Η τεράστια ΑΕΚ του Αλμέιδα και το… σύστημα της Αθήνας «που πολεμά τον ΠΑΟΚ»

Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια πως η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που μπορεί να σε… τρελάνει. Μία πάνω, δύο κάτω, ξανά δύο πάνω, ισορροπία και πάμε πάλι από την αρχή. Όλη η εβδομάδα πέρασε με λογική γκρίνια για το γεγονός ότι δεν αποκτήθηκε το αριστερό μπακ που ήθελε ο προπονητής και είχε ανάγκη η ΑΕΚ εδώ και χρόνια.

Το Σάββατο παραμονές του αγώνα με τον ΠΑΟΚ έσκασε η ιστορία με τον Λιβάι Γκαρσία και την επιθυμία του να αποχωρήσει. Και όλα αυτά ενώ υπάρχει και ο Ελίασον, ο οποίος την Παρασκευή βρέθηκε κοντά σε πώληση σε ομάδα από το Μεξικό, όμως «πάγωσε» γιατί ήρθε η πρόταση στον Γκαρσία.

Όλα αυτά δεν είναι εύκολο να το διαχειριστεί ένα γκρουπ. Ειδικά όταν έχουν προηγηθεί ουκ ολίγα γεγονότα, τα οποία ναι μεν ξεπεράστηκαν, όμως χάθηκε ενέργεια και γέμισαν αμφιβολίες, οι οποίες θέλουν χρόνο να σβήσουν.

Μέσα στα εσωτερικά θέματά της, υπήρχε και η πίεση του αποτελέσματος. Η ΑΕΚ πήγε στην Τούμπα γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση ακόμη και ισοπαλίας, ο δρόμος για τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος θα δυσκόλευε αφάνταστα.

Η ΑΕΚ κέρδισε τον ΠΑΟΚ σε ένα ακόμη παιχνίδι με μεγάλο «πρέπει» γιατί αυτό το γκρουπ υπό τον Ματίας Αλμέιδα είναι τόσο ενωμένο όσο δεν μπορούμε να φανταστούμε. Κάθομαι και αναρωτιέμαι πόσο διαφορετικά μπορεί να ήταν τα πράγματα αν αυτή η ειλικρινής κουβέντα προπονητή – διοίκησης γινόταν έστω ένα μήνα νωρίτερα, πόσο διαφορετικά μπορεί να ήταν τα πράγματα…

Τέλος πάντων. Ό,τι έχει γίνει, έγινε. Η ουσία είναι πως αυτή η ομάδα με τα καλά, με τα στραβά της, με τις αδυναμίες της, με τις τρέλες της, με τα πλεονεκτήματά της, είναι δυνατή και αγωνιστικά και στο εσωτερικό της.

Η νίκη επί του ΠΑΟΚ ήταν τεράστια και το είδαμε από τον τρόπο που ξέσπασαν οι παίκτες και όλοι στα αποδυτήρια μετά το ματς, πανηγυρίζοντας. Παρεμπιπτόντως, είναι ωραία αυτά τα βίντεο και καλό θα είναι η ίδια η ΑΕΚ να τα επικοινωνεί πιο συχνά προς τα έξω. Το πιο δυνατό όπλο είναι η εικόνα. Και επικοινωνιακά βοηθάει το να βλέπουμε πόσο «δυνατά» είναι τα αποδυτήρια της ΑΕΚ. Για να μην το ξεχνάμε…

Η νίκη επί του ΠΑΟΚ ήταν επίσης τεράστια γιατί ήρθε και με κόντρα διαιτησία. Ήταν προκλητικά τα όσα είδαμε από τον Τσβάιερ! Δυστυχώς η διαιτησία του θύμισε άλλες εποχές, οι οποίες ελπίζαμε ότι είχαν περάσει ανεπιστρεπτί!

Δεν μιλάμε για μία φάση που μπορεί να έκανε λάθος. Μιλάμε για μία προκλητική διαιτησία, η οποία φυσικά σήμερα δεν σχολιάζεται απ’ αυτούς που συνήθως φωνάζουν. Το πέναλτι που δεν δίνει στην ΑΕΚ στο χτύπημα που δέχεται εκτός φάσης ο Πιερό και η κόκκινη που χαρίζεται στον Βιετέτσκα, ενώ πάει και το βλέπει στο VAR, είναι μία απόφαση ανήκουστη! Το γκολ του ΠΑΟΚ ξεκινά από χέρι του Τάισον, που αν και είναι μπροστά ο Τσβάιερ δεν καταλογίζει! Η κόκκινη επίσης που χαρίζεται στον Ότο στη φάση του 80’ ενώ χτυπάει τον Χατζισαφί στη μέση. Ακόμη και απευθείας κόκκινη θα μπορούσε να βγάλει. Εδώ δεν έβγαλε έστω δεύτερη κίτρινη κάρτα στον μπακ του ΠΑΟΚ. Και τα φαουλάκια του επίσης έδωσε υπέρ του ΠΑΟΚ και πολλά λεπτά καθυστερήσεων έδωσε και τη μισή ΑΕΚ «κιτρίνισε». Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Το πάλεψε!

