Έτσι όπως πάει το πράγμα, το ποδόσφαιρο του μέλλοντος θα παίζεται στην Ανταρκτική και το Νότιο Ημισφαίριο, παρέα με τα συμπαθέστατα πτηνά ντυμένα σαν μπάτλερ. Η’ σε αίθουσες, παλαιού τύπου βγαλμένες από μία άλλη εποχή όπου ανάμεσα σε τραπέζια μπιλιάρδου ή πινγκ- πονγκ έβλεπες που και που κι ένα ξύλινο ποδοσφαιράκι. Από εκείνα όπου οι, επίσης ξύλινοι ποδοσφαιριστές, με μία σιδερένια λάμα περασμένη στον κορμό τους περίμεναν ακίνητοι και ανέκφραστοι, χωρίς χέρια ν’ αποκρούσουν τη δυσανάλογη μεγάλη και βαριά, πλαστική μπάλα.
Ακριβώς προς εκείνη την κατεύθυνση οδεύει το ποδόσφαιρο του μέλλοντος. Προς ένα άθλημα όπου θ’ απαγορεύεται και να βήξεις γιατί οι πυρηνικοί επιστήμονες του Var, όλο και κάποια παράβαση θα εφεύρουν ή θ’ ανακαλύψουν για να σου χρεώσουν.
Η συμβολή της τεχνολογίας είναι αναμφισβήτητα απαραίτητη, αλλά σ’ εντελώς διαφορετικούς τομείς: γιατί με τον κόσμο της μπάλας το παράκανε. Πολλά γωνιόμετρα, ευθείες γραμμές, γεωμετρίες και μαθηματικές αναλύσεις. Πολλές οι απαγορεύσεις, πολλά και τα λάθη εκτίμησης για ένα σπορ που έχει την ανάγκη να δημιουργήσει αντί να εγκλωβίζεται σε οθόνες ή μηχανήματα ακριβείας.
Έτσι όπως πάει, ο αμυντικός του μέλλοντος ή θα πρέπει να παίζει με τα χέρια πίσω ή στις τσέπες ή εντελώς κολλημένα στο σώμα του ή, ακόμη περισσότερο ιδανικά χωρίς καθόλου χέρια. Γιατί η κάθε του κίνηση θα παρερμηνευτεί ή θα εκτιμηθεί με λάθος τρόπο.
Ο Πολωνός τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού έσφαλλε, μόνο και μόνο γιατί είχε την αφέλεια ν’ αντιδράσει και να «τσιμπήσει» στις επανειλημμένες προκλήσεις του Μπετανκόρ. Ενώ εάν είχε μείνει ακίνητος και ανέκφραστος, την κόκκινη κάρτα ίσως να την αντίκριζε ο Ισπανός. Έσφαλε, σύμφωνοι: είναι όμως κι εκείνος άνθρωπος. Αντέδρασε και σωστά τιμωρήθηκε. Σε λίγα χρόνια, όταν θα έχουμε γίνει όλοι πιγκουίνοι ή ξύλινα, ακίνητα, ανέκφραστα και χωρίς χέρια παικτάκια όλα θα διορθωθούν και θα επέλθει η κανονικότητα…