Aυτή την ΑΕΚ θέλει ο κόσμος της, αυτόν τον κόσμο έχει ανάγκη η ΑΕΚ…

Μετά το τέλος του αγώνα της ΑΕΚ με τον Άρη και φεύγοντας από τη βροχερή Φιλαδέλφεια, θυμήθηκα ένα τραγούδι από τις «Τρύπες» και κάτι στίχους τόσο αληθινούς: «Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή. Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή».

Γενικά πολλά τραγούδια ταυτίζονται με την ΑΕΚ. Οι συγκεκριμένοι στίχοι όμως θαρρώ πως αντιπροσωπεύουν πλήρως όλα όσα έγιναν από το βράδυ της περασμένης Κυριακής μέχρι το βράδυ του Σαββάτου σε αυτή την ομάδα.

Η ΑΕΚ χθες βράδυ δεν κέρδισε απλά μία πολύ καλή ομάδα όπως είναι ο Άρης… Κέρδισε τη δική της εσωτερική διαμάχη που διαχρονικά, κατά καιρούς, έχει. Γνωρίζω ότι δεν μπορούν να αλλάξουν όλα. Είμαι σίγουρος που στην επόμενη στραβή, όποτε κι αυτή αν έρθει (γιατί κάποια στιγμή θα έρθει, με την ελπίδα απλά να αργήσει) θα βγουν πολλοί να πουν, να γράψουν, να αμφισβητήσουν, να ρίξουν λάσπη στον ανεμιστήρα ξανά. Η δουλειά τους είναι – και δυστυχώς δε μιλάω μόνο για τους ανταγωνιστές.

Είμαι όμως επίσης σίγουρος πως αυτό που έγινε χθες στη Φιλαδέλφεια είναι ηχηρό μήνυμα πως επιτέλους όλο και περισσότερος κόσμος αποκτά ποδοσφαιρική παιδεία και δείχνει στην πράξη ότι και θέλει και το κυριότερο μπορεί να συντρίψει την τοξικότητα και την ηλιθιότητα, που κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει να είναι ανίκητη

Γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά μετά το Ολυμπιακός – ΑΕΚ. Δεν ήταν κριτική. Ήταν χολή! Ήταν λάσπη σε πρόσωπα. Όχι ένα! Δεν μιλάμε απλά για… αμφισβήτηση και ποδοσφαιρική ανάλυση. Εδώ αμφισβητήθηκαν υπολείψεις. Ο κόσμος όμως που σχεδόν γέμισε το γήπεδο παρά την πίκρα του από το Καραϊσκάκη και παρά το «112» που ήχησε στα κινητά όλων 1,5 ώρα πριν την έναρξη του αγώνα, για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (που παρεμπιπτόντως μία βροχή καλή έριξε μετά από καιρό, δεν έγινε και… κατακλυσμός στην Αθήνα, αρά γιατί τέτοιος πανικός;) έδειξε στην ΠΡΑΞΗ ότι η στήριξη στα δύσκολα είναι μονόδρομος για την γρήγορη επιστροφή.

Δεν είναι όλα… ίντριγκες. Υπάρχουν και οι κακές στιγμές. Θα έρθουν κι αυτές και μία και δύο και τρεις φορές, χωρίς να κρύβεται κάτι από πίσω. Η ΑΕΚ έχασε στο Φάληρο, πληγώθηκε ο εγωισμός της, όχι όμως και η πίστη της πως μπορεί να γυρίσει την κατάσταση και να διεκδικήσει μέχρι τέλους και αυτό το πρωτάθλημα, θέλοντας να το κατακτήσει.

Υπάρχει κι αυτό το κομμάτι της ποδοσφαιρικής ζωής.

Στο γήπεδο οι παίκτες της ΑΕΚ έκαναν σε διάρκεια το καλύτερό τους παιχνίδι μέσα στη σεζόν. Κατά διαστήματα η ομάδα έχει ξαναπαίξει τέτοια μπάλα. Μόλις πριν το Καραϊσκάκη, με την ίδια 11άδα που ξεκίνησε και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, είχε παίξει ίδιο ποδόσφαιρο με τον Αστέρα Τρίπολης για σχεδόν 30 λεπτά.

Κόντρα στον Άρη ο Αλμέιδα και ο κόσμος της ΑΕΚ είδε μία ομάδα όπως την ονειρεύεται. Πάθος, τρεξίματα, κερδισμένες πρώτες και δεύτερες μπάλες, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, γκολ, τελικές, ευκαιρίες. Η ΑΕΚ έδειξε πως μπορεί να παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, γιατί έχει και τους παίκτες και τον προπονητή να το κάνει.

Εδώ μπαίνει ένα μεγάλο ερωτηματικό γιατί στο Καραϊσκάκη, αλλά και σε κάποια άλλα ματς φέτος η ομάδα έπαιξε πολύ κάτω από τα επίπεδα που μπορεί να πιάσει. Το παρελθόν, όμως δεν μπορείς να το αλλάξει. Το παρόν και το μέλλον σου όμως μπορείς και η ΑΕΚ επιβάλλεται να σταματήσει να αδικεί αγωνιστικά τον εαυτό της και αποκτήσει αγωνιστική σταθερότητα καταθέτοντας στα παιχνίδια της τα στοιχεία που έβγαλε κόντρα στον Άρη.

