Αυτός δημιουργεί, αυτός τα χάνει - Πρέπει να… ενεργοποιηθεί ο Κωνσταντέλιας

Μετά την υπερπροσπάθεια στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στη Γαλατασαράι για το League Phase του UEFA Europa League και την κατάθεση ψυχής που δεν είχε αντίκρισμα στο τελικό αποτέλεσμα, ο ΠΑΟΚ γνώρισε δεύτερη διαδοχική ήττα που στο φινάλε του αφήνει απογοήτευση δεδομένων των ευκαιριών που απώλεσε προκειμένου να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω. Μετατοπίζοντας την προσοχή του στην εντός έδρας αναμέτρηση με τον Άρη, σημείωσε νέα απώλεια βαθμών στην Τούμπα (σ.σ μετά την ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό) και πλέον καλείται να στραφεί άμεσα στην Ευρώπη και τη Στεάουα Βουκουρεστίου.

 Αναμενόμενα η αποστολή για το γκρουπ του Ράζβαν Λουτσέσκου που ξόδεψε αρκετές δυνάμεις στο RAMS Park κάθε άλλο παρά εύκολη φάνταζε πόσω μάλλον έχοντας ενόψει έναν αντίπαλο που δεν του ταιριάζει, του αφήνει να κυκλοφορήσει μπάλα, κρατά χαμηλά τις γραμμές του με σκληρή άμυνα και κυρίως περιορίζει το μεγάλο «όπλο» του ΠΑΟΚ που δεν είναι άλλο από τη γρήγορη μεταφορά μπάλας στο χώρο και ανάμεσα στις γραμμές. Με αυτά τα δεδομένα το στοίχημα εντοπιζόταν στο πώς θα «ανοίξει» την άμυνα του Άρη, λαμβάνοντας υπόψιν ότι αδυνάτησε να σκοράρει στις δύο τελευταίες εντός έδρας αναμετρήσεις με τους κιτρινόμαυρους, επιτρέποντάς του σε μία συνάντηση αποδείξεων να καρπωθεί νίκη ακόμη και σε ματσάρισμα που τον δυσκολεύει ούτως ώστε να κάνει το έργο του πιο εύκολο ενόψει συνέχειας. Όπως συνέβη στα περσινά παιχνίδια των δύο ομάδων στην Τούμπα, έτσι και στο φετινό που ο ΠΑΟΚ έμεινε μακριά από το γκολ για τρίτη διαδοχική φορά στην έδρα του, η κατοχή μπάλας των ασπρόμαυρων άγγιξε υψηλά ποσοστά.

Μοναδική διαφορά πως δημιούργησε φάσεις στα καρέ του Άρη που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε τέρμα εξ ου και το 1.6xGoals που ολοκλήρωσε την εμφάνισή του, σημάδεψε όχι δις αλλά τρεις φορές το δοκάρι του Κουέστα και γενικώς έμοιαζε μεσοεπιθετικά ορεξάτος.

Με εξαίρεση την αποτελεσματική πίεση που άσκησε προκειμένου να χαλάσει το build up του ΠΑΟΚ, ο Άρης δεν ξεχώρισε σε κανέναν άλλον τομέα σε μία συνολικά συντηρητική εμφάνιση που δεν έχασε πολύ καύσιμο, ωστόσο, απέδειξε ότι ανέβηκε επίπεδο μεσοεπιθετικά εν συγκρίσει με πέρσι. Με ατομικά λάθη, αμυντικές ανισορροπίες που έδωσαν φάσεις τους ασπρόμαυρους και αδυναμία στο να ολοκληρώσει τις προϋποθέσεις ευκαιριών που είχε με τη σειρά του, ψάχτηκε κυρίως με εσωτερικές διορθώσεις προκειμένου να ανταπεξέλθει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αλλαγή πλευρών στους Ντιαντί-Σίστο, με τον πρώτο να προσπαθεί να επωφεληθεί ανεβάσματα κόντρα στον Γιόνι Ότο και τον δεύτερο να μετατοπίζεται στα δεξιά προκειμένου να σταθεί καλύτερα ανασταλτικά απέναντι στον Ράχμαν Μπάμπα. Οι όποιες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ είτε σε διαστήματα που πρέσαρε καλά τον Άρη προκειμένου να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις στα καρέ του είτε ενόσω κυνηγούσε το σκορ προσπαθώντας να σημειώσει το γκολ της ισοφάρισης, έπεσαν στο κενό ωστόσο έδειξαν μία καλοδουλεμένη ομάδα στο γήπεδο Σεπτέμβριο μήνα που έχει στείλει μηνύματα στον ανταγωνισμό, ο οποίος παραμένει υψηλός ακόμη μία αγωνιστική περίοδο.

Στο επίκεντρο, όμως, τέθηκε και η αδυναμία λύσεων από τη γραμμή κρούσης στο σκοράρισμα. Ένα πρόβλημα που την περσινή σεζόν καλύφθηκε εκ των έσω με την αξιοσημείωτη παραγωγικότητα των μεσοεπιθετικών του και κυρίως τη στήριξη του Δικεφάλου στα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών πίσω από τον φορ, ορίζοντας εν πολλοίς και εκείνα του παιχνιδιού του. Βεβαίως, ο ΠΑΟΚ απαγορεύεται να επαναπαυθεί στην ευκολία με την οποία ορισμένοι από τους εξτρέμ του (σ.σ κυρίως Αντρίγια Ζίβκοβιτς, Κίριλ Ντεσπόντοφ, Τάισον, Κωνσταντέλιας) είχαν την ικανότητα συχνότερης επαφής με τα δίχτυα την περίοδο που στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας καθώς ενδέχεται κάτι ανάλογο να μην μπορέσει να επαναληφθεί σε τόσο έντονο βαθμό.

Συνεπώς, στις περιπτώσεις που οφείλει να ξεκλειδώνει αντίπαλες άμυνες για αποτέλεσμα θα πρέπει να στραφεί στους επιθετικούς του που δείχνουν ότι δεν έχουν προσαρμοστεί ακόμη στο μέγιστο βαθμό.

Ξεχωριστή αναφορά «σηκώνει» ο Γιάννης Κωνσταντέλιας, η ατομική επίδοση του οποίου παραμένει υψηλή ανεξαρτήτως των ευκαιριών που έχει απωλέσει με Γαλατά-Άρη. Ο νεαρός μεσοεπιθετικός χάνει καθαρά γκολ από κακές εκτελέσεις, έλλειψη δύναμης στα σουτ που εκτελεί και αδυναμία συγκέντρωσής του γεγονός που πρέπει να τον... ενεργοποιήσει χωρίς να υπονομεύεται η εικόνα του. Εκείνος δημιουργεί ευκαιρίες σε διάρκεια, εκείνος τις χάνει κάτι που αντανακλά το ταλέντο και την ευφυΐα του στη διάσπαση της αντίπαλης άμυνας. Το μόνο σίγουρο είναι πως η δική του προσωπική δουλειά θα μπορέσει να ολοκληρώσει αυτό το ιδιαίτερο πακέτο χαρακτηριστικών που διαθέτει.