Τώρα που πέρασαν κάμποσες μέρες από την κατάκτηση και του πρωταθλήματος από τον εφτάστερο πια Παναθηναϊκό και έχουν πέσει γενικά και οι τόνοι αλλά και τα πανηγύρια από τους νικητές ή τα... ανάθεμα από τους χαμένους, καλό είναι να ρίξουμε μια πιο ήρεμη και προσεκτική ματιά, στο πως εξελίχθηκε αυτή η σειρά των πέντε αγώνων και τι ήταν αυτό που τελικά έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Παναθηναϊκού.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, από μια πρώτη ματιά πολύ απλά εισ΄περαξε και με τίτλους αυτό που φέτος έφτιαξε με τις μεταγραφές των πολλών αστέρων που έφερε και την πρόσληψη του Αταμάν.
Διαβάστε επίσης...
Αυτή όμως είναι η... πρώτη ματιά.
Γιατί η δεύτερη λέει, πως ο ΠαναθηναΪκός βρέθηκε να χάνει 2-0 στο ξεκίνημα της σειράς και κατά γενική ομολογία χρειαζόταν ένα αν όχι θαύμα, τουλάχιστον μια απίστευτη υπέρβαση για να επιστρέψει στην κατάκτηση ΚΑΙ του πρωταθλήματος μετά την επιστροφή του στην κορυφή της Ευρώπης.
Εκεί λοιπόν έγινε κάτι που ελάχιστοι κατάλαβαν.
Κι αυτό ήταν ο... Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
Με λίγα λόγια, όταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είδε ότι το πράγμα στραβώνει και για κάποιο λόγο η εμφανής ανωτερότητα σαν ομάδα του Παναθηναϊκού όχι μόνο... δεν έβγαινε στο παρκέ, αλλά βρέθηκε να είναι 2-0 πόισω στην σειρά, έκανε αυτό που πολλές φορές έχει κάνει στο παρελθόν.
Έβαλε δηλαδή μπροστά τον.. εαυτό του.
Εξέθεσε για την ακρίβεια τον εαυτό του, έγινε εν γνώσει του αυτός ο "στόχος" και το "αντικείμενο και ζητούμενο" της σειράς και άλλαξε τους συσχετισμούς των υπόλοιπων αγώνων της σειράς.
Και μην έχει κανείς καμιά αμφιβολία γι' αυτό.
Δεν ξέρω αν το έκανε συνειδητά ή από... ένστικτο, αλλά η ουσία αυτή είναι.
Όταν είδε ότι η ομάδα στο παρκέ... κόλλησε για διάφορους λόγους, αποφάσισε να αλλάξει τον... αντίπαλο του ολυμπιακού.
Μπορεί κάποιος να πει χίλια δυο για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Κι ότι είναι ιδιόρρυθμος κι ότι είναι προκλητικός κι ότι ξεφεύγει κι ότι ξεπερνάει ή ακόμα και δεν έχει όρια και χίλια δυο.
Ένα πράγμα όμως δεν μπορεί να πει ή μάλλον δύο.
Ότι είναι χαζός και ότι δεν έχει παθολογική τρέλα και αγάπη για τον Παναθηναϊκό.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος λοιπόν, ήξερε πολύ καλά τι θα γινόταν όταν ξαφνικά αποφάσισε να εκτεθεί όσο δεν έπαιρνε με τις αναρτήσεις του και το μπαράζ των "προκλήσεων" όπως τις χαρακτήρισαν οι περισσότεροι.
Ήξερε και ότι θα εκτεθεί, και ότι θα τιμωρηθεί και ότι ακόμα και "Παναθηναϊκοί' θα έλεγαν " μα τι είναι αυτά που κάνει" και ότι θα γινόταν ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ στόχος και μάλιστα ο υπ' αριθμόν ΈΝΑ ΣΤΟΧΟΣ.
Όπως ήξερε ταυτόχρονα και με... ποιους είχε να κάνει απέναντί του.