Επειδή τώρα στις… χαρές το μυαλό είναι πιο καθαρό και μπορούν να περαστούν κάποια πράγματα δύο – τρια πραγματάκια ακόμα, ας πούμε δυο κουβέντες: Στο ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα δεδομένο. Η ΑΕΚ έπαιξε σούπερ και κέρδισε 4-0 τον Άρη, ενώ θα μπορούσε να βάλει κι άλλα γκολ. Την Τρίτη η ρεβάνς Κυπέλλου θα είναι πάλι ένας αγωνιστικός «πόλεμος». Ο Άρης είναι καλή ομάδα. Είναι πληγωμένος, παίζει στην έδρα του και κρίνεται η πορεία ενός τίτλου. Θα μοχθήσει την Τρίτη η ομάδα του Μάντζιου. Την ίδια ομάδα να κατεβάσει ο Αλμέιδα και στο Χαριλάου εννοείται πως δεν είναι δεδομένο ότι η ΑΕΚ θα κερδίσει… 0-4. Μπορεί να το κάνει, αλλά δεν είναι δεδομένο. Τι θέλω να πω; Ο προπονητής δουλεύει, ξέρει και σαφώς γνωρίζει τι είναι καλύτερο για την ομάδα. Βλέπει τους παίκτες του, μιλάει μαζί τους, εξετάζει τις μετρήσεις τους και παρατάσσει την καλύτερη δυνατή 11άδα σε κάθε αγώνα. Θα γίνουν και λάθη, εννοείται. Δεν θα βγουν όλα.

Ο Πινέδα για παράδειγμα είχε να παίξει τόσο καιρό βασικός. Είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει να βγαίνει ποτέ από την 11άδα. Ειδικά στο Φάληρο έπρεπε να ξεκινήσει ή στη χειρότερη να μπει αλλαγή με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Η χθεσινή του απόδοση όμως ήταν και δείγμα της φρεσκάδας που ανέκτησε όλο αυτόν τον καιρό. Αδιανόητο τρέξιμο έκανε ο Μεξικανός κι αυτόν τον Πινέδα… ετοιμάζει ο Αλμέιδα για τη συνέχεια. Πίσω του είχε και έναν Σιμάνσκι ο οποίος στην καλή του βραδιά κάνει όργια και δεν περνάει τίποτε. Ο Μαρσιάλ είναι τόσο έμπειρος και έξυπνος παίκτης που ξέρει πότε να τρέξει και πότε να κρατήσει δυνάμεις. Ο Μουκουντί επίσης κι αυτός στην καλή του βραδιά είναι απίθανος. Ο Πήλιος έκανε ίσως το καλύτερό του παιχνίδι με την ΑΕΚ στην επιστροφή του στην αρχική 11άδα και ο Ρότα έδειξε τη δύναμη του χαρακτήρα του κάνοντας εξαιρετικό ματς.

Δεν κάνω… ατομική κριτική τώρα. Μην αναλυθούν όλοι. Άπαντες έπαιξαν καλά χθες. Ακόμη και ο Γκατσίνοβιτς που έχασε δυο τετ α τετ είχε καλά τρεξίματα και σωστές τοποθετήσεις. Σημαντικό ότι ήταν μέσα σε αυτές τις φάσεις. Θα έρθουν και τα γκολ… Εχει καλό ρόστερ η ΑΕΚ και οι επιλογές του προπονητή γίνονται με κριτήρια που μπορεί να μη γίνονται γνωστά για χίλιους δυο λόγους.

Το αποτέλεσμα και η εικόνα της ομάδας μετράει κι ας παίζει όποιος κι αν είναι.

Και μία κουβέντα για τον Βίντα: Είναι τόσο σημαντική η παρουσία του σε γήπεδο και αποδυτήρια που είναι ευλογία που είναι στην ΑΕΚ… Μπορεί να γίνει σούπερ προπονητής στο μέλλον, όταν σταματήσει τη μπάλα.

Το μεγάλο κριτήριο για να κερδιθεί αυτός ο τίτλος είναι η σωστή αντιμετώπιση των όποιων συναισθημάτων αφήνει κάθε αγώνας. Η ΑΕΚ δεν μπορούσε να μείνει στη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να μείνει στην εύκολη νίκη επί του Άρη και να κοιτάξει να παίξει όσο χρειάζεται την Τρίτη για να προκριθεί στην επόμενη φάση.

Η ΑΕΚ μπορεί να πατήσει αγωνιστικό γκάζι. Αποτελέσματα θέλει που θα έρθουν εφόσον οι παίκτες παίζουν όπως το βράδυ του Σαββάτου. Όσο υπάρχει αυτό το δέσιμο παικτών – προπονητή – κόσμου – διοίκησης το μέλλον μπορεί να είναι σταθερά καλύτερο… Aυτή την ΑΕΚ θέλει ο κόσμος της. Αυτόν τον κόσμο έχει ανάγκη η ΑΕΚ… Καλό μήνα.