Παράνοια και τρέλα στον Παναθηναϊκό - Σηκώνεις τα χέρια ψηλά με Βιτόρια!

Λίγα λεπτά μετά την λήξη του αγώνα στην Τούμπα, μπήκα στο διαδίκτυο να ρίξω μια ματιά, να δω για μια ακόμα φορά τι είδαν και τι κατάλαβαν οι... Παναθηναϊκοί της... σωστής πλευράς της ιστορίας και όχι οι... κολλημένοι στο μαύρο παρελθόν που χαίρονται όταν χάνει η ομάδα και στεναχωριούνται όταν κερδίζει.

Και λυπάμαι που ξεκινάω έτσι,αλλά δυστυχώς όσο παράλογο είναι αυτό που βλέπουμε στο γήπεδο από τον Παναθηναϊκό εξ ίσου παράλογη, ανερμάτιστη και εντελώς πια αλλού γι αλλού είναι και η κατάσταση σε ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου του.
Ένα κομμάτι που δεν μπορεί μετά από τόσα χρόνια παραλογισμού, να δει και να καταλάβει το προφανές που συμβαίνει σ' αυτή την ομάδα και πιστεύει ότι του ξεφουρνιζουν καθημερινά οι εργολάβοι της ενημέρωσης και των συναισθημάτων τους.

Είκοσι λεπτά δεν ήταν αρκετά ήταν το πρώτο που είδα λοιπόν.
Έτσι ακριβώς.
ΕΙΚΟΣΙ ΛΕΠΤΑ δεν ήταν αρκετά.
Προφανώς απ' ό,τι κατάλαβα από τον τίτλο, ο Παναθηναϊκός ήταν εκπληκτικός, φοβερός και τρομερός για... είκοσι λεπτά αλλά αυτό...δεν ήταν αρκετό.
Προσπάθησα με όσο καλή διάθεση είχα, να... ψάξω να βρω αυτά τα... είκοσι ολόκληρα λεπτά που ο Παναθηναϊκός ήταν φοβερός και τρομερός αλλά δεν... πρόλαβε να "κλειδώσει" την νίκη.
Να ήταν η... αρχή του αγώνα άραγε;
Μα αυτή κράτησε... τρία μόλις λεπτά και μετά όλοι πίσω και πουθενά;
Να ήταν το... μετά;
Πότε ακριβώς;
Δεν υπήρχε ούτε καν ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ που να βρεθούν ολόκληρα είκοσι λεπτά;
Υπέθεσα λοιπόν που ο λόγος ήταν για το τέλος του αγώνα και την... αντίδραση του Παναθηναϊκού όταν έφαγε και το δεύτερο γκολ.
Κι εκεί κάποια στιγμή προσπάθησα να δω το ποιοι έκαναν αυτή την... αντεπίθεση μπας και βγάλω άκρη.

Nτραγκόφσκι, Βαγιανίδης, Γεντβάι, Ίνγκασον, Πάλμερ Μπράουν,Τετέ, Ουναϊ, Τσέριν, Ιωαννίδης, Σφιντέρσκι,Γιερεμέγιεφ η σύνθεση με την οποία ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε στα τελευταία λεπτά όταν... τα έδωσε όλα για την ισοφάριση λοιπόν.
Έ όποιος καταφέρει να μου τους βάλει αυτούς σε "θέσεις" μέσα στο γήπεδο και να μου βγάλει τακτική και... σύστημα, δηλαδή άμυνα-κέντρο-επίθεση, κερδίζει το βραβείο.... μαχητικής ψυχής και Παναθηναϊκοφροσύνης.

Κάπου εκεί σταμάτησα και την αναζήτηση, καθώς κατάλαβα πως για μια ακόμα φορά, το ζητούμενο δεν είναι η ανάγνωση, η αποτίμηση και η εξήγηση για όσα βλέπουμε στο γήπεδο, αλλά για μια ακόμα φορά το... άλλα λόγια να αγαπιόμαστε να περνάει η ώρα.

