Ο Κωνσταντέλιας λοιπόν, ο Τζόλης, αλλά και ο Καρέτσας, που όταν την περασμένη Πέμπτη ρωτήθηκε, στο ντεμπούτο του πως σου φάνηκε η ατμόσφαιρα του «Καραϊσκάκης» απάντησε «…φανταστική, αν κι εγώ είμαι ΠΑΟΚτζής». Χίλια μπράβο του, γιατί όλοι μας κάποια ομάδα υποστηρίζουμε, αλλά ελάχιστοι έχουν το θάρρος να το παραδεχτούν δημόσια.
Διαβάστε επίσης...
Η αυτούσια ανάρτηση «Σαν να πήγαν 5ήμερη, στη Σκωτία με σημαία του ΠΑΟΚ» είναι μία από εκατοντάδες που διαβάσαμε στα «φλεγόμενα» social, αμέσως μετά το αφοπλιστικό 0-3 με το οποίο η Ελλάδα πέτρωσε τη Σκωτία σκαρφαλώνοντας, μέσα σε μία 3ετία, από την 3η κατηγορία στην elite και τους μεγάλους του Nations League.
Είναι μία παρατήρηση κάποιας Δεσποινίδας ή Κυρίας, από την οποία, μέσω μηνυμάτων ζητήσαμε και πήραμε την άδεια για να δημοσιεύσουμε τόσο το όνομα (Μαργαρίτα Θάνου), όσο την ιδιότητά της (δικηγόρος). Και αποτυπώνει πλήρως το νεανικό ξεφάντωμα και τον ενθουσιασμό των μικρών εκδρομέων που πήγαν στη Σκωτία για να περάσουν καλά. Και, χωρίς να τα σπάσουν όλα, πέρασαν.
Υπήρξαν κι άλλες, του στυλ «…Κωνσταντέλια, αγόρι μου είσαι καλά;», όταν το αστεράκι του ΠΑΟΚ έπεφτε στο έδαφος από τα δυνατά τζαρτζαρίσματα των απελπισμένων Σκοτσέζων. Η’ «...Καρέτσα, εντάξει η μυτούλα σου;», όταν το ταλέντο της Γκενκ, που την Πέμπτη έγινε ο νεότερος παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της εθνικής και την Κυριακή, σε ηλικία 17 ετών, 4 μηνών και 4 ημερών, ο νεότερός της σκόρερ έχασε το φως του από μία σφαλιάρο- αγκωνιά στο πρόσωπο από τον Φέργκιουσον.
Η συγκεκριμένη όμως, ήταν η ανάρτηση που μας κέντρισε περισσότερο απ’ όλες το ενδιαφέρον, αφενός γιατί το ταλέντο, η ενέργεια, η τόλμη έως και η «άγνοια κινδύνου» αυτών των πιτσιρικάδων με μέσο όρο ηλικίας τα 22.7 έτη (!) είναι μία σπουδαία παρακαταθήκη για το αύριο της Εθνικής ομάδας. Και αφετέρου γιατί, όταν βλέπεις ότι ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι μαγνητίζει το ενδιαφέρον τόσων πολλών Δεσποινίδων ή Κυριών, που ακόμη αδυνατούν να κατανοήσουν «τι είναι το οφσάιντ;», σημαίνει ότι ο Γιοβάνοβιτς έχει κάνει πράγματι μία καταπληκτική δουλειά και ότι η Εθνική του έγινε «εθνική υπόθεση» όλων: ανδρών, αλλά και γυναικών.
Είκοσι δύο χρόνια μετά το έπος του Ότο Ρεχάγκελ, η συγκεκριμένη ομάδα απέδειξε ότι δεν έχει να ζηλέψει ή να φοβηθεί απολύτως τίποτα από τις λεγόμενες υπερδυνάμεις της ευρωπαϊκής μπάλας. Και ότι, ως ελάχιστο πήχη έχει βάλει στόχο την πρόκρισή της στο επόμενο Μουντιάλ. Όνειρο, περισσότερο από εφικτό με αντίπαλες τη Δανία, ξανά τη Σκωτία και τη Λευκορωσία.
Από κει και πέρα, στην «extra large» έκδοση σε Ηνωμένες Πολιτείες, Μεξικό και Καναδά, απ’ αυτά τα παιδιά να τα περιμένουμε όλα. Εξάλλου, οι εκδρομές γι’ αυτόν τον λόγο γίνονται, για να περνάνε καλά, να γελάνε και να κάνουν την πλάκα τους. Όπως ακριβώς συνέβη και στη Σκωτία…