Ο Τζίμας έδειξε πως οι γενναίες αποφάσεις δεν αποτελούν ρίσκο

Κάθισα χθες και είδα το ματς της Μάντσεστερ Σϊτι με την Μπράιτον και σκέφτηκα πως γεροί να είμαστε του χρόνου μπορεί να καθόμαστε μπροστά στις τηλεοράσεις μας για να θαυμάζουμε τον Στέφανο Τζίμα. Προφανώς και η μεταγραφή του στην Μπράιτον δεν συνεπάγεται και αυτομάτως χρόνο συμμετοχής αλλά όπως και να το κάνουμε ως εικόνα θα είναι ωραία ανεξάρτητα του αν για τον φίλο του ΠΑΟΚ πάντα θα είναι αναπάντητο το ερώτημα «καλά δεν μπορούσε να παίξει στην ομάδα μας και να τον χαρούμε λίγο;».

Η ουσία είναι πως ο Στέφανος Τζίμας μέσα από τις εμφανίσεις του με τη φανέλα της Νυρεμβέργης (σκόραρε και πάλι το σαββατοκύριακο) απέδειξε πως οι γενναίες αποφάσεις δεν αποτελούν κανένα ρίσκο και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ: αυτός ο ΠΑΟΚ έτσι πως είναι είστε σίγουροι πως θα έπαιρνε κάθε χρόνο το Πρωτάθλημα στην δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας; Προφανώς και όχι. Και είναι επίσης προφανές πως σε αυτό το Πρωτάθλημα που διαπρέπει ο Τζίμας υπάρχουν πολύ καλύτερες ομάδες από τον ΝΠΣ, την Λαμία, τον Πανσερραϊκό, την Καλλιθέα και πάει λέγοντας. Επομένως και χρόνο συμμετοχής μπορούσε να είχε στον ΠΑΟΚ και να έπαιζε ικανοποιώντας και αυτούς τους λίγο ή πολύ ακόμη ρομαντικούς που γουστάρουν να δουν παιδιά των Ακαδημιών στην πρώτη ομάδα. Όπως για παράδειγμα έβλεπαν τον Κουλιεράκη, βλέπουν τον Κωνσταντέλια ή τον Μιχαηλίδη. Και από τη στιγμή που το επιχείρημα του Λουτσέσκου «δεν είναι έτοιμος για πρωταθλητισμό» του περασμένου καλοκαιριού πήγε… άκλαφτο με την πορεία που έκανε φέτος η ομάδα είναι πολύ χρήσιμο αυτή η πολιτική ή η φιλοσοφία να αλλάξει το καλοκαίρι.

Όταν λέω να αλλάξει δεν σημαίνει πως θα πρέπει να ρίξεις στα βαθιά παίκτες όπως για παράδειγμα ο Μύθου, ο Μπαταούλας, ο Κωττάς, ο Μονσαστηρλής και πάει λέγοντας που σίγουρα θα είναι στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας στο εξωτερικό. Απλά να τους δώσεις χώρο ώστε εκτός από τις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα να πάρουν και χρόνο συμμετοχής σε παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που δεν χρειάζεται να έχεις 11 Τάισον ή Ζίβκοβιτς για να τις κερδίσεις. Και συνεχίζεις με αυτόν τον τρόπο να παράγεις ποδοσφαιριστές αλλά και την βιτρίνα σου δείχνεις και αναφέρομαι στις Ακαδημίες σου. Να θυμίσω απλά πως ο ΠΑΟΚ στην Κ17 και στην Κ15 είναι έτοιμος να πάρει Πρωταθλήματα. Και όταν σκέφτομαι πως ο Ολυμπιακός εμπιστεύτηκε τον Κωστούλα που σκόραρε και στην Τούμπα ή τον Μουζακίτη, αναρωτιέμαι γιατί δεν μπορεί και αυτός να στηρίξει κάποια δικά του παιδιά από τη στιγμή που το πρότζεκτ των… γηρασμένων δεν περπάτησε.

Θα πει κάποιος «καλά τα λες αλλά ο Λουτσέσκου δεν αλλάζει γνώμη». Εδώ θα πω, πως για να αλλάξει γνώμη θα πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα πρέπει να συζητήσει μαζί του και να έχει και άποψη αλλά και θέση. Όχι να του δώσει χαρτάκι για να μην παρεξηγηθώ αλλά για να τον πείσει πως το ρίσκο να στηριχθεί π.χ. στον Σβαμπ, στον Μουργκ, στον Τάισον και πάει λέγοντας (δεν είναι στο ίδιο σακί οι προαναφερόμενοι) δεν είναι μικρότερο από το να βγάλει η ομάδα νέα φουρνιά ποδοσφαιριστών που μπορεί και να έχουν ή είμαι σίγουρος πως θα έχουν μεταπωλητική αξία. Αλλά εδώ είναι ζήτημα πολιτικής και στρατηγικής και όχι το «όπου φυσάει ο άνεμος».

Στην παρούσα φάση στην ομάδα υπάρχει μια σιγή ασυρμάτου και είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Το έγραψα και τις προάλες: είναι ΑΚΑΙΡΟ και ΑΤΟΠΟ να συζητώ για ανανεώσεις και μεταγραφές όταν η ομάδα μπροστά της έχει ακόμη έξι ματς των πλέι οφ όπου καλείται στην χειρότερη περίπτωση να αποφύγει την τέταρτη θέση. Αν όμως έστω και παρασκηνιακά γίνονται ήδη ζυμώσεις για στελέχωση της Εταιρείας με γνώστες του αντικειμένου ή αν ο Ιβάν Σαββίδης έχει πάρει την απόφαση να αλλάξει τρόπο λειτουργίας της ομάδας, αυτό θα ήταν το καλύτερο ακόμη και αν το μάθουμε τελευταίοι.