Τον οργανισμό του Ολυμπιακού δηλαδή και τους αδελφούς Αγγελόπουλος.
Κι όσο αντιδρούσαν 'ολοι τους έτσι αναμενόμενα και... προβλέψιμα, τόσο... δυνάμωνε την παρουσία του και ανέβαζε τους... τόνους σ' αυτή.
Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό ακριβώς που ήθελε.
Ο Ολυμπιακός όχι απλά... τσίμπησε σ' αυτό το ιδιόμορφο παίξιμο με το "μυαλό του" από πλευράς Δημήτρη Γιαννακόπουλου, αλλά... ξέχασε εντελώς και με ποιον επί της ουσίας επαιζε σαν αντίπαλος το πρωτάθλημα.
Και τσίμπησε ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Ολυμπιακός και όχι απλά ένα... κομμάτι του.
Και οι Αγγελόπουλοι και η ομάδα και ο Μπαρτζώκας και ο κόσμος του.
Κι έτσι ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή παίζοντας στο παρκέ απέναντι στον Ναν, στον Σλούκα, στον Παπαπέτρου, τον Αταμάν και λοιπά είχε το προβάδισμα με 2-0, αποφάσισε να... αλλάξει αντίπαλο και να παίξει τα επόμενα παιχνίδια της σειράς απέναντι στον... Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Γιατί αυτό έγινε τελικά επί της ουσίας.
Ο Ολυμπιακός τσίμπησε και επέλεξε ή αν θέλετε οδηγήθηκε εκεί από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και αντί να παίξει μετά το 2-0 τα υπόλοιπα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό αποφάσισε να τα παίξει με τον... Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Κι εκεί πολύ απλά... έχασε.
Έχασε, νικήθηκε κατά κράτος και όταν κάποια στιγμή κατάλαβε τι είχε πάθει ήταν πλέον αργά.
Στο τρίτο παιχνίδι της σειράς λοιπόν, ο Ολυμπιακός πήγε στο ΟΑΚΑ όχι για να αντιμετωπίσει την ομάδα που είχε ήδη νικήσει δυο φορές και να κάνει και μια τρίτη νίκη για να πάρει το πρωτάθλημα, αλλά πήγε για να αντιμετωπίσει τις συνθήκες που... θα είχαν δημιουργηθεί εξ αιτίας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Πήγε όχι για να παίξει κόντρα στον Αταμάν και τους παίκτες του, αλλά πήγε με στόχο πως... θα αποδείκνυε πόσο προκλητικός ήταν ο Δημήτρης; Γιαννακόπουλος, πόσο επηρεασμένοι θα ήταν οι διαιτητές και πόση... ανοχή έδειχναν οι... αρχές του τόπου στις αναρτήσεις του κι αν θα έπρεπε να τιμωρηθεί και πάει λέγοντας.
Αποτέλεσμα;
Αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστεί ένας απίστευτα εκνευρισμένος και εντελώς αποπροσανατολισμένος Ολυμπιακός ο οποίος έγινε εύκολη λεία στα χέρια των παικτών του Παναθηναϊκού και του μυαλού και της τακτικής του Αταμάν.
Την ίδια ώρα οι παίκτες του Ολυμπιακού κοίταγαν την... εξέδρα αν θα προκληθούν, κάποιοι την έψαχναν στα όρια να πλακωθούν δημόσια με τον προπονητή τους και ο Μπαρτζώκας από την μια ξέχναγε τον Γουοκαπ στον πάγκο και από την άλλη όλη του η ενέργεια και η παρουσία εξαντλήθηκε στο να μανουριάζει με τους παίκτες του σε κάθε αποτυχημένη ενέργειά τους ή να χασκογελάει και να κάνει γκριμάτσες σε κάθε σφύριγμα των διαιτητών, θέλοντας να... αποδείξει πόσο δίκιο είχε που... φοβόταν τους διαιτητές ότι ήταν... επηρεασμένοι από τις αναρτήσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Όσο για το τέταρτο παιχνίδι, στο ΣΕΦ, εκεί πραγματικά όλα τα κομμάτια του Ολυμπιακού συμπεριφέρθηκαν και λειτούργησαν κυριολεκτικά σαν...χάντρες στο κομπολόι του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Όλος ο Ολυμπιακός τις παραμονές του αγώνα, δεν ασχολήθηκε με τίποτε άλλο, παρά με το αν θα πάει ο Γιαννακόπουλος στο ΣΕΦ, πως θα αντιμετωπίσει την παρουσία του, πως θα... γλιτώσει από τις προκλήσεις του, πως θα... πείσει την εξέδρα του να μην παρεκτραπεί και όλα τα σχετικά.
