Έγραφα παραμονές του αγώνα του Ολυμπιακού στο Μπόντο ένα κείμενο στη στήλη μου boxtobox με τίτλο: Δυσκολότερα για τον Ολυμπιακό με Μπόντο παρά με ΑΕΚ για 10+1 λόγους. Παράλληλα φιλοξενήθηκα Τρίτη και Τετάρτη στον «αέρα» του Elladasports 94,3 στην εκπομπή του «Κατάσκοπου» Σταύρου Γεωργακόπουλου όπου υπογράμμισα ακριβώς αυτά. Ότι δηλαδή περίμενα δύο πολύ σκληρές και δύσκολες μάχες των ερυθρόλευκων με τους Νορβηγούς και ότι το ιδανικό θα ήταν να πάρει ένα αποτέλεσμα στο 1ο ματς που θα είναι διαχειρίσιμο στη ρεβάνς του Γ.Καραϊσκάκης ή, ακόμα καλύτερα, θα τον καθιστούσε φαβορί για πρόκριση.
Όχι, δεν έχω κληρονομικό χάρισμα ούτε μαντικές ικανότητες. Απλά μου αρέσει να προσπαθώ να βλέπω πέρα από τα προφανή. Να «διαβάζω» τα δεδομένα, να τα βάζω κάτω. Γιατί αυτά, τα δεδομένα δηλαδή, σχολιάζουν καλύτερα από τον καθένα. 

Αρκεί να μην κάνεις πως δεν τα βλέπεις αλλά να τα λαβαίνεις σοβαρά υπόψιν σου. Σ' εκείνο το κείμενο λοιπόν, αλλά και στον ραδιοφωνικό αέρα, είχα σταθεί σε συγκεκριμένα πράγματα. Πέρα από τις καιρικές συνθήκες και τον συνθετικό χλοοτάπητα, τόνισα ότι με μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ 24,8 χρόνια και μόλις 4 επίσημα ματς εντός του 2025 έναντι 14 αγώνων του Ολυμπιακού, θα είναι σαφώς πιο φρέσκια η Μπόντο και -ως σκανδιναβική ομάδα- θα μπορέσει να τον κοντράρει σε αθλητικότητα. 

Ξέρετε πόσα χιλιόμετρα έκαναν οι δύο ομάδες χθες; Οι Νορβηγοί 121,3 χλμ. και ο Ολυμπιακός 110,8! Η διαφορά είναι χαώδης.
Είχα σταθεί επίσης στα ύψη των ομάδων υπενθυμίζοντας ότι η 10άδα της Μπόντο στο 5-2 επί της Τβέντε στο ίδιο γήπεδο είχε μέσο όρο 1,83μ. ενώ του Ολυμπιακού στο πρόσφατο ματς κόντρα στην ΑΕΚ 1,80μ. Ακριβώς γι' αυτό δεν μου προκάλεσε έκπληξη ότι το 1ο γκολ των Νορβηγών προήλθε από στημένη μπάλα, κόρνερ, ενώ γενικώς κάθε στημένο της σήμαινε συναγερμό στα καρέ του Τζολάκη. 

Ανέφερα επίσης ότι, ως και τη φάση των 32, η Μπόντο είχε τη 2η καλύτερη επίθεση στο Europa League με 20 γκολ 10 ματς. Μίλησα και για την ευρωπαϊκή της συνέπεια ούσα 48η στο ranking της UEFA με βάση τα ευρωπαϊκά της πεπραγμένα την τελευταία 5ετία. Και φυσικά στάθηκαν στην ΤΕΡΑΣΤΙΑ απουσία του Ελ Καμπί. Εξάλλου στο blog μου μετά το 6-0 του κυπέλλου επί της ΑΕΚ κατέστησα σαφές ότι το μυαλό μου είχε... ταξιδέψει ήδη στο Μπόντο όπου η πίεση του Μαροκινού ψηλά (πέρα από την εκτελεστική του δεινότητα) δεν θα μπορούσε να καλυφθεί επαρκώς από τον Γιάρεμτσουκ ή όποιον άλλον.  
Ήταν αναμφίβολα από τις φορές που δεν ήθελα να δικαιωθώ για όσα έγραψα ΠΡΙΝ και όχι ΚΑΤΟΠΙΝ «εορτής». Όμως το έβλεπα να έρχεται και όφειλα να το καταθέσω. 

