Διαφορά στον Ολυμπιακό έκανε αυτό που έγινε (και δεν έγινε) πριν 6 μήνες

Θα πρέπει να ψάξει πολύ κανείς, και είναι εξαιρετικό αμφίβολο αν θα βρει, άλλη ανάλογη «σχέση» σαν και τη φετινή του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ σε επίπεδο ΠΟΚ. Ως ΠΟΚ αποκαλούνταν πολύ παλιά για συντομία οι τρεις μεγάλες ομάδες του Λεκανοπεδίου της Αθήνας. Το Κ σήμαινε Κωνσταντινούπολη για την ΑΕΚ. Μοιάζει απίθανο να βρεθεί άλλη παρόμοια κυριαρχία ενός προς τον άλλο. 

Τόσο επιβλητική. Τόσο αδιαμφισβήτητη. Με τόση μεγάλη ποικιλία. Σε 6 ματς φέτος για κανονική διάρκεια Super League, πλέι οφ Super League και ημιτελικά κυπέλλου ο Ολυμπιακός μετράει πέντε (5) θριάμβους και μια (1) ήττα σε ματς ως... μη γενόμενο, τη ρεβάνς κυπέλλου με 2-0 ύστερα από τον θρίαμβο με 6-0 στο 1ο ματς στο Γ.Καραϊσκάκης. 

Με σκορ 14-3 και τα 2 εξ' αυτών της ΑΕΚ σε ματς στο οποίο, επί της ουσίας, δεν διεκδικούσε κάτι! Να το πούμε αλλιώς; Σε πέντε (5) ματς που η ΑΕΚ διεκδικούσε κάτι (σ.σ.: τα 4 πρωταθλήματος και τον α' ημιτελικό κυπέλλου) κατάφερε να βάλει μόνο ένα (1) γκολ στον Ολυμπιακό. Αδιανόητο.

Και σ' αυτά τα ματς οι ερυθρόλευκοι του Μεντιλίμπαρ επικράτησαν με κάθε τρόπο. Με πολλά γκολ. Με νίκη στο γκολ. Με επιβλητική εμφάνιση. Με ουσιαστική εμφάνιση. Με την ΑΕΚ να παίζει επίθεση. Με την ΑΕΚ να παίζει ταμπούρι. Στο Καραϊσκάκη. Στην ΟΠΑΠ Αρένα. Με τον Ολυμπιακό πλήρη και να ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα. Με τον Ολυμπιακό με απουσίες και αδιάφορο. Με Γερμανούς διαιτητές. Με Ιταλό διαιτητή. Και με Τούρκο πια διαιτητή. Με Αλμέιδα στον πάγκο και χωρίς αυτόν. 

Κάθε πιθανό και απίθανο «σενάριο» γράφτηκε φέτος. Ο Ολυμπιακός κέρδισε 2-0 στη Ν.Φιλαδέλφεια σε ένα ματς που δεν «καίγονταν» και επί της ουσίας δεν είχε καλή απόδοση ή διακριθέντες πλην του Τζολάκη και κάποιες στιγμές των Βέλντε, Στάμενιτς ειδικά από το 0-1 και μετά. Για σκεφτείτε το λίγο αυτό... Επιβεβαιώνει πλέον πόσο έντονο... μπούλινγκ κάνουν οι ερυθρόλευκοι στην ΑΕΚ η οποία αισθάνεται χαμένη από τα... αποδυτήρια.

Κακή δεν ήταν η ΑΕΚ. Μπορούσε και να προηγηθεί νωρίς στο ματς, στο 11' έσωσε ο Τζολάκης (με τη μύτη του αριστερού ποδιού) το πλασέ του Λαμέλα που έδειχνε να πηγαίνει στη δεξιά γωνία και στο 16' ο Κοϊτά σούταρε απελπιστικά άουτ παρότι ήταν κοντά στη μικρή περιοχή και μόνος. Στο 33' υπήρξε και ένα συρτό σουτ του Σιμάνσκι (σε ένα από τα αρκετά κόρνερ των κιτρινόμαυρων) που πρόλαβε με διπλή προσπάθεια και δυσκολία ο Τζολάκης. 