Καπάκι ήρθαν και οι δηλώσεις του Βιτόρια, που έκαναν εκείνη την περίφημη δήλωση του γίγαντα σε σχέση με τους... νάνους που έχουν βρεθεί στον πάγκο του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια του Βασίλη Δανιήλ, ότι "ήταν χειρότερα για μας όταν ο αντίπαλος έμεινε με δέκα παίκτες" να μοιάζει... με ποδοσφαιρικό ευαγγέλιο.
Μας 'έκανε κακό το ότι βάλαμε νωρίς το γκολ, είπε ο Βιτόρια και κάπου εκεί σηκώνεις τα χέρια και σταματάς να ασχολείσαι.
Γιατί;
Μα γιατί είναι ολοφάνερο πλέον, ότι ο παραλογισμός έχει γίνει ΚΑΝΟΝΑΣ σ' αυτή την ομάδα και όλοι όσοι έρχονται αργά ή γρήγορα καταλαβαίνουν πως δύο δρόμους έχουν.
Ή υποτάσσονται σ' αυτόν τον παραλογισμό και τον υπηρετούν ή φεύγουν με την πρώτη στραβή.

Κατά τα άλλα κι όσο συνέχιζα να δω τι γίνεται και τι λένε οι... αυθεντικοί Παναθηναϊκοί και γνώστες του αντικειμένου, όλο και περισσότερο έμπλεκα.
Ξαφνικά από χθες το βράδυ, είδα ότι διαπίστωσαν όλοι πως ο Παναθηναϊκός έχει 133 μέρες να κερδίσει εκτός έδρας.
Λες κι αυτές οι 133 μέρες πέρασαν σαν... μία χθες το βράδυ στην Τούμπα δηλαδή.
Γιατί όσο περνούσαν αυτές οι μέρες αυτό δεν το είχα ξανακούσει.
Αντίθετα διάβαζα για τα... σερί του Βιτόρια, για τον νικητή των ντέρμπι, για τον Παναθηναϊκό που... άλλαξε εντελώς στα χερια του και όλα τα γραφικά που ακούγαμε μετά από κάτι νίκες στο τελευταίο λεπτό επί αντιπάλων που πάλευαν για υποβιβασμό και πάει λέγοντας.

Σ' αυτό το περιβάλλον λοιπόν και για την ομάδα και τον οργανισμό που λειτουργεί πλήρως υποταγμένος και εναρμονισμένος με αυτό το περιβάλλον, δεν έχει το παραμικρό νόημα να μιλήσεις για ποδόσφαιρο, να επιχειρήσεις να δεις τι εγινε και όλα τα σχετικά.
Μιλάμε απλά για παράνοια και τρέλα.

Παράνοια και τρέλα που είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας όλων όσων διέλυσαν τον Παναθηναϊκό και μετά ανέλαβαν τις τύχες του, να αποδείξουν και να πείσουν τον κόσμο με το ζόρι και κόντρα στην πραγματικότητα, ότι... όλα πλέον πάνε καλά και ότι κι αν κάτι δεν πάει καλά κάποια στιγμή με τις κατάλληλες... κινήσεις υπό την ευλογία τους θα εκτοξεύσουν τον Παναθηναϊκό οσονούπω.

Γι' αυτό και χρόνια ολόκληρα παρακολουθούμε ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΡΓΟ το καλοκαίρι, το ίδιο τον Οκτώβρη, το ίδιο τον Γενάρη, τον ίδιο τον ΜΑΡΤΗ και από Απρίλη και μετά φτου κι απ' την αρχή πάλι τα ίδια.
Λίγος προπονητής, παίκτες που δεν ξέρουν που παίζουν, ανίκανη διοίκηση και πάει λέγοντας.
Οι μόνοι που ποτέ δεν φταίνε και δεν χάνουν θέσεις, ρόλους και,... οφέλη είναι οι συγκεκριμένοι με οποιαδήποτε ιδιότητα κι αν εμφανίζονται.
Να τους χαίρεστε, να τους καμαρώνετε, πάνω απ' όλα να τους ακούτε και να τους πιστεύετε, φυσικά μακριά από τους... εχθρούς της ομάδας που δουλεύουν... εκεί, που είναι με... εκείνο, που... χαίρονται όταν χάνουμε και στεναχωριούνται όταν κερδίσουμε.

Χρόνια πολλά, καλή Ανάσταση, καλό... Δεκαπενταύγουστο και φυσικά πάντα όπως κάθε χρόνο... Καλά Χριστούγεννα.