Το πρωτάθλημα έχει ενδιαφέρον γιατί η ΑΕΚ τους έχει γίνει βδέλλα!

Έχει συγκλονιστικό ενδιαφέρον το πρωτάθλημα. Και έχει ενδιαφέρον γιατί η ΑΕΚ μένει ζωντανή… Όποια προσπάθεια κι αν γίνεται να μείνει πίσω από την πρώτη θέση, αυτή εκεί… Βδέλλα! Μέσα στη σεζόν αρκετές φορές οι ανταγωνιστές της ΑΕΚ περίμεναν ότι θα λυγίσει. Ότι ένα ή δύο στραβά αποτελέσματα θα της έφερναν τέτοια εσωστρέφεια που θα την κρατούσαν πίσω. Παράλληλα, κάτι πέναλτι που δεν της δόθηκαν, εν αντιθέσει με τις κίτρινες που δέχονται οι παίκτες με το τσουβάλι. Δεν τους έχει βγει τίποτα και η ΑΕΚ παραμένει ισχυρή και ξεπερνά όποιο πρόβλημα ή εμπόδια κι αν της παρουσιάζεται.

Χθες, κόντρα σε μία επικίνδυνη ομάδα εκτός έδρας, όπως είναι ο Ατρόμητος, όλα έδειχναν… γκέλα! Ο τραυματισμός του Μαρσιάλ σε συνδυασμό με την τιμωρία του Πιερό έφεραν την ΑΕΚ σε αυτό το παιχνίδι χωρίς «καθαρό» φορ. Από εκεί που είχε τρεις πριν μερικές εβδομάδες, έφτασε να κλείνει το παιχνίδι με τον Τσιλούλη στην κορυφή της επίθεση, τον νεαρό Θεοδωρίδη στον πάγκο από την ΑΕΚ Β, ενώ μέσα στο παιχνίδι ως «9άρι» δοκιμάστηκαν οι Λαμέλα, Ελίασον, ακόμη και ο Λιούμπισιτς!

Δεν είναι εύκολο να παίζεις χωρίς καθαρό φορ και οι απουσίες των Μαρσιάλ, Πιερό έφεραν και ντόμινο άλλων αλλαγών. Ο Πινέδα ξεκίνησε αριστερά, γρήγορα γύρισε στο κέντρο, για να πάει από εκεί ο συγκλονιστικός χθες Περέιρα, ο οποίος χθες άλλαξε τέσσερις θέσεις και τα πήγε περίφημα σε όλες. Κι ενώ η ΑΕΚ ψαχνόταν να βρει τον τρόπο να παίξει χωρίς κλασικό επιθετικό ήρθε και το 0-1.

Θα μπορούσε να γίνει και το 0-2 στο πρώτο ημίχρονο. Αφού όμως η ΑΕΚ ξεπέρασε αυτό το σκόπελο και το αμυντικό θέμα που έβγαζε κάποιες στιγμές στις αντεπιθέσεις του Ατρομήτου, ήρθε η γκολάρα του Ελίασον και το 1-1 στο ημίωρο. Το ημίχρονο έφυγε έτσι. Τολμώ να πω ότι άγχος πολύ δεν υπήρχε… Η ΑΕΚ προσπαθούσε να παίξει σωστό ποδόσφαιρο, με τα όπλα που είχε. Τα λάθη που έβγαζε είτε σε κάποιες πάσες, είτε στην τελική προσπάθεια, έβγαζαν ένα μικρό εκνευρισμό, αλλά ήταν της στιγμής. Πραγματικά η ομάδα δεν έβγαλε νευρικότητα στο μέγεθος που θα μπορούσε να βγάλει ένα γκρουπ παικτών που δεν πιστεύει στον εαυτό του.