Όμως η ΑΕΚ έχει ψυχολογικό. Τεράστιο ψυχολογικό ειδικά με τον Ολυμπιακό. Κι αφού δεν μπορεί να σκοράρει, δέχεται ακόμα και στο πρώτο σοβαρό ανέβασμα / επίσκεψη των ερυθρόλευκων στην περιοχή της. Συνέβη στο 43' με τον Στάμενιτς να ανακτά ωραία τη μπάλα, να τροφοδοτεί τον Ζέλσον κι εκείνος τον σκόρερ Βέλντε. Στο ημίχρονο οι τελικές ήταν 4-3 και στο φινάλε του ματς 19-6. Το ταμπλό έγραψε 0-2...

Να μια ακόμα ακριβής και εύστοχη περιγραφή του τι είναι οι δύο ομάδες φέτος και τι πρεσβεύουν. Η ΑΕΚ πολύ «μπλα μπλα» και από... τηγανίτα τίποτα. Ο Ολυμπιακός αποτελεί τον ορισμό της κυνικής και ουσιαστικής ομάδας. Πεινασμένα «σκυλιά». Από τα πιο άγρια μάλιστα. Με το που θα μυρίσουν... αίμα, ορμάνε και δεν χάνουν και την παραμικρή ευκαιρία. Επαναλαμβάνω, ο Ολυμπιακός κέρδισε 2-0 την ΑΕΚ στο ρελαντί! Δίχως να ζοριστεί! Με ελλείψεις σημαντικές. Χωρίς να βάλει τα πόδια του στη... φωτιά. Κέρδισε με στυλ... φιλικού προετοιμασίας. Με έναν αληθινό διακριθέντα και δύο... μισούς.

Παρεμπιπτόντως, καταλαβαίνουμε όλοι και τι σημαντικό ρόλο παίζει σε μια ομάδα ο τερματοφύλακας. Απ' αυτόν αρχίζει μια σπουδαία ομάδα. Ας κάνει οποιοσδήποτε τη σύγκριση μεταξύ Τζολάκη και Μπρινιόλι (ή Στρακόσια) και καταλαβαίνει. Ο Μπρινιόλι που έχει και... τουπέ συχνά, λίγο έλειψε να γίνει πρωταγωνιστής σε ένα από τα μεγαλύτερα blooper της σεζόν αλλά ήταν τυχερός που δεν σημάδεψε καλά ο Ελ Καμπί όταν του πήρε το... διαβατήριο στο 57'. Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού ήταν παρών, έκανε 9 αποκρούσεις (!) στο ματς, της ΑΕΚ ο τερματοφύλακας επενέβη μία χωρίς αυτό να σημαίνει (για να είμαστε δίκαιοι) ότι μπορούσε να κάνει κάτι στα δύο γκολ. 

Η μοναδική κακή στιγμή του Τζολάκη ήταν στο 90+1' όταν δεν κατάφερε να μπλοκάρει τη μπάλα και του ξέφυγε με συνέπεια να στρωθεί στον Οντουμπάτζο που (με την άνεσή του) λίγο έλειψε να πετύχει... το σημαιάκι του κόρνερ.

Όπως και να 'χει, για να μην το κουράσουμε παραπάνω με ένα ματς που για τον Ολυμπιακό ήταν απλά μια υποχρέωση που έπρεπε να βγει, ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε κάτι σπουδαίο από την αναμέτρηση. Σίγουρα πέρασε και καταγράφεται κι αυτό το αποτέλεσμα στην ιστορία ενώ οι φίλοι του απέκτησαν μια έξτρα αφορμή για καζούρα στους οπαδούς της ΑΕΚ. Ακολουθεί το ματς με τον ΠΑΟΚ στο οποίο θα ακολουθήσει και η φιέστα τίτλου και ύστερα η αυλαία με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ πριν από την τελευταία και πραγματικά σημαντική υποχρέωση της σεζόν, τον τελικό της 17ης Μαΐου με τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ.

