Στο πρόσφατο ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος που έγινε στο Γ.Καραϊσκάκης μεταξύ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και οι ερυθρόλευκοι υποχρεώθηκαν ν' αγωνιστούν για περίπου 50 λεπτά με παίκτη λιγότερο οι τελικές ήταν 11-8, τα φάουλ 17-17, τα κόρνερ 2-2 και οι αποκρούσεις των τερματοφυλάκων 3-3. Χθες (5/2) στην προημιτελική ρεβάνς κυπέλλου μεταξύ των δύο η στατιστική κατέγραψε τα εξής: 16-6 τελικές (7-0 οι εντός στόχου!), 6-4 κόρνερ, 0-6 αποκρούσεις και τα φάουλ ήταν 19-10.

Αν λοιπόν συμφωνούμε ότι παρά τους 10 παίκτες στο ματς πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει εντυπώσεις και στα... σημεία εκείνο το ματς που μπορεί να πει κανείς ότι εν τέλει το 1-1 ήταν δίκαιο (με άδικη αποβολή για τον Κοστίνια βεβαίως), πιθανότατα θα συμφωνήσουμε ότι ο Ολυμπιακός ήταν ο -κυριολεκτικά αυτή τη φορά- δίκαιος νικητής με 1-0 για το κύπελλο. Με δεδομένες τις ευκαιρίες, την απώλεια πέναλτι και την περισσότερη δουλειά που είχε ο Λοντίγκιν (σε σχέση με τον Πασχαλάκη) πιθανότατα το 1-0 να χαρακτηρίζεται και «φτωχό».

Τις περισσότερες συγκινήσεις πάντως το ντέρμπι μας τις κρατούσε για το 90ο λεπτό και μετά, στις καθυστερήσεις. Χαμένο πέναλτι (στο δοκάρι) του Ελ Καμπί, η πρώτη και τελευταία σημαντική ευκαιρία του ΠΑΟ (σ.σ.: του Πελίστρι ήταν μια πολύ καλή προϋπόθεση αλλά τελική εν τέλει δεν εκδηλώθηκε) με τον Τζούρισιτς και το... ποίημα του Μουζακίτη. Μουζακίτη είπα; Γράψτε λάθος. Μοντρικίτη. Ναι, ΟΚ, το πιάσατε το υπονοούμενο. Ιεροσυλία είναι να τον συγκρίνω με τον παιχταρά - θρύλο της Κροατίας και της Ρεάλ Μαδρίτης. Απλά θυμήθηκα ένα μίνι βίντεο που είχε ετοιμάσει ο Ολυμπιακός με τον Μουζακίτη και μεταξύ των όσων των ρωτούσε ήταν και το είδωλό του.

Τον Μόντριτς είχε απαντήσει και εξηγεί νομίζω αρκετά για το πως παίζει, τι του αρέσει να κάνει στο γήπεδο και το γιατί δεν σταματάει να τρέχει και να πιέζει αλλά και να δημιουργεί. Κάνει τα πάντα όλα. Και για μόλις 18 ετών τα κάνει σε επίπεδο πολύ πάνω απ' αυτό που θα περίμενε κανείς. Ως ποδοσφαιρικός ενήλικας που ακόμα δεν είναι. Δεν είναι; Γιατί δεν είναι; Απ' αυτό που λέει η ταυτότητα; Ποιος ασχολείται με ταυτότητες όταν η εικόνα στο γήπεδο είναι τόσο ξεκάθαρη και τόσο «βροντερή».

Στο Λιβαδειά ο Μουζακίτης έβαλε το λυτρωτικό γκολ στο τέλος και πήρε τη... δόξα του Βέλντε που συνολικά ήταν καλύτερος σ' εκείνο το ματς. Χθες ο «Μούζα» δεν έβαλε απλά τη λυτρωτική για τον Ολυμπιακό γκολάρα αλλά έκανε μια εμφάνιση top class παίκτη. Σε ό,τι καλό έκανε ο Ολυμπιακός χθες ήταν μέσα ο νεαρός.

