού δεν εξασφάλισε a priori ίδια επίπεδα απόδοσης από το γκρουπ ποδοσφαιριστών που μετά το γκολ του ΠΑΟΚ πήρε μέτρα δοκιμάζοντας τα αντανακλαστικά του Ντόμινικ Κοτάρσκι και κυριαρχώντας επί της ουσίας για ένα ημίωρο στο πρώτο μέρος. Όσο κυλούσε το ρολόι αποτυπωνόταν πως η ΑΕΚ βολευόταν με την ισοπαλία, επιθυμώντας να ψάξει τις στιγμές της στο δεύτερο μέρος με την ενεργοποίηση των Λιβάι Γκαρσία, Τσούμπερ, Άμραμπατ και πάει λέγοντας στο σενάριο που καθόταν το γκολ, επιτρέποντας με ιδιαίτερη ευκολία τους Θεσσαλονικείς να «καρπώνονται» στατικές φάσεις στα καρέ της, έχοντας πληγωθεί εκ νέου τα τελευταία λεπτά του αγώνα.

Αναντίλεκτα το »«ταμείο της φετινής αγωνιστικής περιόδου θα γίνει στο τέλος της σεζόν και περί αυτού δεν τίθενται αμφιβολίες. Μαθηματικά ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη εντός τίτλου αλλά τα σενάρια που πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου να στεφθεί πρωταθλητής δεν συγκεντρώνουν πολλές πιθανότητες. Αν η χρονιά χαρακτηρίζεται επιτυχημένη ανεξαρτήτως θέσης τερματισμού; Σαφώς το πρόσημο είναι θετικό με δεδομένο το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που παρήγαγε ο ΠΑΟΚ, ωστόσο, κυρίαρχο ρόλο θα διαδραματίσει ο τρόπος με τον οποίο θα ολοκληρωθούν οι αγωνιστικές του υποχρεώσεις. Κοινώς, η χροιά που θα αφήσει με το τελευταίο «δείγμα» εμφανίσεών του ενόψει της επόμενης χωρίς να αναιρούνται τα τεράστια κατορθώματά του.

Προτού χαράξει την επόμενη μέρα, εντούτοις, οφείλει να δει τι δεν λειτούργησε σωστά, τα αίτια που τον πλήγωσαν για τρίτη διαδοχική σεζόν στην τελική ευθεία, τον άδειασαν και εξέθεσαν εν πολλοίς τον πραγματικό του εαυτό στην κρισιμότερη καμπή, τους χειρισμούς που αν φρόντισε να αντιληφθεί επρόκειτο να τον έβαζαν ακόμη πιο δυναμικά στην επίτευξη των στόχων του έχοντας θέσει εμπόδια στον ίδιο του τον εαυτό. Όσα και αν έβαζε όμως, άλλο τόσο συσπειρωνόταν και επέστρεφε. Όσο του ζητάς πράγματα, εκείνος θα σου δίνει απαντήσεις. Όσο τον προκαλείς, αυτός θα σε αντιμετωπίσει. Όσο του μιλάς ενώ τον θες να ακούει, αυτός θα ακούγεται και όσο τον αμφισβητείς, εκείνος θα αδιαφορεί και θα σε διαψεύδει.

Υ.Γ Ο αγώνας υψηλού επιπέδου μεταξύ ΠΑΟΚ-ΑΕΚ έκλεισε με έναν μη αναμενόμενο, απρεπή τρόπο, εντούτοις, αποδείχθηκε μία συνηθισμένη Κυριακή.