ΥΓ: Η ομάδα του Μεντιλίμπαρ κέρδισε ως τώρα στη σεζόν την ΑΕΚ με (3) Γερμανούς διαιτητές (Όσμερς, Γιαμπλόνσκι, Μπριχ) και (1) Ιταλό (Κολόμπο). Πλέον την κέρδισε και με Τούρκο (Ουμούτ Μέλερ). Η μοναδική νίκη της ΑΕΚ, στη ρεβάνς κυπέλλου, επιτεύχθηκε με Νορβηγό (Ρόχιτ Σάγκι).

ΥΓ2: Ο Βέλντε αγωνίστηκε για πρώτη φορά στα πλέι οφ, ήταν πάγκο και δεν έπαιξε δευτερόλεπτο στα ματς που προηγήθηκαν με Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Επίσης ο Νορβηγός δεν είχε αγωνιστεί δευτερόλεπτο, έμεινε στον πάγκο, και στο 0-1 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ Αρένα την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος όπου ουσιαστικά οι ερυθρόλευκοι «τέλειωσαν» την υπόθεση τίτλος. Τυχαίο ή όχι (σίγουρα όχι) ο Βέλντε, πέρα από το χθεσινό επί της ουσίας αδιάφορο ματς με την ΑΕΚ για τα πλέι οφ στη Νέα Φιλαδέλφεια, ήταν και στην αδιάφορη ρεβάνς κυπέλλου μεταξύ των δύο στο ίδιο γήπεδο. Η αμέσως προηγούμενη φορά που ήταν βασικός ο Βέλντε σε σημαντικό ματς που παίζονταν κάτι ήταν στις 23 Φεβρουαρίου και το εντός έδρας ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ (2-1) που έπαιξε 60 λεπτά. Με τη Μπόντο μπήκε αλλαγή στη Νορβηγία και δεν έπαιξε καθόλου στο Φάληρο. Ναι, είχε παίξει βασικός και στο 1-0 επί του ΟΦΗ την τελευταία αγωνιστική κανονικής διάρκειας πρωταθλήματος που εξελίχθηκε σε γιορτή λόγω και των γενεθλίων αλλά εκείνο το ματς έγινε μία εβδομάδα μετά το 0-1 στην ΟΠΑΠ Αρένα όπου ο Ολυμπιακός είχε κάνει παράσταση - δήλωση τίτλου.

ΥΓ3: Χθες ο Μεντιλίμπαρ προτίμησε τον Βέλντε αντί του Πάλμα στην 11άδα. Όχι βέβαια επειδή μπορεί να θεωρεί ότι ο Νορβηγός μπορεί να του δώσει κάτι παραπάνω γενικώς. Το φινάλε μοιάζει προδιαγεγραμμένο. Το έκανε επειδή υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο. Ο Βέλντε είναι περιουσιακό του στοιχείο του Ολυμπιακού ενώ ο Ονδουριανός όχι, ανήκει στη Σέλτικ. Αν λοιπόν συμφέρει να πάρει κάποιος λεπτά ως το φινάλε της σεζόν με την ελπίδα να δείξει κάτι και να το εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι στην αγορά, αυτός είναι ο Νορβηγός και το καταλαβαίνουμε όλοι. Και αυτό έγινε κιόλας, πρόσθεσε συμμετοχή ως βασικός και φυσικά ένα γκολ... Όλα μετράνε.