Ο Μεντιλίμπαρ, επειδή είναι κύριος και μετριόφρων, είπε στη συνέντευξη Τύπου ότι δεν είναι δικά του παιδιά ο Μουζακίτης και ο Κωστούλας αλλά του Ολυμπιακού. Ίσως να έλεγε άλλα πράγματα αν γνώριζε πόσα πραγματικά ταλαντούχα παιδιά στις ακαδημίες δεν πήραν ποτέ αληθινές ευκαιρίες. Γιατί συνέβαινε; Επειδή οι προπονητές έβαζαν στη ζυγαριά από τη μία το ρίσκο ανάδειξης ενός μικρού και από την άλλη τη σιγουριά του να παίζεις με έμπειρους και να κρατήσεις τη δουλειά σου. Επέλεγαν το δεύτερο.

Ο Πάουλο Μπέντο κάποτε είχε τολμήσει και είχε αναδειχθεί ο Παναγιώτης Ρέτσος ενώ και ο Πέδρο Μαρτίνς εμφάνισε από το... πουθενά βασικό σε ματς Ευρώπης τον Τζολάκη (και καθιέρωσε τον Τσιμίκα αντί του Κούτρη) και επικρίθηκε γι' αυτό ενώ από πέρυσι ο Μεντιλίμπαρ αποθεώνεται.

Ο Βάσκος λοιπόν έβγαλε αυτή τη φορά από τη δική του ντουλάπα το αμάνικο μπουφάν ενώ από εκείνη του Ολυμπιακού τον Όρτα ο οποίος (ξανα)προστέθηκε μαζί με τους Πάλμα και Ονιεμαέτσι αφού προηγουμένως αφαιρέθηκαν άλλα «κομμάτια» που κρίθηκαν περιττά ή έστω λιγότερο αναγκαία. Ήταν απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση. Για να έρθουν νέοι παίκτες, πρώτα έπρεπε να φύγουν κάποιοι απ' αυτούς που υπήρχαν. Με αυτή τη σειρά.

Πλέον κανείς δεν θυμάται όλα όσα γράφονταν και λέγονταν προ μηνών γι' αυτή την επιμονή του προπονητή για κοντό ρόστερ. Κουβέντες που είχαν... φουντώσει όσο ποτέ άλλοτε μετά την τελευταία ήττα του Ολυμπιακού στην Τρίπολη με 1-0. Οκτώβρης ήταν, 102 μέρες νωρίτερα. Έκτοτε έχει μεσολαβήσει σειρά από κομβικά ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη που έχουν φέρει τον Ολυμπιακό στο +4β. στο πρωτάθλημα, στα ημιτελικά του Κυπέλλου και τους 16 του Europa League.

ΥΓ: Δεν είχε συμπληρωθεί καν το πρώτο λεπτό του χθεσινού αγώνα όταν 3-4 ερυθρόλευκοι ασκούσαν τρελή πίεση γύρω και μέσα στην περιοχή του Παναθηναϊκού με τον Λοντίγκιν να διώχνει άρον άρον και τον Τσικίνιο να κάνει την πρώτη ανάκτηση μπάλας. Αυτό δεν είναι ομάδα, ερπυστριοφόρο είναι.

ΥΓ2: Πέρασε δύσκολα ο Ορτέγκα στο ματς με Βαγιαννίδη και Τετέ από την πλευρά του. Και πέρασε δύσκολα αφενός γιατί δεν ήταν σε καλή βραδιά (ενώ ειδικά ο Βαγιαννίδης ήταν σε σούπερ) και αφετέρου σε κάποιες στιγμές δεν είχε τη βοήθεια που θα έπρεπε.

ΥΓ3: Ήταν σεμιναριακό το κόψιμο του Ρέτσου στο 12ο λεπτό στη φάση κατά την οποία τραυματίστηκε με συνέπεια να γίνει αλλαγή στο ημίχρονο.

ΥΓ4: Μόλις στο 9ο λεπτό τα κόρνερ ήταν 1-4 υπέρ του ΠΑΟ. Στο φινάλε ήταν 6-4. Από το 9ο λεπτό και μετά δεν πήρε άλλο ο φιλοξενούμενος!