Έβγαιναν οι φίλοι του Ολυμπιακού στα ραδιόφωνα παραμονές του αγώνα και η έγνοια του δεν ήταν πως θα πάρει η ομάδα τους το παιχνίδι να κάνει το 3-1 και να τελειώσει το πρωτάθλημα, αλλά το... τι συνθήματα θα πρέπει να φωνάξουν έτσι ώστε και να βρίσουν τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο αλλα και να μην του δώσουν αφορμή να πραγματοποιήσει την... απειλή του, το... μέτρημα δηλαδή των υβριστικών συνθημάτων και την διαταγή εκκένωσης της εξέδρας.
Και ξαφνικά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είπε "δεν πάω στο ΣΕΦ" παρ' ότι είχε το δικαίωμα παρά την τιμωρία του και όλος ο Ολυμπιακός...'αδειασε και μπήκε στο παιχνίδι σαν να μην είχε πια... ορατό αντίπαλο και στόχο μπροστά του.
Αλλού για αλλού ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, υποτονική η εξέδρα αφού δεν είχε κάποιον μπροστά της να αντιμετωπίσει καθώς άλλον περίμενε και άλλους βρηκε, ήταν και τα... κλιματιστικά που δεν λειτουργούσαν και είχαν λιώσει όλοι από την ζέστη και έτσι ήρθε εύκολα ακόμα και με κοντρα διαιτησία το 2-2.
Ε μετά τα πάντα έγιναν απλά ή αν προτιμάτε βρηκαν τον δρόμο τους.
Κι αυτό το κατάλαβε και το σηματοδότησε ο ίδιος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.
Πήγε στο ΟΑΚΑ στο πέμπτο παιχνίδι, πήρε το μικρόφωνο και επε στον κόσμο του Παναθηναϊκού να είναι κόσμιος και να μην παρεκτραπεί και με λίγα λόγια 'έστειλε προς κάθε κατεύθυνση πως "μάγκες όλα καλά η δουλειά έγινε, δεν χρειάζεται πια καμία υπερβολή και παρεκτροπή"
Κι έτσι... αποσύρθηκε πια από το προσκήνιο και κάθισε κι αυτός να δει ένα παιχνίδι σαν οπαδός, αφήνοντας την δουλειά πια στον Αταμάν, στον Ναν, στον Σλούκα και τους υπόλοιπους που πλήρωσε χρυσάφι για να έρθουν στον Παναθηναϊκό και να τον εκτοξεύσουν στην κορυφή της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Τα... υπόλοιπα ήρθαν απλά, εύκολα, προβλέψιμα, κατανοητά και αναμενόμενα.
Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές η ιστορία κι η κατάληξη της φετινής σειράς των τελικών του πρωταθλήματος.
Κι αυτή ήταν και η... πίσω πλευρά της, αυτή που ο πολύς κόσμος που σπάνια στέκεται στις λεπτομέρειες ίσως και να μην κατάλαβε.
Και η ουσία αυτή ήταν μια.
Αυτό το πρωτάθλημα, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος το πήρε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
Στην κρίσιμη στιγμή, αποφάσισε να παίξει ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ και τελικά ΝΊΚΗΣΕ.