ΥΓ4: Η πρώτη και δυστυχώς τελευταία καλή παράσταση του Πάλμα με τη φανέλα του Ολυμπιακού ήταν ο α' ημιτελικός με την ΑΕΚ στο Γ.Καραϊσκάκης (6-0) στις 26 Φεβρουαρίου. Μάλιστα ο Μεντιλίμπαρ, θέλοντας να του δώσει την ευκαιρία να αποδείξει πράγματα, του έδωσε φανέλα βασικού και στο κρισιμότατο ματς πρωταθλήματος με την ΑΕΚ στη Ν.Φιλαδέλφεια στις 2 Μαρτίου για την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας. Και αμέσως μετά, στις 6 Μαρτίου, ήταν βασικός στο ματς της Νορβηγίας με τη Μπόντο. Ε, αυτό φαίνεται να ήταν ουσιαστικά και το... κύκνειο άσμα του Ονδουριανού. Έκτοτε δεν πήρε ξανά φανέλα βασικού με εξαίρεση την αδιάφορη κυπελλική ρεβάνς με την ΑΕΚ στην ΟΠΑΠ Αρένα στις 2 Απρίλη. Στα 4 ματς ως τώρα των πλέι οφ έχει παίξει 18 λεπτά ως αλλαγή μόνο στην Τούμπα στην ήττα 2-1 από τον ΠΑΟΚ. Τυχαίο; Την απάντηση την ξέρετε, τίποτα δεν κάνει τυχαία ο Μεντιλίμπαρ.

ΥΓ5: Ο Βέλντε ουσιαστικά άρχισε να «υπάρχει» στο χθεσινό ματς από το 43' και μετά που σκόραρε και πήρε λίγο ψυχολογία. Ως τότε ήταν... απών. Στο 16' μάλιστα, στη 2η σημαντική ευκαιρία της ΑΕΚ, λίγο έλειψε να δεχθεί γκολ ο Ολυμπιακός εξαιτίας του. Ο Οντουμπάτζο ανέβηκε και ο Νορβηγός βαρέθηκε να γυρίσει και να τον μαρκάρει (σ.σ.: όποιος παρατηρήσει τη φάση εξοργίζεται με τον Κρίστοφερ που πάει με ελαφρύ τροχάδην ως το κέντρο και ύστερα βαδίζει, ουσιαστικά σταματάει) με συνέπεια να βγάλει την επικίνδυνη παράλληλη σέντρα που έφτασε στον Κοϊτά και ο οποίος αστόχησε.

ΥΓ6: Στην αρχή του ματς ο Κοστίνια έδειχνε να έχει αρκετά προβλήματα αμυντικά, να ταλαιπωρείται, από τον Κοϊτά.

ΥΓ7: Μεγάλες μάχες έδωσε ξανά ο Πιρόλα με τον Πιερό και με δεδομένο ότι υστερεί σωματικά τα πήγε ξανά αρκετά καλά. Υπήρξαν ωστόσο στιγμές που έπεσε πάνω του και ο Ρέτσος. Μπορεί να μη φαίνεται σε όλους εμάς που απλά βλέπουμε το ματς αλλά είναι μεγαλύτερο το φορτίο κόπωσης για έναν παίκτη που καλείται να αντιμετωπίσει αντίπαλο με τα «κυβικά» του Πιερό.

ΥΓ8: Πήρε κίτρινη ο Μάνταλος. Το γράφω και δεν το πιστεύω. Έληξε η... σύμβαση που ήταν σε ισχύ στα προηγούμενα Ολυμπιακός-ΑΕΚ ή ΑΕΚ-Ολυμπιακός και δεν έβλεπε με τίποτα κάρτα είτε έκανε σκληρό μαρκάρισμα είτε τσαμπουκάδες; Εντάξει, αν δεν έπαιρνε και αυτή στο 57' όπου τράβαγε και κλάδευε παρατεταμένα από πίσω τον Βέλντε για να τον αποτρέψει να φύγει στην αντεπίθεση, ποια θα έπαιρνε; Παρεμπιπτόντως, ο Τούρκος διαιτητής ολοφάνερα στην αρχή ήθελε να βγάλει το ματς δίχως κίτρινες και εντάσεις αλλά από ένα σημείο και έπειτα δεν γινόταν να συνεχίσει να κρατάει τις κάρτες στο τσεπάκι του. Τηρουμένων των αναλογιών η διαιτησία του ήταν πολύ καλή αν και στο 87' έδωσε κίτρινη στον Στάμενιτς για δυναμικό αλλά καθαρό (πρώτα μπάλα) τάκλιν που έκανε.  

