Η νίκη εναντίον του Ολυμπιακού αποδείχτηκε μια μικρή παρένθεση στην πτωτική πορεία της ΑΕΚ. Μια αναλαμπή. Αυτό αποδεικνύει η δεύτερη συνεχόμενη ήττα στα πλέι οφς της Super League, αυτήν τη φορά από τον λαβωμένο Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Η Ένωση βρέθηκε πίσω στο σκορ σε ένα πρώτο ημίχρονο που έπρεπε να προηγείται με 3-0 βάσει της εικόνας της. Στο δεύτερο βρήκε πολύ γρήγορα αντίδραση με το γκολ του Μουκουντί, άφησε όμως να χαθεί το μομέντουμ ή μάλλον καλύτερα, οι γηπεδούχοι ήταν πιο ουσιαστικοί και με δύο γκολ παικτών προερχόμενων από τον πάγκο επανέκτησαν το προβάδισμα και πήραν τη νίκη με 3-1. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ο Παναθηναϊκός έκανε 9 τελικές προσπάθειες και έβαλε 3 γκολ. Η ΑΕΚ 22 τελικές και σκόραρε μια φορά. Εκεί εντοπίζεται και η μεγαλύτερη διαφορά. Ακόμα και στο ματς του πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ πάλι οι "κιτρινόμαυροι" είχαν το πάνω χέρι, αλλά οι "πράσινοι" την ουσία (εκμεταλλευόμενοι λάθος).
Διαβάστε επίσης...
Γιατί ανάθεμα δεν μπορείς να ρίξεις σε κανέναν και θα ήταν άδικο. Η ΑΕΚ εμφανίστηκε με διάθεση να μην παραδοθεί, οι παίκτες της τα έδωσαν όλα, ο προπονητής ομολογουμένως έκανε ό,τι μπορούσε από τον πάγκο για να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Έκανε έγκαιρα αλλαγές, στο πεδίο όμως τα πράγματα δεν λειτούργησαν τόσο καλά. Και υπάρχει εξήγηση.
Η ΑΕΚ πάσχει επιθετικά. Γιατί ο Πιερό είχε κλασσικές ευκαιρίες, που πήγαν στράφι, μερικές εκ των οποίων όχι λόγω ατεχνίας, αλλά ατυχίας. Η αλήθεια είναι ότι έπαιζε μόνος του στην επίθεση ο Αϊτινός χωρίς πολλά στηρίγματα. Αυτό δείχνει το γεγονός, ότι ο παίκτης που απείλησε περισσότερο δεν ήταν ο βασικός της φορ αλλά ένας στόπερ, ο Βίντα. Εδώ ο παίκτης που ισοφάρισε ήταν πάλι ένας αμυτικός, ο Μουκουντί. Αυτό και αν λέει πολλά πράγματα. Ο Ελίασον που έπαιξε ως αλλαγή έκανε μόνο μια επέλαση, ενώ ο Μαρσιάλ μπήκε μεν, αλλά καθώς προερχόταν από μακρά περίοδο απουσίας λόγω τραυματισμών δεν ήταν δυνατό να αποδώσει στο χρονικό περιθώριο που του δόθηκε και χωρίς αγωνιστικό ρυθμό. Και εν πάσει περιπτώσει, ο ποδοσφαιρόφιλος και ο οπαδός περιμένει από παίκτες με βαρύ βιογραφικό, όπως ο Λαμέλα να πάρει σε τέτοια ματς που η μπάλα καίει την ομάδα στις πλάτες του όπως συνέβη στην Τούμπα για παράδειγμα.
Αυτό όμως που σίγουρα προβληματίζει είναι, ότι σε ένα ακόμα παιχνίδι η ΑΕΚ δέχτηκε 3 γκολ. Είναι ιδιαίτερα βαρύ, όταν πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας η Ένωση αποθεωνόταν γιατί είχε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Και τί είδαμε στα τέρματα που δέχτηκε η ομάδα του «Δικέφαλου» αετού; Το 1-0 βγαίνει μετά από γέμισμα του Βαγιαννίδη με τον Γκατσίνοβιτς να μη μπορεί να βγάλει άμυνα, πολύ απλά γιατί δεν είναι αριστερό μπακ. Την ίδια ώρα ο Αλμέιδα έχει δύο αριστερούς μπακ, τον Χατζισαφί και τον Πήλιο, αλλά προτιμά τον Σέρβο, ο οποίος αποδεδειγμένα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει στο 100% αυτόν τον ρόλο. Από εκεί και πέρα το 2-1 του Τζούρισιτς προέρχεται από λάθος του Πινέδα και το 3-1 του Γερεμέγεφ από λάθος του καλύτερου παίκτη της Ένωσης του Βίντα. Πολλά λάθη μαζεμένα από τους πιο καταλυτικούς παίκτες των «κιτρινόμαυρων».
Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, τα πλέι οφ παίζονται πλέον μεταξύ ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ με... ιερό δισκοπότηρο τη 2η θέση, αφού ο Ολυμπιακός είναι βέβαιος πρωταθλητής και κάνει τουρισμό. Η Ένωση πρέπει για μια ακόμη φορά να μαζέψει τα κομμάτια της και να επανασχεδιάσει κάποια πράγματα για να μη χάσει τον στόχο της. Δυστυχώς αυτό λέγεται και επαναλαμβάνεται κάθε αγωνιστική στην αρθρογραφία και έρχεται η επόμενη αγωνιστική για να ακολουθήσουν νέα ευχολόγια για την παρεπόμενη. Η ΑΕΚ δείχνει εικόνα ομάδας που δεν θέλει (όχι ότι δεν μπορεί) να αποτρέψει τη μοίρα της. Πρέπει να αφυπνιστεί ο εγωισμός παικτών και προπονητή. Αν η σκληρή κριτική και οι γιούχες δεν έχουν σημάνει καμπανάκι τότε σηκώνουμε τα χέρια ψηλά...
ΥΓ: Ο Ρότα που αποδοκιμάστηκε κατά την είσοδό του στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό έκανε πολύ καλό παιχνίδι. Ήταν μαχητικός και καθόλου επηρεασμένος από τη γιούχα, η οποία απ'ότι φάνηκε λειτούργησε θετικά για τον εγωισμό του.