Η ΑΕΚ έβγαλε άλλη μία υποχρέωση. Μία ακόμη πολλή σημαντική υποχρέωση. Κέρδισε και στη Λαμία, φέροντας εις πέρας ένα ακόμη «πρέπει» γι’ αυτήν. Δύσκολη νίκη. Αρκετά δύσκολη. Αλλά το παν είναι ακριβώς αυτό: η νίκη. Όλα τα υπόλοιπα είναι αναλύσεις που μπορούν να δώσουν κάτι απ’ όσα δούμε στο μέλλον, μπορεί όμως και όχι.

Η ΑΕΚ πήρε δεύτερη σερί εκτός έδρας νίκη, κερδίζοντας τη Λαμία μετά τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Πέτυχε την τρίτη σερί νίκη στο πρωτάθλημα κι αν προσθέσουμε και την πρόκριση στο Κύπελλο επί του Άρη, η ομάδα απέδειξε στην πράξη ότι έβγαλε αντίδραση μετά το Καραϊσκάκη.

Το ματς ήταν κι αυτό περίπλοκο, γιατί η Λαμία κλείστηκε κι αυτή πίσω, παίζοντας μαζική άμυνα έξω από την περιοχής. Λίγο κάτω από τη σέντρα άρχιζε και πίεζε και έκλεινε άριστα τους χώρους. Το εκπληκτικό γι’ αυτήν είναι πως οι παίκτες της δεν υπέπεσαν ούτε σε ένα σοβαρό λάθος. Δεν είναι εύκολο να μην κάνεις λάθος όταν δέχεσαι συνεχώς πίεση από τον αντίπαλο. Η Λαμία το έκανε.

Η ΑΕΚ η αλήθεια είναι πως δεν εντυπωσίασε με το παιχνίδι της. Είχε πάντως πολύ υπομονή σε αυτό με τη μπάλα στα πόδια. Αυτό είναι δείγμα δουλειάς στις προπονήσεις. Όχι βιαστικές μεταβιβάσεις, όχι πίεση, όχι συνεχώς σέντρες. Προσπάθησε με ποδόσφαιρο η ΑΕΚ να διασπάσει την αμυντική τακτική της Λαμίας. Δεν το βρήκε σε σετ παιχνίδι, ακριβώς γιατί η Λαμία είχε ντουμπλάρει τους χώρους. Δεν περνούσε τίποτα. Και προσπάθησε η ΑΕΚ. Γύριζε τη μπάλα, ενώ προσπάθησε να παίξει και κάθετα αρκετά. Δεν της βγήκαν πράγματα. Είχε και τα νεκρά της πάντως διαστήματα και κάποιους παίκτες σε μέτρια βραδιά. Γι’ αυτό όμως η δουλειά που γίνεται είναι συνολική και αυτή από τα στημένα έδωσαν τη λύση το απόγευμα του Σαββάτου.

Βοήθησαν πολύ οι αλλαγές του προπονητή. Η τοποθέτηση ξανά του Πινέδα αριστερά, έδωσε ζωή επιθετική για την ΑΕΚ από εκείνη την πλευρά. Αυτός όμως που έκανε το πιο ουσιαστικό ως τώρα παιχνίδι του ήταν ο Λαμέλα. Μπήκε κατευθείαν στο ματς. Έφτιαξε το γκολ στον Σίμο Μήτογλου, είχε καλές επαφές, είχε καλά χτυπήματα και βοήθησε καλά και αμυντικά.

Ένα θέμα που έβγαλε η ΑΕΚ ήταν μετά το 0-1. Η Λαμία βγήκε αμέσως μπροστά. Λογικό. Δεν αντέδρασε σωστά η ΑΕΚ. Μπορεί να μη δέχθηκε φάσεις, όμως έχανε δεύτερες μπάλες και έδωσε το δικαίωμα στον αντίπαλο να πιστέψει στην ισοφάριση. Δεν ήρθε και η ΑΕΚ έφυγε νικήτρια από τη Λαμία με ένα γκολ ενός παιδιού που πράγματι όποτε του δίνεται η ευκαιρία την αρπάζει από τα μαλλιά. Είναι υπόδειγμα επαγγελματία ο Μήτογλου και μπράβο του, για τη γενική του συμπεριφορά όποτε παίζει, όχι μόνο για το γκολ που βρήκε στη Λαμία.

