Γλιτώσαμε το "έγκλημα" με Καρέτσα - Εκτός ο Ιωαννίδης, "καμπανάκι" με Σιώπη

Η Εθνική Ελλάδας πέταξε στα σκουπίδια ένα ημίχρονο, προτού πνίξει τη Σκωτία στο δεύτερο, αποδεικνύοντας ότι αδίκησε εντελώς τον εαυτό της για 45 λεπτά. Το πρώτο μέρος ήταν ίσως το πρώτο στη θητεία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, στο οποίο πραγματικά έχασε εντελώς τη μάχη από αντίπαλο προπονητή.

Επί 45 λεπτά ψαχνόμασταν στο γήπεδο, με τους εξαιρετικά διαβασμένους Σκωτσέζους να έχουν περιορίσει με χαρακτηριστική άνεση όλα τα ατού μας. Όταν επιχειρούσαμε να πιέσουμε ψηλά, έδιωχναν την μπάλα δίχως να πάρουν το παραμικρό ρίσκο. Αντιθέτως, ήταν η δική μας εθνική ομάδα αυτή που πήρε πολλά ρίσκα όταν οι Σκωτσέζοι πίεζαν έξω από την περιοχή μας και ευτυχώς δεν το πλήρωσε με 2ο γκολ σε γκάφα του Τζολάκη στο 44'.

Ο Ιωαννίδης ήταν εκτός παιχνιδιού, στον Τζόλη δεν έβγαινε τίποτα, ο Κωνσταντέλιας είχε σοβαρό πρόβλημα με το physical game των Σκωτσέζων, ενώ ο Μάνταλος δεν μπόρεσε να βοηθήσει καθόλου δημιουργικά. Είχαμε και αμυντικά θέματα, αφού χαρίσαμε το πέναλτι στον ΜακΤόμινεϊ από μία απροσεξία του Ρότα, ενώ θα μπορούσαμε να δεχθούμε κι άλλο γκολ όχι μόνο στην γκάφα του Τζολάκη, αλλά και στη... βόλτα που έκανε στην περιοχή μας ο ξεχασμένος από την άμυνα Άνταμς στο 45'.

Τα πάντα άλλαξαν στο δεύτερο μέρος, αλλά δυστυχώς μας έλειψε το γκολ. Ο ενθουσιασμός που έφερε ο Καρέτσας ήταν κάτι το σπάνιο για την Εθνική Ελλάδας. Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές έχουν καταφέρει να προκαλέσουν τέτοιο ξεσηκωμό από τις πρώτες τους κιόλας επαφές με την μπάλα. Ο πιτσιρικάς δεν χρειάστηκε ούτε δέκα λεπτά για να δικαιώσει απόλυτα τον Γιοβάνοβιτς, που επέμενε τόσο πολύ για να τον ντύσει στα γαλανόλευκα. Θα ήταν "έγκλημα" να μην δοθεί μάχη μέχρι τέλους προκειμένου να μη χαθεί αυτός ο παίκτης, με τα σπάνια προσόντα, την απαράμιλλη τεχνική και τη φαντασία που σπανίως βλέπεις σε Έλληνα άσο. Η δε κίνηση του μικρού να ξεσηκώσει την κερκίδα μετά την πρώτη του καλή ενέργεια δείχνει το πόσο "γουστάρει" την Εθνική και ότι δεν διάλεξε τη χώρα μας... από υποχρέωση. Έχουμε πλέον Καρέτσα, Τζόλη, Κωνσταντέλια, μακάρι να μπορέσει ο Γιοβάνοβιτς να πείσει και τον Φορτούνη να επιστρέψει ώστε να δούμε πολύ ωραία πράγματα στην επίθεση!

Η Σκωτία δεν είχε απάντηση στον Καρέτσα, ο οποίος τραβούσε πάνω του δύο και τρεις παίκτες στη δεξιά πλευρά και συνέκλινε προς τα μέσα για να εκμεταλλευτεί το γλυκό αριστερό του πόδι και να σεντράρει. Αυτός ήταν ο πρωταρχικός τρόπος που απειλούσαμε και πιθανώς αποτέλεσε τον λόγο που ο Γιοβάνοβιτς δεν απέσυρε τον μέτριο Ιωαννίδη αλλά αποφάσισε να γυρίσει σε 4-4-2 και να τοποθετήσει τον Παυλίδη στο πλευρό του. Από τη στιγμή που η μπάλα έφτασε στην περιοχή των Σκωτσέζων κυρίως με σέντρες, ο ομοσπονδιακός τεχνικός ήθελε δύο σέντερ φορ στο "κουτί". Βέβαια, με την επιλογή αυτή αναγκάστηκε να "θυσιάσει" τον Τζόλη, πάνω που είχε βρει ρυθμό και απειλούσε, με αποκορύφωμα το δοκάρι που είχε από μία ακόμα δημιουργία του Καρέτσα.

Ο Παυλίδης σίγουρα γέμισε την αντίπαλη περιοχή παραπάνω από τον Ιωαννίδη αλλά δεν του βγήκαν οι συνεργασίες με τους συμπαίκτες του, ο Πέλκας δεν βοήθησε, ενώ ο Φούντας έδωσε ενέργεια και κέρδισε το πέναλτι που τελικά ήταν... φάουλ.

Εννοείται ότι μπορούμε να σκοράρουμε και να πάρουμε την άνοδο στη Σκωτία. Για την ακρίβεια, με εμφάνιση ανάλογη του δευτέρου ημιχρόνου θα είναι ποδοσφαιρικό παράδοξο το να μην πετύχουμε έστω ένα γκολ. Πρέπει πάντως να βρεθεί ο τρόπος για να καλυφθεί η τεράστια απουσία του Σιώπη, καθώς ήταν ίσως ο μοναδικός διαθέσιμος χαφ που μπορούσε να ματσάρει το δυναμικό παιχνίδι και τα τρεξίματα των Σκωτσέζων μέσων. Πρόκειται για μία έδρα, στην οποία πολύ εύκολα το ματς μπορεί να μετατραπεί σε... κατηφόρα αφού οι Σκωτσέζοι πάντα μπαίνουν δυνατά μπροστά στο κοινό τους. Χρειάζεται λοιπόν να μπούμε στο παιχνίδι με τρόπο εκ διαμέτρου αντίθετο από αυτόν που μπήκαμε απόψε.