Καμπανάκι για Παναθηναϊκό - Να κόψει τους πανηγυρισμούς η γκέλα Ολυμπιακού!

Το γκολ της ισοφάρισης της Καλλιθέας στο τελευταίο λεπτό με τον Ολυμπιακό, σαφώς και πανηγυρίστηκε από τον Παναθηναϊκό αφού μειώνει την απόσταση του από την κορυφή της βαθμολογίας.

Ταυτόχρονα όμως και για όσους σκέφτονται λίγο πιο ποδοσφαιρικά και μακροπρόθεσμα, είναι και ένα καμπανάκι που θα πρέπει να κόψει λίγο τους πανηγυρισμούς και το κλίμα ευδαιμονίας που ακολούθησε την νίκη με 1-0 επί του Λεβαδειακού την τελευταία αγωνιστική.

Κι αυτό γιατί όσο κι αν τραβάμε από τα μαλλιά την κατάσταση, ο Παναθηναϊκός δεν παύει να ακροβατεί συνεχώς με τα αποτελέσματα όσο "επιμένει" να αρχίζει και να τελειώνει τα παιχνίδια του με το "αγαπημένο"και "χιλιοδοξασμένο" ταυτόχρονα 1-0 συνεχώς στα παιχνίδια του.

Αυτό δεν είναι ούτε... σερί νίκης όπως αρέσκεται να το αποκαλεί το ρεπορτάζ, ούτε κάποια απόδειξη ότι πλέον θα πρέπει να... τρέμουν όλοι και φοβούνται τον Παναθηναϊκό πλέον.

Αυτό είναι σκέτο ψυχόβγαλμα και συνεχής ακροβασία με την γκέλα όσο ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να μην τελειώνει τα παιχνίδια του και ειδικά με αντιπάλους όπως ο Λεβαδειακός που η νίκη και οι τρεις βαθμοί είναι κάτι παραπάνω από απαιτητοί και αναγκαία συνθήκη.

Γιατί και στην Λειβαδιά όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια του ο Παναθηναϊκός δεν άλλαξε στο παραμικρό την εμφάνιση και την λογική του μέσα στο γήπεδο.

Καλό ξεκίνημα για δεκαπεντε περίπου λεπτά, μετά μια περίεργη καθίζηση και παράδοση της πρωτοβουλίας του παιχνιδιού σε ένα σαφέστατα υποδεέστερο αντίπαλο και στην συνέχεια ένα μετριο και χωρίς ιδιαίτερο τέμπο παιχνίδι στο οποίο... κάποια στιγμή θα έρθει ένα γκολ και μετά... τέλος.

Μετά το γνωστό πλέον αγχωτικό σκηνικό των τελευταίων δέκα λεπτών, στο οποίο ανά πάσα στιγμή και από μια στραβοκλωτσιά ή μια καλή ενέργεια του αντιπάλου οι νίκη, οι τρεις βαθμοί και το... σερί πάνε άκλαφτα και αρχίζουμε μτα ξανά τα... έπαιξε με την φωτιά και κάηκε, τα άτυχος, αν μας κάτσει και καμιά στραβή διαιτησία ακόμα... καλύτερα για νάχουμε να λέμε και πάει λέγοντας.

Κι αν μέχρι τώρα η προφανής εξήγηση και δικαιολογία ταυτόχρονα γι' αυτό ήταν η... αφλογιστία του Ιωαννίδη μετά τα δύο συνεχόμενα γκολ στην Ευρώπη  και στην Λειβαδιά του φορ του Παναθηναϊκού, αυτό πλέον δεν μπορεί να σταθεί σαν εξήγηση.

Καθώς πια η εξήγηση και εκεί που πρέπει να σταθεί και ο Βιτόρια και να το δουλέψει με τους παίκτες του, είναι η λειψή δημιουργία και η σχετικά προβλέψιμη και όχι και ιδιαίτερα απειλητική μεσοεπιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων του.

Κι αν αυτό μέχρι τώρα δεν έχει κοστίσει ιδιαίτερα στον Παναθηναϊκό, είναι κυρίως γιατί η συγκυρία των τελευταίων αγωνιστικών έφερε στον δρόμο του αντιπάλους από τους οποίους ήταν λογικό να μην απειληθεί ιδιαίτερα καθώς ήταν καθαρά θέμα διαφοράς δυναμικότητας και αδυναμίας των αντιπάλων του.

Σε λίγο όμως θα έρθουν και πάλι δύσκολα και ανταγωνιστικά παιχνίδια και εκεί ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να είναι πολύ πιο αποτελεσματικός και επικίνδυνος δημιουργικά και κυρίως σε μεγαλύτερο διάστημα στη διάρκεια των παιχνιδιών του και όχι απλά σε κάποια δεκάλεπτα και με κάποιες ατομικές εξάρσεις των ποδοσφαιριστών του που έχουν την ποιότητα και την δυνατότητα για κάτι τέτοιο.

Κι αυτό είναι το πρόβλημα που πρέπει άμεσα να δει, να εντοπίσει και βρει τις λύσεις του ο Βιτόρια.