Ωραία...
Και τώρα;
Τώρα που δεν υπάρχει ο Αλόνσο να έχουμε έτοιμο το τι έφταιξε τώρα που όλοι πια καταλαβαίνουν το... πλάνο του προπονητή, τώρα που ο Βιτόρια είναι νωρίς ακόμα για να... φταίει μόνο αυτός και δεν μπορούμε από τώρα να το πούμε, τώρα που το πιο ποιοτικό ρόστερ είναι... γυμνό χωρίς δικαιολογίες στο χορτάρι, τώρα που δεν υπάρχει έστω και ένα αποτέλεσμα όπως στο Βόλο, τώρα τι λέμε αδέρφια;

Εντάξει μερικοί ποτέ δεν... εξαντλούνται, βρήκαν τον... διαιτητή, αλλά πλέον οι συγκεκριμένοι προκαλούν μόνο γέλιο, επομένως τι ακριβώς γίνεται τελικά με τον Παναθηναϊκό;

Δυστυχώς όταν πριν τρεις μέρες σχεδόν δοκιμάσαμε να μιλήσουμε λίγο ποδοσφαιρικά για το τι είδαμε και τι έγινε στον Βόλο, πνίγηκε η απόπειρα μέσα στον ορυμαγδό για την... βελτίωση, τα... νέα στοιχεία, την... διαφορετική νοοτροπία και όλες τις γραφικότητες που κατά ριπάς ακολούθησαν το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Επομένως αν δοκιμάσουμε και τώρα να πούμε, ότι και με την Τζουργκάρντεν ο Παναθηναϊκός έκανε ένα ακόμα ΙΔΙΟ παιχνίδι με αυτά που έκανε με την Τσέλσι, με την Μπάνια Λούκα, με τον Άρη επί Αλόνσο ΚΑΙ με τον Βόλο με τον Βιτόρια πια στον πάγκο, δηλαδή κανα εικοσαλεπτο με μιση ώρα υποφερτή απόδοση και μετά... κατέβασμα τα ρολά και πάλι κάπου εκεί θα πνιγεί και θα χαθεί.

Στον ορυμαγδο δηλαδή της αντιποδοσφαιρικής και από κάποιο σημείο και μετά προσβλητικής για τον μέσο οπαδό του Παναθηναϊκού αντιμετώπισης, των όσων ίδιων ακριβώς "συμπερασμάτων" που ακολούθησαν και το χθεσινό παιχνίδι με την Τζουργκάρντεν.

Ίσως... ίσως λέω, καποιους που ίσως λέω ξανα, αποφασίσουν κάποια στιγμή να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει αντί να αφήνονται έρμαια χρόνια τώρα στο σανό που σερβίρεται συνεχώς, να βοηθήσει λίγο αυτή η ήττα να αποφασίσουν να δουν καθαρά ποδοσφαιρικά μερικά πράγματα.

Το πιο ανησυχητικό λοιπόν δεν είναι ούτε η εμφάνιση,ούτε η ήττα για τον Παναθηναϊκό.
Αλλά ότι και ο Βιτόρια μοιάζει με το που ήρθε να άφησε πισω του εμπειρία, "προπονητικό μάτι", ικανότητες και λογική και να αφέθηκε -για αρχή ελπίζω- στην... ενημέρωση για το... πως είναι εδώ τα πράγματα, ποιοι ετσι και ποιοι αλλιώς.

Αλλιώτικα ορισμένα πράγματα δεν εξηγούνται.

Ούτε δηλαδή γιατί ο Ουναχί να είναι ξανά η πρώτη αλλαγή παρότι ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που υπήρχε στο χώρο κέντρου, έτρεχε, προσπαθούσε έκοβε και δημιουργούσε, ουτε γιατι ο Τσέριν ειδικά μετά την μεταμόρφωση της ομάδας που έγινε όταν μπήκε αλλαγή στον Βόλο δεν ξεκίνησε βασικός, ούτε γιατί ο Τετέ ξαφνικά και για δεύτερο σερί παιχνίδι με τον νέο προπονητή στον παγκο εμφανίζεται επιεικώς αδιάφορος και απών μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ούτε γιατί ο Μπακασέτας για μια ακόμα φορά δεν κουνήθηκε από την θέση του ούτε σαν αλλαγή, παρ' ότι και παλι όπως στον Βόλο όλοι σχεδόν δηλαδή και Τζούρισιτς και ο Τετέ και ο Ουναχί μέχρι και ο... Ιωαννίδης κάποια στιγμή έπαιζαν συνεχώς στην θέση και στον χώρο του και φτάσαμε μέχρι και... τελευταίο παίκτη μπροστά από τον Ντραγκόφσκι να τον δούμε κάποια στιγμή προκειμένου να... χωρέσει στον σχηματισμό και πάει λέγοντας.

Ίσως βέβαια να αρχίσουμε επιτέλους κάποια στιγμή να σκεφτόμαστε και την πιθανότητα να δούμε αυτό που κουραστήκαμε να λέμε από την αρχή σχεδόν της σεζόν, μήπως δηλαδή τελικά αυτό το πιο ποιοτικό και ακριβοπληρωμένο ρόστερ ίσως και να μην είναι ακριβώς έτσι, αφού μέχρι στιγμή αυτή του την ποιότητα την έχουμε δει μόνο από τις αναλύσεις και τα άρθρα των δημοσιογράφων και τα "βιογραφικά" τους, αλλά στο χορτάρι ακόμα δεν την έχει δει κανένας.
Όλα αυτά είναι στοιχειώδη και απλά ερωτηματικά που οποιοδήποτε έβλεπε το παιχνίδι στην Στοκχόλμη θα γεννιόντουσαν στο λεπτό, αλλά στον Παναθηναϊκό αυτά είναι... απαγορευμένο αντικείμενο.
Η ουσία πάντως αυτή ήταν.

Και ο Βιτόρια θα πρέπει άμεσα να απεγκλωβιστεί από τον περίγυρο, την ατμόσφαιρα, τα...δεδικασμένα και τους ανθρώπους που βρήκε στον Παναθηναϊκό και να βάλει την δική του σφραγίδα μέσα από την δουλειά και τις επιλογές του, αλλιώτικα θα πάει κι αυτός άκλαυτος όπως και οι προηγούμενοι, όταν κάποια στιγμή τα αποτελέσματα δεν θα μπορουν να... αντέξουν τις συνηθισμένες σαχλαμάρες που σερβίρει κάθε φορά το "κονκλάβιο" μέχρι να αποφασίσουν όλοι μαζί ότι κινδυνεύει ξανά η... θέση τους και να πάρουν την απόφαση να φορτώσουν και σ' αυτόν την αιτία για όλα τα δεινά.