Είναι καλό να θυμόμαστε τι λέμε και τι πιστεύουμε πριν τα παιχνίδια, μετά απ’ αυτά… Πάμε να θυμηθούμε τι λεγόταν πριν το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ:

Ο ΠΑΟΚ ξεκούρασε παίκτες του στο ματς με τον Παναιτωλικό την Κυριακή για να τους έχει διαθέσιμους στο ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Πράγματι έτσι έγινε. Ο Λουτσέσκου έκανε ροτέισον την Κυριακή στο Αγρίνιο και θεωρητικά ήρθε με αρκετούς «φρέσκους» παίκτες στην OPAP Arena.

Η ΑΕΚ θα ρίσκαρε αν ο Αλμέιδα έκανε πολλές αλλαγές στην 11άδα και κυρίως αν θα τοποθετούσε στον άξονα τον Περέιρα μαζί με έναν εκ των Μάνταλου ή Λαμέλα. Τελικά ο προπονητής επέλεξε να μην προχωρήσει σε πολλές αλλαγές και ορθώς. Κυρίως δεν ξεκίνησε δυο παίκτες «αργούς» στον άξονα, επιλέγοντας το δίδυμο Περέιρα – Πινέδα μπροστά από τον Γιόνσον, το οποίο θεωρώ ότι «κουμπώνει» τέλεια και για το μέλλον.

Και πάμε στο ματς: Η ΑΕΚ «κατάπιε» τον ΠΑΟΚ και τον κέρδισε με το κολακευτικό γι’ αυτόν μόνο 1-0! Δικαίως στον ΠΑΟΚ… πανηγυρίζουν που το σκορ έφτασε σε αυτά τα φτωχά επίπεδα, γιατί έχουν ελπίδες πρόκρισης στη ρεβάνς. Ήταν συγκλονιστική όμως η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου το βράδυ της Τετάρτης. Πάνω από 70% κατοχή της ΑΕΚ, 10 τελικές, ένα χαμένο πέναλτι, ένα ακυρωθέν γκολ και άλλες τρεις ανεπανάληπτες ευκαιρίες (Πινέδα, Λαμέλα, Μουκουντί) μέσα στη μικρή περιοχή σχεδόν! Ο αντίπαλος όχι μόνο δεν είχε τελική, αλλά δεν πλησίασε καν την περιοχή της ΑΕΚ. Το σκορ στο ημίχρονο θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν 3 ή 4-0! Όλα θα τελείωναν. Οι παίκτες της ΑΕΚ ενώ υπηρέτησαν άψογα το πλάνο του προπονητή τους σε όλες τις γραμμές, ενώ έβαλαν πάθος κερδίζοντας όλες τις πρώτες και δεύτερες μπάλες, δεν έβαλαν τη μπάλα στα δίχτυα.

Αυτό το παιχνίδι μου θύμισε ένα ΑΕΚ – Παναθηναϊκός τον Νοέμβρη του 1995. Η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς τότε είχε ισοπεδώσει τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό του Ρότσα. Τι δοκάρια, τι συγκλονιστικές επεμβάσεις του σπουδαίου Βάντσικ και εν τέλει το τελικό σκορ έγραψε (μόνο) 1-0 με γκολ του Κωστή από το πρώτο ημίχρονο. Τι μπάλα τότε η ΑΕΚ, τι μπάλα και τώρα… Ίδιο αποτέλεσμα. 1-0, μόνο και οι αντίπαλοι έφυγαν χαρούμενοι με την ήττα τους.

Μία ΑΕΚ αψεγάδιαστη, μία ΑΕΚ συγκλονιστική. Μία ΑΕΚ που έπαιξε τέτοιο ποδόσφαιρο, το οποίο ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου δεν μπορεί να παίξει… Όποιος θέλει το βλέπει. Όποιος αμφιβάλλει δικαίωμά του…

Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι η ΑΕΚ ήδη… προκρίθηκε. Θα είναι αφελής όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να προκριθεί κι ας μην μπορεί να παίξει το ποδόσφαιρο που παίζει η ΑΕΚ, γιατί έτσι είναι η μπάλα. Απρόβλεπτη. Εδώ η ισοπεδωτική ΑΕΚ χθες βράδυ πέτυχε μόνο ένα γκολ! Μπάλα είναι και δεν ξέρεις τι έχει στο… μυαλό της.

