Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0. Αυτή η ατάκα αποδίδεται στον πανμέγιστο, αείμνηστο, αλλά αθάνατο Νίκο Αλέφαντο. Αν ζούσε ο κυρ Νίκος και έγραφε, όπως παλιά στο Sportdog, δια χειρός Θέμη Σινάνογλου, κάπως έτσι θα μιλούσε για το ματς του Ολυμπιακού με τον Βόλο για τη 14η αγωνιστική της Super League. Γιατί το τελικό 3-0 με τους φιλοξενούμενους να μην κάνουν ούτε μια τελική, να μην έχουν δημιουργήσει ούτε μια ευκαιρία, να μην έχουν απειλήσει ούτε μια στιγμή τον Τζολάκη, τα λέει όλα. Το παραδέχτηκε άλλωστε και ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ότι το μηδέν μετράει στην άμυνα περισσότερο από τα τρία γκολ της επίθεσης.

Τα γκολ θα έρχονταν έτσι και αλλιώς, έχει ο Ολυμπιακός τα εργαλεία για το να τα καταφέρει. Η συγκέντρωση και η αποτελεσματικότητα όμως είναι ένα ζητούμενο το οποίο έψαχνε πολύ καιρό και πλέον τα κατάφερε, αφού βέβαια είχε κάποια ατυχή αποτελέσματα, τα οποία ωστόσο δεν τον έθεσαν εκτός μάχης. Ίσα ίσα πείσμωσαν τον Ολυμπιακό και τους παίκτες του, οι οποίοι με τη δουλειά που έκαναν τις τελευταίες εβδομάδες με τον προπονητή τους κατάφεραν να αποκτήσουν μια αξιοζήλευτη σταθερότητα.

Η τελευταία γκέλα των Πειραιωτών ήταν στην Τρίπολη, στις 27 Οκτωβρίου, όταν ηττήθηκαν 1-0 από τον Αστέρα στις 27 Οκτωβρίου 2024. Μάλιστα είχε προηγηθεί η ισοπαλία 2-2 με τον Λεβαδειακό στο Καραϊσκάκη. Από το ματς και τους Αρκάδες και μετά όμως οι “ερυθρόλευκοι” έχουν μόνο νίκες. 2-1 με Πανσερραϊκό, 3-2 μέσα στην Τούμπα με ΠΑΟΚ. Μετά τη διακοπή ρίχνει τεσσάρια στην ΑΕΚ (4-1), περνάει δια πυρός και σιδήρου από το Ηράκλειο με 2-0 και τώρα έκανε έναν χαλαρό περίπατο με τον Βόλο.

Να επανέλθουμε όμως στις αλεφαντίσιες ατάκες. Γίγαντας αναδείχτηκε για μια ακόμα φορά ο Κααμπί. Σκοράρει με το καλησπέρα και το καλωσήρθατε, μόλις στο 2'. Να 'ναι καλά βέβαια και ο Τσοκάνης, που εξελίχθηκε από αμυντικός του Βόλου στον καλύτερο επιθετικό του Ολυμπιακού, αφού στην προσπάθειά του να διώξει έστειλε τη μπάλα προς την εστία με τον Κόβακς να αποκρούει, αλλά ο Μαροκινός ήταν εκεί που πρέπει.

Από εκεί και πέρα ξεχώρισε ο Τσικίνιο που συνέχισε δυνατά μετά την σούπερ εμφάνισή του στο Ηράκλειο. Ήταν κινητικός, έτρεξε, μοίρασε μπάλες, διεκδίκησε, είχε τις στιγμές του, αλλά δεν είχε τύχη με το μέρος του. Πολύ ωραίος και ο Κοστίνια, αναπληρώνοντας επάξια τον Ροντινέι που ξεκουράστηκε για Τβέντε. Μάγκας πρώτος ο Μουζακίτης με τον Γκαρθιά στο κέντρο. Δεν άφησαν τον Βόλο να περάσει το κέντρο και ό,τι περνούσε, αν περνούσε, Πιρόλα και Ρέτσος δεν τους αναχαίτιζαν όπως τα ελληνικά Rafale τα τουρκικά F-16.

Εννοείται πως υποκλινόμαστε και στον Μπάμπη τον Κωστούλα για το δεύτερο γκολ που σημείωσε με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Τον περιμένουμε να γράψει και άλλους αριθμούς, γιατί μπορεί και το αξίζει. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε, ότι ο Ζέλσον Μάρτινς μπήκε στο 63' και στο 64' έκανε τη δουλειά, γράφοντας το τελικό 3-0 στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα, συνεχίζοντας τα καλά ματς. Να σταθούμε όμως και στην παρουσία του Γουίλιαν. Ο Βραζιλιάνος είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του Ολυμπιακού. Το πιο βαρύ συμβόλαιο, το οποίο ακόμα δεν έχει πιάσει τα λεφτά του. Δεν έχει δείξει όλο του ταλέντο στα 9 παιχνίδια που τον είχαμε δει. Έπαιξαν ρόλο βέβαια οι τραυματισμοί που είχε, οι οποίοι τον πήγαν αρκετά πίσω. Με τον Βόλο όμως παρουσίασε αρκετά στοιχεία.

Έτρεξε, μάρκαρε ψηλά, έδωσε την ασίστ στο γκολ του Μουζακίτη. Νομίζω, ότι ήταν από τους πρωταγωνιστές, χωρίς όμως να δώσει το 100% των δυνατοτήτων του. Είναι σημαντικό όμως, ότι δείχνει να έχει μπει στον σωστό δρόμο. Το συγκεκριμένο ματς άλλωστε είναι το δεύτερο σερί παιχνίδι που ο Μεντιλίμπαρ του έδωσε φανέλα βασικού και μάλιστα για πρώτη φορά έβγαλε 90λεπτο. Ο Γουίλιαν δήλωσε πως παιχνίδι με παιχνίδι νιώθει καλύτερα, οπότε να περιμένουμε στα επόμενα ματς, να ανεβάζει και άλλο απόδοση. Έχει ανάγκη άλλωστε ο Ολυμπιακός να εκμεταλλευτεί την εμπειρία του. Ξέρει πολλά καντάρια μπάλα και ιδιαίτερα στην Ευρώπη ο παίκτης μπορεί να δώσει άλλο επίπεδο στην ομάδα του Πειραιά.