Η ΑΕΚ είναι ένα σύνολο δουλεμένο. Έχει γίνει πολλή δουλειά στα Σπάτα και φαίνεται. Με τόσες απουσίες και δοκιμές άλλη ομάδα θα λύγιζε. Ο Αλμέιδα δοκίμασε πολλά πράγματα και περίμενε τη στιγμή. Πίστη λέγεται αυτό! Πραγματικά, σήμερα αν δεν ερχόταν ο Μάνταλος να σκοράρει στο 94’ και να δώσει τη νίκη, θα διαβάζαμε και θα ακούγαμε τα μύρια όσα για τις επιλογές του προπονητή. Το είπε και ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου, μεταξύ σοβαρού κι αστείου: «Ευτυχώς που κερδίσαμε γιατί θα με έβριζαν όλοι». Έκανε όμως και την αυτοκριτική του ο άνθρωπος: «Θα καθίσω να δω κάποιες δικές μου αποφάσεις». Έτσι είναι το ποδόσφαιρο: Δοκιμάζεις πράγματα, άλλες φορές σου βγαίνουν άλλες όχι. Στα πόδια των παικτών είναι όλα. Στο χθεσινό παιχνίδι υπήρξαν πράγματα που δεν του βγήκαν. Οι αλλαγές όμως ήταν όλες σωστές. Ακόμη και η αλλαγή του Πινέδα ήταν σωστή. Ηταν σε κακή βραδιά ο Μεξικανός – δικαιούται να έχει και μία τέτοια. Ο Λιούμπισιτς εξαιρετικός μέχρι να κουραστεί, ο Περέιρα όμως ήταν MVP για μένα. Έκανε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι σε όλα τα επίπεδα. Σε όλα! Ένας… προπονητής μέσα στο γήπεδο.

Ο Αλμέιδα λοιπόν, το δούλεψε πολύ το παιχνίδι. Το δούλεψαν όμως και οι παίκτες. Όσοι έπαιξαν προσπάθησαν. Και η λύτρωση ήρθε στο 94’. Ο Μάνταλος έκανε σπουδαία δουλειά όχι μόνο στο γκολ, αλλά και γενικά από τη στιγμή που μπήκε. Ήρθε και η απόφαση του Αλμέιδα στις καθυστερήσεις θα φέρει δεξιά τον Κοϊτά, να πάει τον Φερνάντες αριστερά για να γεμίσουν με τα καλά τους πόδια από τις πλευρές και ήρθε το συνδυαστικό ωραίο γκολ του αρχηγού. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε βρει γκολ και νωρίτερα, με τις τεράστιες ευκαιρίες των Λιούμπισιτς, Ελίασον, αλλά κι αν είχαν καλύτερα τελειώματα οι Γκατσίνοβιτς και Κοϊτά.

Στο 94’ όμως είναι πιο γλυκό. Είδαμε το ξέσπασμα στο γκολ! Επικό ξέσπασμα. Ο πάγκος, τα ball boys, οι παίκτες, οι προπονητές, οι φροντιστές, οι χιλιάδες κόσμου έξω από το γήπεδο. Ακόμα και τα… δημοσιογραφικά. Ήταν η έκρηξη της… πίστης σε αυτή την ομάδα! Η δικαίωση αυτού του γκρουπ.

Ηταν η απογοήτευση που σκόρπισε το γκολ του Μάνταλου στους ανταγωνιστές. Ήταν η στιγμή που η ΑΕΚ έδειξε ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει «και ας παίζει με την ΑΕΚ Β’» στα ματς που έρχονται, λόγω τιμωριών. Σε γεμίζει να βλέπεις αυτή την ομάδα να παλεύει ως το τέλος με όσες δυνάμεις και παίκτες έχει. Το χθεσινό παιχνίδι και η νίκη με ανατροπή μου θύμισε λίγο το Ιωνικός-ΑΕΚ τη χρονιά του νταμπλ. Εκείνο το ματς στη Νεάπολη ήταν η αρχή της τελικής εκτόξευσης. Μπορεί να αποδειχθεί και η νίκη επί του Ατρομήτου η αρχή της τελικής εκτόξευσης.

Για να ξέρουμε τι λέμε όμως τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Οι παίκτες της ΑΕΚ δέχονται κάρτες με χαρακτηριστική ευκολία και όλα τα επόμενα ματς είναι «ντέρμπι», άρα δεδομένα η ομάδα θα τα παίξει με πολλές και σημαντικές απουσίες. Όσο βλέπεις όμως αυτή την ενότητα σε αυτό το σύλλογο σε κάνει να αισιοδοξείς ότι μπορεί τον Μάη τα πανηγύρια να είναι καθημερινότητα εντός κι εκτός Αγιά Σοφιάς…