ΥΓ5: Μια μεγάλη υπόκλιση στην απίθανα ώριμη αντίδραση του κόσμου του Ολυμπιακού μετά από μια «πατάτα» του Πασχαλάκη που λίγο έλειψε να στοιχίσει. Αν και δεν πιέστηκε, μετά από γύρισμα του Ροντινέι, έδιωξε επιπόλαια τη μπάλα στην πλάτη του Ουναΐ ο οποίος αιφνιδιάστηκε και δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία τιμωρώντας τον πορτιέρο του Ολυμπιακού για το λάθος του. Συχνά ο κόσμος των ελληνικών ομάδων (και όχι μόνο) αποδοκιμάζει και εν ώρα αγώνα παίκτες που κάνουν «χοντρά» λάθη. Η αντίδραση του κόσμου του Ολυμπιακού χθες μετά την «πατάτα» ήταν να φωνάξει το όνομα του Πασχαλάκη. Respect.

ΥΓ6: Στο πρώτο ματς κυπέλλου στο ΟΑΚΑ ο Πιρόλα είχε... βιδώσει τον Ιωαννίδη. Χθες τα πήγε εξαιρετικά στον Έλληνα φορ ο σπουδαίος Κάρμο, με εξαίρεση 1-2 στιγμές. Τρόπον τινά πήρε... ρεβάνς για το πέναλτι που του «πήρε» ο αντίπαλός του στο πρόσφατο ντέρμπι πρωταθλήματος στο ίδιο γήπεδο.

ΥΓ7: Ο Κάρμο φημίζεται και για τις κάθετες - μακρινές μπαλιές του που οδηγούν τον Ολυμπιακό στη δημιουργία σημαντικών ευκαιριών - τελικών. Στο 26' πέρασε μια τέτοια στον Ζέλσον ο οποίος έφτασε λίγο έξω από την περιοχή του ΠΑΟ και πάσαρε αδύναμα στον Ελ Καμπί με συνέπεια να κοπεί η πάσα.

ΥΓ8: Ο Ζέλσον ήταν κεφάτος, είχε ενέργεια, ταλαιπώρησε την άμυνα του Παναθηναϊκού αλλά κάτι πολύ σούπερ δεν έκανε. Χαρακτηριστική ήταν η χαμένη του ευκαιρία στο 76', όταν μετά από κλέψιμο του Μουζακίτη πήρε μπάλα ο Βέλντε και του πέρασε έξοχη κάθετη αλλά έδειξε διστακτικός και όταν αποφάσισε να τελειώσει τη φάση είχε προλάβει ο Ίνγκασον να του βάλει κόντρα παραχωρώντας κόρνερ.

ΥΓ9: Ο Βαγιαννίδης όσο είχε δυνάμεις ήταν σούπερ. Ύστερα άρχισε να... μπάζει, να έχει προβλήματα. Το πρώτο έντονο σημάδι ήταν στο 71' που τον εξέθεσε ο Κωστούλας και του πήρε κίτρινη. Το αποκορύφωμα ήταν στο φινάλε του ματς που του... πήρε πορτοφόλι ο Μπιανκόν και κέρδισε πέναλτι από τον μπακ του ΠΑΟ.

ΥΓ10: Φοβερή προσπάθεια έκανε ο Όρτα στην επιστροφή του. Ωστόσο πρέπει να τονιστεί ότι παρότι ξέρει την ομάδα και η ομάδα εκείνον, θα χρειαστεί και λίγο χρόνο (επανα)προσαρμογής. Και στις δηλώσεις του στο φινάλε ο Μεντιλίμπαρ του πέρασε το μήνυμα ότι πρέπει να κοπιάσει για να καθιερωθεί στο βασικό σχήμα. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να... βγάλει κάποιον από την 11άδα.



ΥΓ11: Η χθεσινή νίκη θα μείνει στην ιστορία αφού χάρισε μια πρόκριση στον Ολυμπιακό κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο ενώ θα τη θυμάται και ο Μεντιλίμπαρ που πήρε, επιτέλους, τη δική του πρώτη νίκη επί του Παναθηναϊκού.

ΥΓ12: Κόψιμο αποτροπής μισού (και βάλε) γκολ ήταν αυτό που έκανε ο Ροντινέι πάνω στον Πελίστρι στο 52' όταν ο τελευταίος έδειχνε έτοιμος να περάσει και τον εξερχόμενο από την περιοχή του Πασχαλάκη για να πλασάρει σε ανυπεράσπιστη εστία.