Το πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού για τον τίτλο - Κανείς άλλος στην Ελλάδα...

Μπορεί η νίκη του Ολυμπιακου στο Αγρίνιο να μην άφησε τον Παναθηναϊκό να χαρεί για πολύ την μοναξιά της πρώτης θέσης στην βαθμολ,ογία, όμως η νίκη των πρασίνων επί του ΠΑΟΚ έχει έτσι κι αλλιώς την δική της βαθμολογική, ουσιαστική και σημειολογική αξία.

Τόσο που μάλιστα είναι απορίας άξιο γιατί ο Παναθηναϊκός και τα επιτελεία του επικοινωνιακά και μη την... παράτησαν τόσο γρήγορα σαν τέτοια και έπεσαν με τα μούτρα στην γοητεία της... εξωαγωνιστικής αναμέτρησης για; την διαιτησία και όλα τα σχετικά.

Διαβάστε επίσης...

Τέσσερις μεταγραφές ο ΠΑΟ, τέλος τρεις 11αδατοι - Στο εξωτερικό ο Αλαφούζος

Ο Παναθηναϊκός από αυτή την αγωνιστική, την πρώτη του 2025 είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος κερδισμένος και δεν έχει καμιά δουλειά να μπλετγχεί με τα... πίτουρα γιατί τελικά για μια ακόμα χρονιά θα γίνει ξανα αυτό που έγινε και τις προηγούμενες, δηλαδή θα τον φάνε και οι... κότες.

Τέλος πάντων αυτό από ένα σημείο και μετά είναι καθαρά δική του υπόθεση και των ανθρώπων που χειρίζονται τις τύχες του, την πολιτική, την τακτική και την επικοινωνία του.

Απλά μια επισήμανση κάνουμε και από κει και πέρα όποιος θέλει τη σημειώνει, όποιος θέλει την παραβλέπει και συνεχίζει τον πόλεμο σκιών στον οποίο θεωρεί ότι έχει το...  πλεονεκτημα, τα... δίκια και δεν ξέρω γω τι άλλο προσδοκεί απ' αυτόν.

Στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι τώρα, ο Παναθηναϊκός με τη νίκη του επί του ΠΑΟΚ έδωσε εκτός των άλλων και αξία σε εκείνα τα πενιχρά και αγωνιώδη 1-0 με τις λεγόμενες μικρομεσαίες ομάδες των προηγούμενων αγωνιστικών.

Κι αυτό γιατί αυτή την φορά ήταν τέτοιος ο αντίπαλος και τέτοια η σημασία του συγκεκριμένου αγώνα, που προφανώς και κανένα δεν ενδιαφέρει η διαφορά στο σκορ ή πότε μπήκε το νικητήριο γκολ.

Εδώ μιλάμε για ένα ντέρμπι ουσιαστικά χωρίς αύριο, ένα ντέρμπι στο οποίο ο Παναθηναϊκός ήταν υποχρεωμένος να το κερδίσει και τελικά το κέρδισε.

Το κέρδισε δίκαια, το κέρδισε γιατί ήταν καλύτερος και γιατί είχε στην διάθεση του παίκτες που σαν να πρόκειται για... δικαίωση της ιστορίας ήταν αυτοί που τον οδήγησαν στην νίκη, προκαλώντας ακόμα μια φορά την απορία γιατί οι συγκεκριμένοι θα πρέπει να έρχονται συνεχώς από τον πάγκο και τι άλλο πρέπει να κάνουν για να έχουν μια μόνιμη θέση στην ενδεκάδα.

Ο λόγος φυσικά για τον Ουναΐ και τον Πελίστρι και στην οικονομία της συζήτησης σε δεύτερο πλάνο και για τον Τσέριν, που ολοφάνερα πλέον είναι η πιο ποιοτική τριάδα που μονίμως απουσιάζει από την βασική ενδεκάδα και στην οποία αν συμπληρωθούν και οι  Τετέ -παρ' ότι τελευταία δεν είναι σε καλή κατάσταση- Ιωαννίδης, Τζούρισιτς, μοιάζουν με μια εξαδα που ανά πάσα στιγμή ακόμα και στην μέτρια μέρα της, μπορεί να καθαρίσει οποιοδήποτε παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα από την πολύτιμη νίκη του Παναθηναϊκού, καθώς και το ότι ο Βιτόρια έστω και με την διαδικασία των |αλλαγών δείχνει όλο και περισσότερο να καταλαβαίνει το πως πρέπει να διαχειριστεί το έμψυχο υλικό του και τι δυνατότητες του δίνει αυτό ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Και μπορεί και αυτή την φορά η νίκη να ήρθε και πάλι στο τελευταίο σχεδόν λεπτό, αλλά είπαμε.

Εδώ υπάρχει η ιδιάζουσα συνθήκη του με ποιον αντίπαλο έγινε και αυτό και με τι τρόπο.

Καθώς ο Παναθηναϊκός ειδικά μέχρι το σημείο που άλλαξε το κέντρο του, ουσιαστικά είχε εγκλωβιστεί μόνο στο πως θα χαλάσει την ανάπτυξη του ΠΑΟΚ και πως θα εμποδίσει τις αντεπιθέσεις του, ενώ η μέτρια γενικά παρουσία του κέντρου του, τον είχε οδηγήσει σε μεγάλο διάστημα στο να ψάχνει μονίμως με μακρινές γιόμες τον Ιωαννίδη ανάμεσα στα στόπερ του ΠΑΟΚ, που μπορεί μια φορά να έπιασε, αλλά γενικά δεν ήταν ότι το καλύτερο από πλευράς δημιουργίας και ανάπτυξης.

Είναι εντελώς λάθος αυτό και δεν ξέρω ειλικρινά για χάριν τίνος και ποιας τακτικής ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να συνεχίσει να αγνοεί ένα βασικό πλεονέκτημα που έχει στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Κι αυτό είναι ότι είναι η μοναδική ίσως ομάδα από τις διεκδικήτριες του τίτλου, που διαθέτει τουλάχιστον πέντε παίκτες που μπορούν να λειτουργήσουν στο ένας με ένα, που έχουν ντρίπλα και κίνηση με την μπάλα σε μικρούς χώρους και ανάμεσα από πολλούς αντιπάλους και που είναι αποτελεσματικότατοι στην δημιουργία καταστάσεων με ατομικές ενέργειες.

Κι αυτοί είναι οι Ουναί, Πελίστρι, Τετέ, Ιωαννίδης και Τζούρισιτς.

Δεν έχει καμιά άλλη ομάδα από τους διεκδικητές του τίτλου αυτή την πολυτέλεια στο ρόστερ της και δεν ξέρω τι άλλο θα πρέπει να γίνει ώστε αυτή η πεντάδα να είναι από δω και πέρα οι κινητήριος μοχλός και η δύναμη του Παναθηναϊκού από το ξεκίνημα των αγώνων.

Και το λέμε αυτό, γιατί δεν θα γίνεται πάντα να έρχονται από τον πάγκο και να... προλαβαίνουν έστω και στο ενενήντα φεύγα να δώσουν την λύση και την λύτρωση.

Θα έρθει κάποια στιγμή που τα ενενήντα συν τις καθυστερήσεις δεν θα... φτάσουν και τότε θα είναι αργά για δάκρυα.