Οι ημέρες στον οργανισμό της ΑΕΚ μετά τα δύο πολύ αρνητικά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό κυλούν προσπαθώντας όλοι να ηρεμήσουν, να ανασυνταχθούν και να κοιτάξουν την επόμενη ημέρα, ώστε να μην χαθούν τα πάντα. Το ματς με τον Άρη την Κυριακή στο Χαριλάου είναι επίσης κομβικό για τη συνέχεια και ο βαθμός δυσκολίας έχει αυξηθεί καθώς η ΑΕΚ θα πάει στη Θεσσαλονίκη με πολλές και σημαντικές απουσίες. Τα αγωνιστικά όμως θα τα δούμε τις επόμενες ημέρες. Απομένουν αρκετές μέχρι αυτό το παιχνίδι.
Διαβάστε επίσης...
Εκτός αυτών βλέπουμε τα τελευταία 24ώρα έναν ανοιχτό πόλεμο προς τον Μάριο Ηλιόπουλο από Μέσα που είναι φιλικά προσκείμενα προς τον Ολυμπιακό. Μία επίθεση η οποία μπορεί έχει ξεκινήσει βέβαια από το καλοκαίρι, όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι μία ελπίδα προς όλους μέσα στην ΑΕΚ…
Η εξήγηση είναι απλή: Ο Ολυμπιακός μέσα σε τέσσερις ημέρες πέτυχε δύο μεγάλες νίκες επί της ΑΕΚ. Στο χορτάρι, εκεί που είναι ο καθρέπτης, ο Ολυμπιακός πήρε άριστα. Δε το αμφισβητεί κανείς αυτό. Η ΑΕΚ αν κατάφερνε σε αντίστοιχη περίπτωση να πετύχει δυο τέτοιες μεγάλες νίκες επί του μεγάλου της αντιπάλου θα ήταν «καβάλα στ’ άλογο» και με την ψυχολογία στα ύψη θα προχωρούσε παρακάτω.
Κι όμως υπάρχουν Μέσα που δεν ασχολούνται με αυτά τα δυο αποτελέσματα του Ολυμπιακού και το μεγάλο ματς που έχουν την Πέμπτη για τους «16» του Europa League.
Ασχολούνται με τον Ηλιόπουλο. Δείχνει ξεκάθαρα αυτή η στάση πόσο πολύ υπολογίζουν την ΑΕΚ του Ηλιόπουλου, γεγονός που δεν άλλαξε μετά τα δυο τελευταία παιχνίδια! Ακόμα και τώρα μετά τις τέσσερις σερί νίκες του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, αντιλαμβάνεσαι ένα… άγχος, μία πίεση, μία ανησυχία από την πλευρά των «ερυθρολεύκων».
Είναι καλό αυτό που συμβαίνει για την ΑΕΚ. Δείχνει πολλά. Συμβαίνει συχνά, όπως έχουμε δει στο παρελθόν, όταν η ψυχολογία σου είναι στα τάρταρα, να έρχεται ο ίδιος ο αντίπαλος να σου δώσει ένα θετικό σημάδι…
Εκεί που δεν πιστεύεις στον ίδιο σου τον εαυτό, να έρχεται ο αντίπαλος να σε κάνει να πιστέψεις! Ο αντίπαλος πολλές φορές βλέπει πιο «καθαρά» από σένα. Δεν έχει το συναίσθημα. Τα βλέπει πιο… ψυχρά και ανάλογα με το πώς νιώθει και δρα αντιλαμβάνεσαι κι εσύ το πραγματικό σου μέγεθος.
Ειλικρινά, από το βράδυ της Τετάρτης η ψυχολογία όλων είναι στα πατώματα. Δεν άλλαξε ούτε την Κυριακή. Εκεί που συνεχίζεις να είσαι στα κάτω σου, έρχεται η Τετάρτη και τα Μέσα του αντιπάλου σου να σου δώσουν μία… ελπίδα. Η ευθεία επίθεση που δέχεται η ΑΕΚ και ο ιδιοκτήτης της αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ξεκάθαρο πως ο αντίπαλος θεωρεί πως το παρόν της ΑΕΚ δεν είναι η πραγματικότητα. Είναι ξεκάθαρο πως ο αντίπαλος πιστεύει πως η ΑΕΚ είναι ικανή να σηκωθεί ξανά στα πόδια της, παρά το κακό αγωνιστικό και ψυχολογικό διάστημα που διανύει. Γι’ αυτό κάνει αυτό τον πόλεμο, ελπίζοντας να την αποτελειώσει, ρίχνοντας βολές προς τον Ηλιόπουλο και τον Αλμέιδα… Το ακριβώς αντίθετο θα πετύχει! Δεν την αποτελειώνεις έτσι την ΑΕΚ. Τη συσπειρώνεις! Για να κάνει αυτή την επίθεση ο αντίπαλος που σε έχει διαλύσει πριν λίγες ημέρες αγωνιστικά, κάτι δείχνει για το μέλλον.
Το έγραψα και μετά την ήττα της Κυριακής, όπου από ένα μέρος του κόσμου αποδοκίμασε τον Ηλιόπουλο. Δεν ξέρω τι θα κάνει τους επόμενους μήνες ή και χρόνια ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ. Μπορεί να αποτύχει, μπορεί και να πετύχει. Το σίγουρο είναι πως αυτή τη στιγμή είναι άδικο γι’ αυτόν να κρίνεται αγωνιστικά. Είναι η πρώτη του σεζόν, του έχουν τύχει απίστευτες αναποδιές, έχει κάνει λάθη, θα κάνει κι άλλα και πρέπει να μαθαίνει απ’ αυτά. Το σίγουρο είναι ότι έχει μεράκι και διάθεση. Του χρόνου τέτοια ημέρα και ανάλογα με το πώς θα κυλήσει ο χρόνος θα μπορεί να αρχίσει να κρίνεται με μεγαλύτερη ασφάλεια ο Ηλιόπουλος. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι, λέει ο λαός. Πόσο μάλλον, όταν αντί για λόγια, έχουμε πράξεις – πράξεις – πράξεις και βελτίωση σε όλους τους τομείς. Αυτός είναι ο δρόμος. Προς το παρόν, όταν ο βασικός αντίπαλος της ΑΕΚ φτάνει στο σημείο να… αποθεώνει τον Μελισσανίδη, τον οποίο μέχρι το καλοκαίρι πολεμούσε επίσης ανελέητα, για να μειώσει τον Ηλιόπουλο, αποδεικνύει ότι ο νέος ιδιοκτήτης είναι σε θέση να ανατρέψει την τωρινή κατάσταση. Αλλιώς μετά από τα δυο παιχνίδια που είδαμε και ενώ υπάρχει Ευρωπαϊκό, δεν θα ασχολιόντουσαν καν με την ΑΕΚ και τον Ηλιόπουλο.