«…Η ΑΕΚ έχει περάσει κάμποσα από τον περασμένο Μάη μέχρι σήμερα. Έχει ανάγκη από μία μεγάλη αγωνιστική χαρά. Έχει ανάγκη από τη νίκη σε ένα ντέρμπι και η ευκαιρία είναι τώρα: Σε αυτό το ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό…».
Αυτή η παράγραφος είχε γραφτεί στο κομμάτι του Σαββάτου. Μετά από 24 ώρες η ΑΕΚ μπήκε στο γήπεδο και κέρδισε τον Παναθηναϊκό με τρόπο πειστικό, με τρόπο τέτοιο που είχε ανάγκη όλος ο οργανισμός: ο προπονητής, οι παίκτες, η διοίκηση ακόμα και πολύ περισσότερο ένα μέρος του κόσμου της ΑΕΚ!
Διαβάστε επίσης...
Η ΑΕΚ δεν έπαιξε καμιά μπαλάρα την Κυριακή. Έχουμε δει την ομάδα επί ημερών Αλμέιδα να παίζει πολύ καλύτερο – φαντεζί ποδόσφαιρο σε ντέρμπι. Όμως τα ντέρμπι τα κερδίζεις και με άλλους τρόπους: με κατάθεση ψυχής, με δύναμη, με πάθος, με μυαλό και με πολύ καλό διάβασμα. Η ΑΕΚ τα είχε όλα αυτά κόντρα στον Παναθηναϊκό. Βρήκε δύο γκολ, πήρε τη νίκη και γύρισε στην κορυφή μόνη πρώτη μάλιστα.
Το πρωτάθλημα φυσικά δεν κερδίθηκε χθες. Και να έχανε η ΑΕΚ δεν θα «πετούσε» το πρωτάθλημα. Έτσι και τώρα δεν το πήρε. Η ΑΕΚ όμως κερδίζοντας αυτό το ματς κέρδισε κάτι πάρα πολύ σημαντικό που μπορεί τον Μάη να την οδηγήσει στον τίτλο: Κέρδισε ηρεμία και έδωσε ξανά πίστη σε όλο τον οργανισμό ότι μπορεί! Δεν θα… μετρήσω πόσοι πίστευαν ή πιστεύουν και πόσοι όχι. Δεν έχει σημασία.
Το θέμα είναι πως αυτός ο προπονητής με αυτό το γκρουπ μετά από μία δύσκολη – περίπλοκη περίοδο φώναξαν ξανά «παρών». Η κριτική είναι εύκολη. Δεν είναι κακό να γίνεται και ορθώς γίνεται. Στις μέρες όμως η ισοπέδωση είναι πιο εύκολη από την κριτική! Και δυστυχώς υπήρξε μεγάλη ισοπέδωση, η οποία βαπτίστηκε «κριτική»! Έχει δώσει βέβαια και η ομάδα δικαιώματα αγωνιστικά. Δεν το συζητάμε. Όμως το βασικό σε τέτοιες περιόδους είναι να ξέρεις με ποιους έχεις να κάνεις. Και ο Αλμέιδα με τα παιδιά του είναι ένα γκρουπ που είναι ικανοί για το καλύτερο… Αποδεδειγμένο!
Μία ΑΕΚ ενωμένη, μία εξέδρα να δίνει ώθηση, με παίκτες ταγμένους από το πρώτο λεπτό στο πλάνο του προπονητή το αποτέλεσμα τον Μάιο για την ΑΕΚ μπορεί να είναι παρόμοιο με εκείνο του 2023.
Ήταν στιγμές που η ΑΕΚ ήταν συγκλονιστικά ταγμένη στο πλάνο του Αλμέιδα σε αυτό το ντέρμπι. Με παίκτες να μάχονται, να τρέχουν, να καλύπτουν και το βασικότερο: τα όποια λάθη έγιναν, πολλά μάλιστα και αβίαστα, δεν τους οδηγούσε στην απογοήτευση.
Τακτικά η ΑΕΚ έκανε σούπερ ματς και εδώ να σταθώ λίγο στο αμυντικό κομμάτι. Η ΑΕΚ έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ σε έξι αγώνες ως τώρα. Αυτό συμβαίνει όχι γιατί πήρε… δύο – τρία στόπερ καινούργια. Είναι αυτό που έγραφα καιρό: Ο Αλμέιδα θέλει όλη η ομάδα να αμύνεται και όλη η ομάδα να επιτίθεται. Δεν συμβαίνει πάντα στο βαθμό που θέλει. Όμως στο ντέρμπι η αμυντική λειτουργία της ομάδας από τον Πιερό και τον Πινέδα που έπαιζαν ψηλά, μέχρι τα εξτρέμ (Ελίασον – Κοϊτά) που στήριζαν τα μπακ και φυσικά τον άξονα (Σιμάνσκι – Περέιρα και Βίντα – Κάλενς) ήταν εκεί. Όλοι για όλους! Και ήταν εκεί γιατί η φυσική τους κατάσταση ήταν τέτοια που τους επέτρεπε να είναι…
Επιθετικά, στο τρίτο του παιχνίδι ως βασικός η ΑΕΚ έδειξε να προσαρμόζεται στο διαφορετικό στυλ που παίζει ο Πιερό. Έκανε συγκλονιστικό ματς ο Πιερό. Όχι μόνο γιατί πέτυχε την γκολάρα και πήρε και το πέναλτι, αλλά γιατί 98 λεπτά έτρεχε και πάλευε, παίζοντας και πολύ έξυπνα.
Το σημαντικό τώρα για την ΑΕΚ είναι η διάρκεια. Υπάρχει το ματς με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο. Πάση θυσία νίκη εκεί, να έρθει η διακοπή, να επιστρέψουν με το καλό οι τραυματίες, να μπει και ο Μαρσιάλ και με την επιστροφή να μπούμε στη χρονική περίοδο που η ΑΕΚ του Αλμέιδα φορτσάρει και παίζει το ποδόσφαιρο που λατρέψαμε δυο χρόνια τώρα. Η ΑΕΚ έχει περιθώρια βελτίωσης τρομερά! Λείπουν πολλοί παίκτες ακόμα! Βαθιά ανάσα, ηρεμία, ψυχραιμία και το πρωτάθλημα τώρα αρχίζει…