Οι ομάδες του ευρωπαϊκού βορρά, της Σκανδιναβίας, δεν μας ταιριάζουν εμάς των λαών της Μεσογείου. Σίγουρα δεν ταιριάζουν στον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και δυστυχώς ακόμα και τώρα, το 2025, ακούμε ατάκες κλισέ για «ψαράδες» και «μπακαλιάρους» στην προσπάθειά μας να υποβαθμίσουμε (τρομάρα μας) ποδοσφαιρικά ομάδες του ευρωπαϊκού βορρά που παραδίδουν μαθήματα λειτουργίας και -το κυριότερο- ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ. 

Παλιά ήταν η Ρόζενμποργκ στη Νορβηγία, τώρα η Μπόντο Γκλιμτ. Στη Σουηδία είναι η Μάλμε, στη Δανία η Κοπεγχάγη. Σπουδαίες ομάδες όλες τους που διδάσκουν ΣΩΣΤΟ ποδόσφαιρο και δεν είναι σε τίποτα fast food. Ο προπονητής της Μπόντο είναι στη θέση του από το 2018!
Όσον αφορά στο ματς, δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς. Χωρίς επί της ουσίας να έχει διακριθέντα ο Ολυμπιακός, μόνο ο Κοστίνια που μπήκε ως αλλαγή φάνηκε και ο Κωστούλας που πάλεψε, δεν μπορούσε να περιμένει κάτι παραπάνω. 

Ο Ζέλσον αρχικά δημιουργούσε και ύστερα σπαταλούσε ό,τι δημιουργούσε. Ο Μπιόρκαν (τον οποίο είχε φλερτάρει προ ετών ο Ολυμπιακός και όπως φαίνεται καλά έκανε) πήρε σχεδόν άριστα απέναντί του. Ο Τσικίνιο είναι ακόμα μακριά από τον εαυτό του και κυρίως τις αντοχές του. Ο Γιάρεμτσουκ θα θυμάται χαμένες ευκαιρίες (ή και αποκρούσεις του αντίπαλου τερματοφύλακα για να είμαστε δίκαιοι) από το ματς. Ο Πάλμα είχε ημιτελείς προσπάθειες και συχνά εκνευριστικά «τραβηγμένες» επιλογές, π.χ. σε κάποιες περιπτώσεις επιλέγει να σουτάρει από μακριά και υπό κακές προϋποθέσεις αντί να πασάρει σε ξεμαρκάριστο συμπαίκτη σε καλύτερη θέση.
Ο Ροντινέι, ξανά, σε δύσκολο ματς ως δεξί μπακ εμφάνισε τα γνωστά του αμυντικά προβλήματα (στο 2-0 εκτίθεται σοβαρά, προφανώς και άλλοι στη φάση) ενώ ούτε επιθετικά κατάφερε να συνεισφέρει κάτι. Σε ένα ακόμα ματς τα στημένα του ήταν κακά. Ταλαιπωρήθηκε εξίσου και ο Ορτέγκα από αριστερά. Ο Μουζακίτης, όπως και με την ΑΕΚ όταν μπήκε, ήταν λες και δεν έπαιζε. Απών. Έμοιαζε να παίζει με 10 ο Ολυμπιακός. Είναι λογικό να περνάει ντεφορμάρισμα, δεν μπορούσε να είναι σούπερ όλη τη χρονιά ένας ρούκι. 

Απλά κατανοούμε γιατί δεν τον επέλεγε τελευταία βασικό ο Μεντιλίμπαρ, προφανώς έβλεπε και στις προπονήσεις αυτό που βλέπουμε στα ματς. Ο Έσε, όπως και στη Ν.Φιλαδέλφεια, ήταν αλλιώς με τον Γκαρθία και αλλιώς με τον Μουζακίτη. Εξάλλου, πόσες τρύπες να καλύψει ο άνθρωπος; Δεν γίνεται να είναι παντού όσο και να το θέλει. Χαρακτήρα στο ματς «έβγαλε» ο Μπιανκόν που πέρασε και μερικές έξοχες σέντρες στην επίθεση αλλά η χαμένη κεφαλιά στο 1-0 αποτελεί μια μεγάλη «κηλίδα» της εμφάνισής του.
Και τώρα τι γίνεται; Θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση ο Ολυμπιακός με βάση όσα είδαμε στο πρώτο ματς και δεν θέλω να γράφω / λέω πράγματα που δεν πιστεύω. Μακάρι, αληθινά μακάρι, να διαψευστώ πανηγυρικά όπως συνέβη και πέρυσι εξάλλου κόντρα στη Μακάμπι. 

