Δεν πρέπει να παραμυθιαστεί η ΑΕΚ - Επιβεβαίωσε τον Μεντιλίμπαρ ο Κωστούλας

H AEK ήταν υποχρεωμένη να κερδίσει χθες τον Ολυμπιακό. 'Όχι για να προκριθεί αλλά για την... τιμή και την ηρεμία της για να μην την ρουφήξει η... μαύρη τρύπα της εσωστρέφειας. Και τον κέρδισε! 'Όπως και ο Ολυμπιακός όμως, θα ήταν πολύ διαφορετικός, θα εμφανιζόταν με άλλη 11άδα και κυρίως με άλλη... αγωνιστική συμπεριφορά και πνευματική συγκέντρωση/προσήλωση, αν δεν είχε το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα και στο... τσεπάκι του το εισιτήριο της πρόκρισης στον Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Τόσο απλά είναι τα πράγματα...

'Ήταν εξ ορισμού από την μία ένα παιχνίδι... βάσανο για την Ένωση και από την άλλη ένα παιχνίδι αγγαρεία για τους εν δυνάμει νέους Πρωταθλητές Ελλάδας. Η λογική έλεγε πως η ΑΕΚ με το κίνητρο που είχε θα έπαιζε καλύτερα, θα διεκδικούσε την νίκη μέσα στο γήπεδο. Ακόμη και βάσει στατιστικής η δεύτερη ομάδα του πρωταθλήματος δεν μπορεί να έχει τόσο μεγάλη διαφορά από την πρώτη που να χάνει... άνετα σε κάθε ζευγάρωμά τους. Μετά, λοιπόν, απο 3 σερί ήττες, οι 2 ντροπιαστικές και με συνολικό σκόρ... θλίψης, 11-1 γκολ, κόντρα σε έναν αδιάφορο αυτή την φορά Ολυμπιακό, η Ένωση είχε την ευκαιρία της και την έκανε πράξη.

Μια νίκη σε ντέρμπι επί του Ολυμπιακού, την ομάδα που σε έβγαλε από την ... πρίζα φέτος, έστω και σε μια κυπελλικη ρεβάνς χωρίς στόχο, έχει τη δική της ύψιστη σημασία για την ΑΕΚ. Για την ΑΕΚ ήταν η ρεβάνς ενός ντροπιαστικού 6-0, ένας ματς τιμής και επιβίωσης. Οπότε μην υποτιμάτε το χθεσινό 2-0 (θα μπορούσε να είχε γράψει και 3-1 ή 4-1 αν δεν ήταν ο Πασχαλάκης), γιατί αν το σκορ έγραφε αντίστροφα, σήμερα όλοι τους θα ήταν προτεινόμενοι για... εκτελεστικό απόσπασμα: Αλμειδα/παίκτες/διοίκηση. Αντιθέτως τώρα θα πάνε ήρεμοι στη δουλειά για τον Τελικό της Κυριακής, o οποίος θα κρίνει πάρα πολλά για την συνέχεια και την ολοκλήρωση των play off. Μεγάλο πράγμα σε ενα κλαμπ με τόσα ...ψυχολογικά.

Γενικά η χθεσινή ήταν μια καλή βραδιά για την ΑΕΚ, σε ένα γήπεδο που δεν γέμισε ενδεικτικό της “ξενέρας” και της απογοήτευσης των ΑΕΚτζήδων. Από εκεί και πέρα κρατάς το πάθος, την αγωνιστικότητα και την ελαχιστοποίηση των λαθών – ατομικών / προπονητικών/ διαχείρισης/ τακτικής φύσης και στρατηγικής. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο σε ένα ντέρμπι όπου αποφεύχθηκαν καταστάσεις ολικής κατάρρευσης για την ΑΕΚ. Και δεν θα πρέπει να... παραμυθιαστούν στην ΑΕΚ για την συνέχεια. Να “κτίσουν” πάνω στην ψυχολογία "κερδίσαμε τον Ολυμπιακό και παίξαμε καλά" και όχι στους γνωστούς... βερμπαλισμούς “αδικήσαμε εαυτούς στα προηγούμενα ματς με Ολυμπιακό, η διαφορά μας είναι μικρή, έχουμε ομαδάρα” κλπ!