Μάλιστα, κάτι που παρατήρησα σήμερα το πρωί, στο δεύτερο γκολ του Λαμέλα, ο Τσβάιερ δείχνει… σοκαρισμένος. Δεν πιστεύει ότι έχει μπει το γκολ κι αν δείτε δε σηκώνει το χέρι του να δείξει σέντρα. Ψάχνεται να βρει κάτι να το ακυρώσει! Ευτυχώς δεν έγινε κάποια φάση στην περιοχή της ΑΕΚ, αλλιώς δεδομένα θα έβρισκε ευκαιρία να δώσει πέναλτι στον ΠΑΟΚ. Η ιστορία επαναλήφθηκε από τον Γερμανό… elite διαιτητή! Το 2019 στον τελικό ΑΕΚ-ΠΑΟΚ ενώ πήγε στο VAR και τότε δεν είχε δώσει χέρι – πέναλτι εις βάρος του Κάνιας.

Κόντρα σε όλα αυτά η ΑΕΚ πήγε στην Τούμπα και «τελείωσε» τον ΠΑΟΚ και από το πρωτάθλημα. Τελικά απ’ ότι φαίνεται και στην πράξη το… σύστημα της Αθήνας που «πολεμάει τον ΠΑΟΚ», σύμφωνα με όσα παίζει η κασέτα του Λουτσέσκου, δεν πρέπει να είναι και τόσο δυνατό. Κάρμα λέγεται αυτό. Το ποδόσφαιρο το ίδιο τιμωρεί τον ΠΑΟΚ…

Αλλά, με τον ΠΑΟΚ ας ασχοληθούν άλλοι πιο… ειδικοί. Η ΑΕΚ είναι το θέμα μας κι αυτή δείχνει πολύ σκληρή για να πεθάνει. Δεν ξέρω αν αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα της Κυριακής θα της δώσει την απαραίτητη ώθηση για να κάνει κι άλλες μεγάλες νίκες στην πορεία. Μακάρι. Προσωπικά πιστεύω πολύ σε αυτή την ομάδα, η οποία μπορεί να μην παίζει το ποδόσφαιρο της χρονιάς του νταμπλ, όμως έχει παίκτες ικανούς να φτάσουν ψηλά. Επιβάλλεται όμως η διάρκεια όλων. Η συνέχεια θα είναι δύσκολη, όμως σίγουρα ο Αλμέιδα και οι παίκτες του θα κάνουν ό,τι μπορούν για να πάνε ως το τέλος σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Και όπου βγει.

Για το ματς τακτικά δεν είπαμε πολλά. Εν τάχει η ΑΕΚ έκανε εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο σε όλα τα επίπεδα και θα μπορούσε να είχε πετύχει κι άλλα γκολ, πέρα απ’ αυτό που μας χάρισε ο Λαμέλα. Στην επανάληψη ο ΠΑΟΚ έβγαλε αντίδραση μετά το γκολ του, που κακώς μέτρησε. Λογική αντίδραση. Η άμυνα ήταν εκεί, ο Στρακόσια ήταν εκεί (θα ήθελα να ακούσω και δημόσια μία υπέρ του κουβέντα, μετά τη δημόσια… σέντρα που βγήκε μετά τον Παναθηναϊκό, αλλά ας είναι δεν πειράζει), με τις αλλαγές του Αλμέιδα να βοηθούν αρκετά στο να ισορροπήσει το παιχνίδι. Ένα μείον της ΑΕΚ θαρρώ πως ήταν ότι δεν τελείωσε το ματς πριν το 90’ βρίσκοντας περισσότερους χώρους να βγάλει επιθέσεις. Πέρασαν οι καθυστερήσεις με τη σκέψη ότι ο ΠΑΟΚ έχει βρει γκολ σε ματς με την ΑΕΚ πέντε φορές στα τελευταία ματς. Άγχος είχαν και οι παίκτες. Λογικό. Όμως όλα πήγαν όπως έπρεπε, αυτή τη φορά.

Κλείνω με Λιβάι: Όλα αυτά τα χρόνια ο Γκαρσία δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στην ΑΕΚ. Εξαιρετικό παιδί. Άψογος σε συμπεριφορά. Ποτέ δεν πίεσε. Τώρα όμως, παραμονές ντέρμπι, η συμπεριφορά του δεν ήταν καλή προς την ομάδα και τον Αλμέιδα. Τον άνθρωπο που του εκτόξευσε την καριέρα βγάζοντάς τον από δεξιά και κάνοντάς τον επιθετικό. Η μεταγραφή του στη Σπαρτάκ Μόσχας θα γίνει. Πρέπει να γίνει. Έπρεπε να είχε γίνει, βασικά, νωρίτερα. Ο χρόνος που γίνεται η πώληση δεν είναι σωστός, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο του σήμερα. Θα λείψουν τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Λιβάι. Η απουσία του θα είναι σημαντική. Έχει, όμως παίκτες η ΑΕΚ να καλύψουν το κενό του. Αρκεί κι αυτοί να πάρουν τα πάνω τους. Με Μαρσιάλ, Πιερό θα πάμε ως το τέλος μπροστά. Θα το δουλέψει κι αυτό ο Αλμέιδα. Αυτός ο τεράστιος άνθρωπος και προπονητής που κρατάει όρθια πολλά πράγματα…