Στις 9 Φεβρουαρίου του 2020 ήταν ένα γκολ που έβαλε ο Χασάν στις καθυστερήσεις. Τώρα (19/1) ήταν ένα γκολ που δεν επέτρεψε ο Τζολάκης να μπει στις καθυστερήσεις. Ατρόμητος-Ολυμπιακός στο Περιστέρι ήταν και τότε (0-1), Ατρόμητος-Ολυμπιακός στο Περιστέρι και τώρα (1-2). Ως πρωτοπόροι με μικρή βαθμολογική διαφορά είχαν πάει τότε στο Περιστέρι και ακολουθούσε κομβικό ντέρμπι ΑΕΚ-ΠΑΟ. Ως πρωτοπόροι με μικρή διαφορά πήγαν και τώρα με δύο (αυτή τη φορά) ντέρμπι να έπονται, Άρης-ΠΑΟΚ και ΠΑΟ-ΑΕΚ. Εκείνο το γκολ του Χασάν αποτέλεσε ένα από τα highlights (αναφορικά με τη σπουδαιότητα) στη διαδρομή των ερυθρόλευκων προς το πρώτο (από τα τρία σερί) πρωτάθλημα της εποχής Πέδρο Μαρτίνς. Μένει να δούμε αν αυτό το μη γκολ του Φαν Φερτ, ελέω Τζολάκη που απέκρουσε το πέναλτι, θ' αποτελέσει έναν σταθμό της πορείας του Ολυμπιακού της εποχής Μεντιλίμπαρ προς το δικό του πρώτο πρωτάθλημα με την ομάδα του μεγάλου λιμανιού.

Αυτά με τους... οιωνούς. Όσον αφορά στο καθαρά αγωνιστικό, τι να πρωτοπεί κανείς; Ένα ματς που ήταν για να το έχει τελειώσει ο Ολυμπιακός με θριαμβευτικό σκορ από το α' ημίχρονο, άντε ως και το 60ο λεπτό, έμεινε... ανοιχτό για το αποτέλεσμα ως το φινάλε. Και συνέβη αυτό γιατί το «επέτρεψε» ο Ολυμπιακός. 

Ένας Ολυμπιακός που μπήκε εξαιρετικά στο ματς, φουλ συγκεντρωμένος, πραγματοποιώντας ένα από τα καλύτερα φετινά του α' ημίχρονα στη σεζόν. Μέχρι το 23' είχε βάλει δύο γκολ αλλά επειδή κάποιες... ασθένειες δεν λέει να τις γιατρέψει, από το... πουθενά μείωσε στο 37' ο Ατρόμητος. 

Ναι, από στημένη μπάλα, ένα κόρνερ. Κι επειδή τελικά το γκολ χρεώθηκε ως αυτογκόλ του Κοστίνια, το ημίχρονο τέλειωσε με σκορ 1-2 υπέρ των φιλοξενούμενων και τους γηπεδούχους να μην έχουν καταγεγραμμένη τελική...! Φοβερά πράγματα.
Είναι... κατόρθωμα για τον Ολυμπιακό που χρειάστηκε να γίνει ήρωας ο τερματοφύλακάς του αποκρούοντας πέναλτι στις καθυστερήσεις σ' ένα ματς στο οποίο κυριάρχησε και έπρεπε να «καθαρίσει» πριν καν βγει το ημίχρονο. Στην πραγματικότητα, αν δεν απέκρουε το πέναλτι ο Τζολάκης, αυτή η ισοπαλία θα ήταν χειρότερη από την πρόσφατη με την Καλλιθέα στη Λεωφόρο (1-1) με το γκολ του Τζιάνι στο 90+2', επίσης από κόρνερ. 

Γιατί εκεί ο Ολυμπιακός δεν είχε παίξει καμιά μπαλάρα, ούτε ήταν τόσο κυριαρχικός, ούτε τόσες κλασικές ευκαιρίες δημιούργησε. Και φυσικά ουδέποτε προηγήθηκε με δύο γκολ διαφορά. Ακόμα και το 2-2 με τον Λεβαδειακό στο Γ.Καραϊσκάκης, είχε αρκετά διαφορετική εικόνα. Ο Ολυμπιακός μπήκε σούπερ στο ματς, όπως τώρα στο Περιστέρι, και προηγήθηκε νωρίς 2-0. Μετά το μισάωρο ωστόσο ο φιλοξενούμενος άρχισε να πιέζει. Μείωσε πριν από τη λήξη του ημιχρόνου με ένα χαζό πέναλτι του Ντόη στον Ζίνι και στο β' ημίχρονο έγινε νωρίς το 2-2 και ύστερα ο Ολυμπιακός είχε 1-2 καλές στιγμές και τίποτα περισσότερο.

Όσον αφορά αυτό το ματς, με τον Ατρόμητο, δύσκολα θα έβρισκε κάτι να παραπονεθεί ο Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ στο α' ημίχρονο. Η ομάδα του ήταν στα καλύτερά της. Φουλ κυριαρχική, δεν άφησε τον Ατρόμητο να πάρει ανάσα, να ξεμυτίσει. 