Η αλήθεια είναι η εξής και πρέπει να... προβληματίσει ενόψει της επόμενης ημέρας (για την νέα σεζόν): η ΑΕΚ ήταν ένα level πάνω από τον Ολυμπιακό πριν απο ένα χρόνο και τώρα είναι ένα level κάτω από τον Ολυμπιακό! Γιατί η ΑΕΚ έχει θέματα μεγάλα συνολικά στο ρόστερ της. Φάνηκαν και χθες... Ο Πήλιος για αριστερός μπακ έχει μεγάλο έλλειμα προσωπικότητας για αυτό το επίπεδο. Οι στόπερ της ΑΕΚ είναι προβληματικοί με την μπάλα και στο χώρο/στην ταχύτητα. Ο Φερνάντες φάνηκε ότι δεν μπορεί στην θέση που χρησιμοποιήθηκε. Στη θέση του φορ έχεις ξεμείνει με τον (για συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού) Πιερό, όταν πριν απο ένα χρόνο είχες Λιβαι/Πόνσε και τον... Τσούμπερ

Όσον αφορά στον Ολυμπιακό το μεγαλύτερο κίνητρο το είχε ο Μεντιλίμπαρ, κάτι όμως, που δεν πέρασε στασους περισσότερους παίκτες του. Φάνηκε και με την 11άδα που κατέβασε αλλά και με αυτή που τελείωσε Οι “ερυθρόλευκοι” έτρεξαν αλλά όχι συνέχεια, παντού και όπως σε άλλα ματς. Δεν είχαν την πνευματική συγκέντρωση/προσήλωση και πολλές πιάστηκαν... ασυντόνιστοι. Κατέβηκαν για να κάνουν ... συντήρηση, έχοντας μια τεράστια καβάτζα (6 γκολ) από τον πρώτο αγώνα. Έφτασε Απρίλιος και για ένα ακόμη παιχνίδι ως βασικοί οι Στάμενιτς και Βέλντε ήταν... νερόβραστοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ο Ολυμπιακός της επόμενης σεζόν φάνηκε πως θέλει εξτρεμαρο αλλά και μέσο στη θέση του Σερβό-Νεοζηλανδού

Ο Βάσκος τεχνικός του Ολυμπιακού όμως, την χθεσινή ρεβάνς την αντιμετώπισε, την διαχειρίστηκε και την έζησε σαν να μην υπήρχε το 6-0 του “Καραϊσκάκης”. Στο τέλος μάλιστα δεν έψαξε για άλλοθι, ούτε φοβήθηκε την κριτική ή την αιχμηρή αυτοκριτική (για μια ακόμη φορά). Γιατί δεν εφησυχάζει, γιατί δεν θέλει να χάνει και τον... πληγώνει ακόμη και μια ήττα χωρίς το παραμικρό κόστος. Ο Μεντιλίμπαρ και δεν έχει θέματα με το “εγώ” του (σε βαθμό που να μην αντέχει να τον αμφισβητούν), ούτε διακατέχεται από ... μανία καταδίωξης, όπως δηλαδή ο Ματίας Αλμέιδα. Ούτε εμφανίζεται μικρόψυχος απέναντι στον αντίπαλο, κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει. Είναι σοβαρός, καλός δάσκαλος και καλός διαχειριστής αγώνων, που δεν... χαλάει το μυαλό του από ένα πανό ή το τι γράφεται για αυτόν. Είναι ένας προπονητής παλιάς κοπής κι αποτελεί την εγγύηση πως ο Ολυμπιακός πως και του χρόνου θα πάρει το πρωτάθλημα!!

ΥΓ. Ο Χάμπος Κώστουλας παίζοντας ως φουνταριστός στη Νέα Φιλαδέλφεια επιβεβαίωσε τον Μεντιλίμπαρ που δεν τον θεωρεί κλασικό στραικερ και συνήθως δεν τον βάζει μόνο του στην κορυφή της επίθεση. Για τοπ επίπεδο ο Κωστούλας δεν είναι ακόμη έτοιμος για το “9”, αντιθέτως είναι πολύ πιο χρήσιμος και επικίνδυνος παίζοντας πίσω από τον σέντερ φορ ή ξεκινώντας στο πλάι για να βρίσκει τον χώρο. Ο Μουκουντί τον “έσβησε”, του έριξε ποδοσφαιρικό “ξύλο”. Ο Καμερουνέζος στόπερ όταν πας πάνω του είναι πραγματικός “τείχος”. Στον χώρο και την ταχύτητα έχει προβλήματα. Κάτι που φάνηκε με το που μπήκε ο Ελ Κααμπί στην θέση του Κωστούλα. Με πιο χαρακτηριστική την φάση που ο Μαροκινός ξεκολλάει μέσα στην περιοχή και εκτελεί ενώ ο Μουκουντί έχει κολλήσει.