Εννοείται μετά το 1-4 του Φαλήρου δεν μπορούσα να πιστέψω σε ανατροπή και πρόκριση. Συμβαίνουν όμως και απίθανα στο ποδόσφαιρο. Φοβάμαι ωστόσο ότι δε γίνεται να συμβαίνουν με τόσο μεγάλη συχνότητα... Όπως και να 'χει, ο Ολυμπιακός με τη βοήθεια του κόσμου του οφείλει να δώσει ό,τι έχει και δεν έχει, να κάνει τη μεγάλη προσπάθεια την άλλη Πέμπτη. Για τον εαυτό του. Για την ιστορία του. Για το ευρωπαϊκό του προφίλ, είναι ακόμα ο κάτοχος του Conference League, μην το ξεχνάμε.  

ΥΓ: Πριν καν συμπληρωθεί μισό λεπτό αγώνα η Μπόντο είχε αναγκάσει τον Τζολάκη να βγει κοντά στο κόρνερ για να παραχωρήσει πλάγιο και πριν καν συμπληρωθεί το 1ο λεπτό η νορβηγική ομάδα είχε κερδίσει το 1ο της κόρνερ! Και στο 13ο λεπτό η γηπεδούχος εκτέλεσε το 4ο κόρνερ της (!) και απ' αυτό προήλθε το 1-0. Για τέτοια επιθετική φούρια μιλάμε!

ΥΓ2: Ήταν εκπληκτικό πόσο άμεσα και γρήγορα κάθετα έπαιζαν οι Νορβηγοί και παράλληλα, όταν ήθελαν, πόσο πλάτος έδιναν στο παιχνίδι τους. Αυτοματοποιημένα όλα.

ΥΓ3: Στο 20ο λεπτό ακούμπησε για πρώτη φορά μπάλα ο Μουζακίτης στο ματς κι ενώ ως εκείνο το σημείο υπέφερε ο Ολυμπιακός. Κι αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο σε κακό φεγγάρι είναι ο υπερ-ταλαντούχος αυτός παίκτης.  



ΥΓ4: Χαρακτηριστική και ενδεικτική του ματς στο Μπόντο ήταν η φάση του 40ου λεπτού. Ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει φάουλ σε καλή θέση και το εκτελεί (κακά) ο Ροντινέι. Η μπάλα καταλήγει στην άλλη πλευρά στον Πάλμα που επιχειρεί να ντριμπλάρει (για να σουτάρει μάλλον) τον αριστερό μπακ Μπιόρκαν ο οποίος στην άμυνα έχει βρεθεί δεξιά. Ο Νορβηγός κλέβει τη μπάλα από τον Πάλμα αφού δεν «τρώει» την προσποίηση και βγαίνει από δεξιά στην κόντρα. Ο Πάλμα δεν του κάνει φάουλ για να τον σταματήσει, ύστερα εμφανίζεται ο Μουζακίτης ο οποίος επίσης δεν κάνει φάουλ. Και αφού ο Μπιόρκαν διέσχισε μισό και βάλε γήπεδο (από δεξιά) είδε και πάσαρε στον Χεγκ λίγο έξω από την περιοχή του Τζολάκη αλλά το τελείωμά του δεν ήταν καλό.

ΥΓ5: Εξίσου ενδεικτική είναι και η φάση του 2-0. Η Μπόντο αλλάζει με τρομερή υπομονή πάσες σε λίγα τετραγωνικά στο αριστερό άκρο της άμυνας του Ολυμπιακού και αφού «τραβάνε» έξυπνα ψηλά Ορτέγκα και Πάλμα, με μια κάθετη στις πλάτες τους και μια παράλληλη στο απέναντι, β' δοκάρι, φτάνουν στο γκολ. Εκεί που πιάστηκε εντελώς στον ύπνο ο Ροντινέι από τον Χεγκ που βγήκε στην πλάτη του και του πήρε την... ταυτότητα.