Παρότι στο αμέσως προηγούμενο ματς (με τον Άρη) το δίδυμο Έσε-Γκαρθία στη μεσαία γραμμή δεν τα πήγε καλά και στο ημίχρονο ο Μεντιλίμπαρ έβγαλε τον Ισπανό και πέρασε στη θέση του τον Μουζακίτη, ο 63χρονος κόουτς μάλλον κάτι θέλει να μας «πει» επιμένοντας στον Αργεντινό και τον Ισπανό. Αυτή τη φορά τα πήγαν περίφημα.
Αμφότεροι ήταν εξαιρετικοί και παρότι Κοστίνια και Ρόντινεϊ (λόγω των ασίστ, από μία έκαστος) πήραν πάνω τους περισσότερα φώτα, οι δύο κεντρικοί χαφ ήταν καλύτεροι συνολικά σε απόδοση. Είχε γενικά αρκετούς διακριθέντες ο Ολυμπιακός, Ρέτσος και Πιρόλα (παρότι δεν έπαιξε στη φυσική του θέση αλλά αριστερό μπακ) ανήκουν σ' αυτούς όπως φυσικά και ο Κωστούλας. Ο Βέλντε ήταν ο... κλασικός Βέλντε. Με τρεξίματα με διάθεση και με πολλά άλλα, όμως ελάχιστη ουσία. Καλός ήταν και ο Μπιανκόν, κυρίως στο α' ημίχρονο, στο β' έπεσε αρκετά και γι' αυτό έγινε αλλαγή και τα άκουσε κιόλας από τον Μεντιλίμπαρ πηγαίνοντας στον πάγκο.
Ο Ελ Καμπί έβαλε ένα... κλασικό γκολ, απ' αυτά που συνηθίζει να βγαίνει δηλαδή στην πλάτη των στόπερ, αλλά ήταν αρκετά επιπόλαιος και τσαπατσούλης σε άλλες τελικές με συνέπεια να φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης που έμεινε στη διεκδίκηση του βαθμού ως το τέλος ο Ατρόμητος. Ο Τζολάκης από την πλευρά του έγινε... ήρωας αποδεικνύοντας ότι είναι σούπερ πεναλτάκιας αλλά μερικά λεπτά νωρίτερα έκανε μια κάκιστη έξοδο και λίγο έλειψε να έρθει η ισοφάριση από κεφαλιά του Μανσούρ. 

Έστω και με άγχος ωστόσο, τέλος καλό όλα καλά λοιπόν για τον Ολυμπιακό που ήταν φουλ κερδισμένος από την αγωνιστική και τώρα συγκεντρώνεται στα δύο πολύ δύσκολα που έρχονται, με Πόρτο στην Πορτογαλία και Παναθηναϊκό στο Γ.Καραϊσκάκης. 

ΥΓ: Το Ρόντινεϊ εξτρέμ αποδίδει κάποιες φορές, όπως συνέβη στο Περιστέρι, αλλά συχνά φαίνεται έντονα ότι μιλάμε για σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Αν είχε τον Ζέλσον ο Μεντιλίμπαρ πιθανότατα ο Βραζιλιάνος δεν θα έπαιζε εξτρέμ.

ΥΓ2: Νομίζω από τις επιλογές 11άδας αλλά και τις αλλαγές που έκανε στην πορεία του ματς ο Μεντιλίμπαρ έδειξε ότι σκεφτόταν και το αμέσως επόμενο, κομβικό, ματς με την Πόρτο για το Europa League. Και φανέρωσε και σκέψεις του για 'κείνη την 11άδα...

ΥΓ3: Μ' αυτά και μ' αυτά ξανά ο Μεντιλίμπαρ χρησιμοποίησε σε ένα ακόμα ματς ΚΑΙ τους 4 στόπερ που διαθέτει! Μην ξεχνάμε ότι μπήκε στο φινάλε και ο Κάρμο και ήταν και ουσιαστικός όσο έπαιξε.

ΥΓ4: Θα ήταν κρίμα ο Έσε, μετά από τέτοιο ματς, να χαρακτηριστεί μοιραίος για δύο πολύτιμους χαμένους βαθμούς.

ΥΓ5: Πολύ καλά στοιχεία έδειξε ο αριστερός μπακ του Ατρομήτου, Αθανασίου, και σ' αυτό το ματς. Στο φινάλε μάλιστα ο παίκτης τον οποίο έχει «καπαρώσει» ο Ολυμπιακός, ήταν εκείνος που λίγο έλειψε να τον... σκοτώσει κερδίζοντας πέναλτι από τον Έσε. Παρεμπιπτόντως, η όλη εικόνα του, σ' ένα φουλ τοξικό ποδοσφαιρικό περιβάλλον το οποίο θα περνούσε τον παίκτη από ακτίνες Χ, ήταν η καλύτερη απάντηση.

ΥΓ6: Ο Γιάρεμτσουκ μάλλον μπορούσε και έπρεπε να παίξει περισσότερο.