Η ρεβάνς θα είναι κόλαση. Ομως και στο παρελθόν η ΑΕΚ έχει πάει σε αυτό το γήπεδο και έχει πάρει αποτέλεσμα είτε σε πρωτάθλημα είτε σε Κύπελλο, παρά το επικοινωνιακό… κολαστήριο που είχε προηγηθεί. Θυμίζω το 2011 και την πρόκριση με το γκολ του Δέλλα ή το 2023 και το 0-1 με το γκολ του Αραούχο, όπου νωρίτερα είχε ακυρωθεί το γκολ του Πινέδα που ακόμη δεν έχουμε καταλάβει για ποιο λόγο.  

Το μεγάλο μυστικό για την ΑΕΚ είναι να κρατήσει μία ισορροπία μέσα της, μετά απ’ αυτή τη σπουδαία εμφάνιση που δείχνει τι μπορεί να κάνει αυτή η ομάδα, αλλά το μικρό υπέρ της σκορ. Να κρατήσει μία ισορροπία την οποία δεν έχει ο οργανισμός του ΠΑΟΚ, ο οποίος πέρασε επιδερμικά την τραγική αγωνιστική του συμπεριφορά (και) στη Φιλαδέλφεια, βάζοντας μπροστά δικαιολογίες για τη διαιτησία και όχι μόνο! Ο Ιταλός διαιτητής εν τω μεταξύ χάρισε απίθανες κάρτες στον ΠΑΟΚ, ο οποίος έπαιζε να παίζει με παίκτη ή και παίκτες λιγότερους πολύ νωρίτερα από την αποβολή του Λόβρεν στο 91’, η οποία κακώς δεν δόθηκε σε πρώτο χρόνο, έστω και με δεύτερη κίτρινη κάρτα.

Οσο για τα φάουλ που ισχυρίζεται ο ΠΑΟΚ ότι δεν έπαιρνε είναι κι αυτό απορίας άξιο ως τοποθέτηση… Για να πάρεις φάουλ, πρώτα πρέπει να πάρεις τη μπάλα στα πόδια σου και έπειτα να σου γίνουν φάουλ. Ποδόσφαιρο είναι… Είχε τόση κατηφόρα όμως το παιχνίδι, μέχρι να κουραστεί η ΑΕΚ, που στον ΠΑΟΚ ήλπιζαν να σφυρίζονται συνεχώς υπέρ του ανεπαίσθητες επαφές μπας και κοπεί ο ρυθμός της ΑΕΚ.

Εννοείται δεν μπαίνω καν σε διαδικασία να σταθώ ιδιαίτερα στο νέο διάγγελμα του Λουτσέσκου πάλι στη συνέντευξη Τύπου, ο οποίος εννοείται δεν δέχθηκε ερώτησε μετά και έφυγε τρέχοντας. Είναι σύνηθες φαινόμενο πλέον όποτε νιώθει με την πλάτη στον τοίχο, να μεταφέρει τα προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν και να «γεννά» δικαιολογίες. Είχε παράπονα για τα φάουλ που δεν πήρε, για ένα… ανάποδο πλάγιο, αλλά δεν είχε πρόβλημα, αφού δεν το έθιξε, για την κόκκινη που δεν πήρε ο Κοτάρσκι στη φάση του πέναλτι ή των άλλων παικτών του στην πορεία του αγώνα. Σε αυτές τις φάσεις λογικά το «σύστημα που πολεμά τον ΠΑΟΚ» είχε κηρύξει… ανακωχή. Άκρη δεν μπορείς να βγάλεις με τον Λουτσέσκου, γι’ αυτό και θεωρώ χωρίς ουσία την προσπάθεια του Ηλιόπουλου να του μιλήσει στο τέλος του αγώνα ζητώντας του, ορθώς, να μην προκαλεί με χειρονομίες… Δεν θα αλλάξει αυτό, δυστυχώς για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Παρατηρητές πάντως ήταν εκεί. Ο,τι πουν οι άνθρωποι αφού τα είδαν και τα άκουσαν όλα. Όπως και όσα έγιναν στο πάρκινγκ, όπου οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ εκνευρίστηκαν και κατέβηκαν από το πούλμαν επειδή δυο παιδιά τους έκαναν από μακριά καζούρα για το πρωτάθλημα του 2018. Νεύρα πολλά και δεν είναι καλός σύμμαχος… Ας σκεφτούμε λοιπόν το εξής: Οταν στελέχη ομάδας εκνευρίζονται για μία καζούρα οπαδών που συμβαίνει πάντα και παντού, πώς μπορεί να αντιδράσουν οι οπαδοί όταν ένας άνθρωπος συνεχώς προκαλεί δημόσια τον κόσμο ρίχνοντας λάδι στη φωτιά, θεωρώντας «σύστημα που τον πολεμά» τον άνθρωπο που μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν συνεργάτες – συνάδελφοι.