ΥΓ9: Ο Γιάρεμτσουκ έχει χαρακτήρα κι αυτό δεν μπορεί πια να το αμφισβητήσει κανείς. Μόνο τυχαίο δε μπορεί να είναι ότι «μιλάει» στα μεγάλα ματς. Αν ήταν και πιο εύστοχος στη Νορβηγία. Αχ αυτό το ματς και εκείνες οι ευκαιρίες.

ΥΓ10: Λίγο-πολύ, νομίζω, η ΑΕΚ πήγε με την προσέγγιση του ΑΕΚ-Ολυμπιακός 0-1 με το γκολ του Τσικίνιο στην κανονική διάρκεια πρωταθλήματος που ήρθε μετά το 6-0 του κυπέλλου. Έβαλε τα ψηλά κορμιά της (θα έβαζε και τον Μουκουντί εκτιμώ αν δεν ήταν τιμωρημένος) και ήταν συγκρατημένη. Έπαιξε και με ψηλές μπαλιές γι' αυτό και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αρκετές από τις επεμβάσεις του Τζολάκη είναι με τις γροθιές ψηλά. Οι 7 από τους 11 της χθεσινής 11άδας είναι ίδιοι μ'εκείνο το ματς, λογικά θα ήταν 9/11 αν δεν ήταν τιμωρημένοι οι Μουκουντί και Μαρσιάλ.

ΥΓ11: Χθες, ανήμερα του ΑΕΚ-Ολυμπιακός 0-2, συμπληρώθηκαν 6 μήνες από το Αστέρας Τρίπολης-Ολυμπιακός 1-0. Επιτρέψτε μου να αισθάνομαι πολύ καλά με τον εαυτό μου για τον τρόπο που είχα προσεγγίσει μέσω του blog μου εδώ στο sportdog (με τίτλο: Το panic button του Ολυμπιακού, οι μεταγραφές και το: «χάθηκε ο τίτλος»;) εκείνο το ματς ειδικώς και την κατάσταση στους ερυθρόλευκους γενικώς. Όλοι τότε έβλεπαν έναν φουλ προβληματικό Ολυμπιακό και δίχως ικανό ρόστερ να πάρει το πρωτάθλημα ενώ χαρακτήριζαν και τον Μεντιλίμπαρ καλό για την Ευρώπη αλλά δίχως γνώσεις πρωταθλητισμού προπονητή. Α, και ζητούσαν καμιά 11άδα μεταγραφές τον Ιανουάριο. Εν τέλει μ' εκείνο το ρόστερ έκανε ό,τι έκανε φέτος ο Ολυμπιακός. Από τις 3 προσθήκες του Ιανουαρίου ο Μπρούνο φαίνεται πιο πολύ και έχει μέλλον ενώ οι Πάλμα, Όρτα έχουν να θυμούνται ΕΝΑ ματς, το 6-0 επί της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Τη διαφορά για όλα όσα έχουν συμβεί φέτος την έκανε ό,τι έγινε, ή μάλλον ό,τι δεν έγινε προ 6 μηνών. Τι έγινε και τι δεν έγινε; Συνέχισε το κλαμπ να εμπιστεύεται τον προπονητή και δεν τον αμφισβήτησε. Αυτό έκανε τη διαφορά πάνω από οτιδήποτε άλλο.