Επόμενη… πίστα το Κύπελλο με τον ΠΑΟΚ την Τετάρτη στη Φιλαδέλφεια. Άλλο ματς τελείως. Θα υπάρξουν αλλαγές στην 11άδα. Δεδομένο. Και νομίζω πως πρέπει πλέον να αποβάλλουμε όλη αυτή την… τρέλα που μας πιάνει με τις 11άδες κάθε φορά που γίνονται γνωστές. Είδαμε και με ΟΦΗ και Λαμία πως έπαιξαν σχεδόν οι ίδιοι 11 που κέρδισαν πολύ εύκολα τον Άρη στη Φιλαδέλφεια. Δεν έκαναν το ίδιο ούτε στην Κρήτη, ούτε στη Λαμία, παρά το γεγονός ότι κέρδισε η ομάδα. Λογικό θα πω! Κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό, κάθε αντίπαλος έχει άλλη τακτική, σε κάθε αγώνα κάποιοι θα είναι καλά, κάποιοι όχι. Το θέμα είναι πως ο Αλμέιδα έχει δείξει πως έχει βρει έναν αγωνιστικό κορμό και τον ακολουθεί. Υπάρχουν όμως πολλοί από πίσω που είναι ικανοί να… σπάσουν αυτόν τον κορμό και να μπουν σε αυτόν. Σημασία δεν έχει ποιος ξεκινά, αλλά η απόδοση που θα έχει, την οποία δεν γνωρίζουμε εκ των προτέρων. Η ΑΕΚ έχει πολλούς παίκτες εν δυνάμει βασικούς. Και με διαφορετικά χαρακτηριστικά που μπορεί να δώσει ο καθένας. Ο Πινέδα για παράδειγμα στα τρεξίματα, στις ανακτήσεις μπάλας και στο άνοιγμα παιχνιδιού είναι μοναδικός στην Ελλάδα. Έχει όμως πρόβλημα στην τελική προσπάθεια. Έχασε και στη Λαμία μεγάλη ευκαιρία, που για την κλάση του πρέπει να κάνει γκολ. Δεν έχει σκοράρει φέτος θυμίζω, ενώ έχει δώσει μόλις δυο ασίστ σε 17 συμμετοχές του. Τα νούμερά του δεδομένα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, γιατί έχει κάνει πάνω από 30 τελικές και δεν έχει βρει δίχτυα! Όμως η δουλειά που κάνει στο γήπεδο είναι μοναδική. Αναφέρομαι ως παράδειγμα στον Πινέδα, γιατί θεωρώ πως αυτός πρέπει να ξεκινάει πάντα στην 11άδα, αλλά πρέπει να παίρνει και ανάσες, για να είναι «φρέσκος» να κάνει τα μοναδικά που κάνει μέσα στο γήπεδο. Επίσης, ο Λιούμπισιτς τρέχει συνεχώς κι αυτός. Παίζει στα μεσοδιαστήματα, αλλά έχει κενά στο παιχνίδι του. Δεδομένα μπορεί να δώσει παραπάνω. Όπως και πολλοί ακόμα. Ας μη δίνουμε τόσο μεγάλη βάση λοιπόν, στους 11 που ξεκινά ο Αλμέιδα. Το λένε και οι παίκτες στις δηλώσεις τους πως δουλεύουν όλοι καλά για να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή. Έτσι πρέπει. Και κάτι τελευταίο: Η δοκιμή του Γκατσίνοβιτς ως δεξιός εξτρέμ είναι μία λύση τώρα που πλέον δεν υπολογίζεται ο Άμραμπατ. Θαρρώ θα την ξαναδούμε.