ΥΓ6: Όπως στην έναρξη του α' ημιχρόνου, έτσι συνέβη και στην έναρξη του β'. Πριν καν συμπληρωθεί μισό λεπτό η Μπόντο είχε βρεθεί απέναντι από τον Τζολάκη έχοντας δοκάρι και τελική μετά από... ριμπάουντ λίγο άουτ. Η φάση δεν καταγράφηκε γιατί υποδείχθηκε (οριακά, αν έμπαινε είναι άγνωστο τι θα έδειχνε η επανεξέταση του VAR) οφ σάιντ αλλά ήταν κι αυτή ενδεικτική του τι είδαμε στο ματς.

ΥΓ7: Στο 47', ύστερα από λάθος γύρισμα του Πάλμα προς τον Μπιανκόν (αφού ο Γάλλος ήταν υπό πίεση αντιπάλου ήδη), οι παίκτες της Μπόντο έκλεψαν και έβγαλαν σπουδαία τελική αναγκάζοντας τον Τζολάκη να αποκρούσει δύσκολα σε κόρνερ. Ήταν το σημείο που τρελάθηκε πιο πολύ ο Μεντιλίμπαρ βγάζοντας και πετώντας το μπουφάν του για να μείνει μόνο με το σακάκι. Στη ρεβάνς να πετάξει και το σακάκι και το πουκάμισο και να φορέσει ξανά το κοντομάνικο κι ας επιτάσσει άλλα το dress code της ΟΥΕΦΑ. Έχει κάτι αυτό το κοντομάνικο, μαγικές ικανότητες. Μια τέτοια ανατροπή μόνο με κοντομάνικο γίνεται. 

ΥΓ8: Στο 3-0 η Μπόντο κατέβηκε με την άνεσή της από αριστερά και οι παίκτες της συνδυάστηκαν έξοχα με τον Ροντινέι αρχικά... θεατή και ύστερα και τον Μπιανκόν και η παράλληλη στο β' δοκάρι βρήκε τον Χεγκ να σκοράρει λίγο πολύ όπως συνέβη στο 2-0, με κοντινό πλασέ-προβολή. Ο Ορτέγκα φάνηκε να προσπαθεί να τραβηχτεί για να βγάλει οφ σάιτ τον σκόρερ αλλά ο Κάρμο τον «κράτησε» στη φάση. Βεβαίως όφειλε και ο Αργεντινός να δει ότι ο συμπαίκτης του (σ.σ.: ο Ορτέγκα έβλεπε τον Κάρμο, ο Κάρμο όχι τον Ορτέγκα στην πλάτη του) καλύπτει και άρα να μπλοκάρει τον σκόρερ.

ΥΓ9: Ο Ολυμπιακός κέρδισε το 1ο του κόρνερ στο 60ο λεπτό, η Μπόντο είχε ήδη 6 ως τότε. Από μόνο του δεν λέει κάτι ως στοιχείο, στο συγκεκριμένο ματς βέβαια λέει.

ΥΓ10: Είναι αναμφίβολα πολύ καλό που επέστρεψε ο Ρέτσος για μια σειρά από (προφανείς νομίζω σε όλους) λόγους. Ο Παναγιώτης είναι παίκτης που και αμύνεται καλά και να πασάρει σωστά μπορεί ώστε να «γεννηθούν» επιθέσεις.

ΥΓ11: Ότι ο Μεντιλίμπαρ δεν επέλεξε σ' αυτό το ματς τον Βέλντε, νομίζω, λέει κάτι. Του έχει δώσει πολλές ευκαιρίες ο Ισπανός, ένα διάστημα πρόσφατα τον είχε επαναφέρει ως βασικό αλλά η αναλογία θετικών και αρνητικών γέρνει σαφώς προς τα δεύτερα. Ναι, δεν είναι ο μόνος, όλοι περνάνε τα πάνω και τα κάτω τους. Απλά του Νορβηγού είναι μικρές εξαιρέσεις τα πάνω, κυρίως είναι τα κάτω. Κι αυτή η αδυναμία του να προσαρμοστεί τακτικά και να ακολουθήσει το πλάνο συνιστά τον βασικό λόγο που δεν καθιερώνεται και ακόμα κι ένας φρέσκος στην ομάδα παίκτης όπως ο Πάλμα προτιμάται.