ΑΕΚ - Ολυμπιακός: Το ντέρμπι της Νέας Φιλαδέλφειας δεν είχε νικητή, είχε περισσότερο δύναμη παρά ποιότητα και έφερε μία δίκαιη ισοπαλία, όσον αφορά στη συνολική εικόνα της αναμέτρησης αλλά και των δύο αντιπάλων.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα παιχνίδι που είχε τρία διαφορετικά διαστήματα, δύο υπέρ της ΑΕΚ (1-25, 70-95) και ένα υπέρ του Ολυμπιακού (25-55). Στα δικά τους διαστήματα κιτρινόμαυροι & ερυθρόλευκοι - για διαφορετικούς πάντως λόγους - δεν μπόρεσαν να πετύχουν δεύτερο γκολ (η ΑΕΚ το έβαλε, με τρομερή εκτέλεση Αραούχο αλλά δικαίως ακυρώθηκε για χέρι του Πινέδα στο ξεκίνημα), οπότε κάπου φυσιολογικά ήρθε το αποτέλεσμα το οποίο στο τέλος δεν πρέπει να "Χ"άλασε ούτε τον Αλμέιδα, ούτε τον Μαρτίνεθ.
Κοινώς δεν είχε και...χαμένο το ντέρμπι με την ισοπαλία, με την έννοια πως δεν έβαλε επιπλέον πίεση σε κανένα από τα δυο στρατόπεδα, η ... επόμενη ημέρα (και ενόψει των μεσοβδόμαδων ευρωπαϊκών υποχρεώσεών τους) δεν προκάλεσε ...εσωστρέφεια στον έναν ή στον άλλον. Εκτιμώ βέβαια πως η Πρωταθλήτρια αν έχανε θα πάθαινε μεγαλύτερη "ζημιά", από ό,τι ο Ολυμπιακός σε περίπτωση ήττας...
Το ντέρμπι - κράς τεστ της Νέας Φιλαδέλφειας όμως, προσφέρεται και για ένα πρώτο σοβαρό συμπέρασμα, τόσο για την ΑΕΚ όσο και για τον Ολυμπιακό (ομάδες/ρόστερ/προπονητές), που επειδή βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της σεζόν καλούνται να λύσουν στην πορεία τα... ΘΕΜΑΤΑ που φάνηκαν να έχουν. Και οι δυο!! Με την διαφορά πως η μια είναι μια δουλεμένη απο πέρσι ομάδα, με τον ίδιο προπονητή και κορμό ενώ ο άλλος μια καινούργια ομάδα, που κτίζεται σωστά με βάσεις εδώ και δυο μήνες, με έναν καινούργιο Ισπανό προπονητή...
Στο γενικό ρεζουμέ : η ΑΕΚ περιέργως δεν είναι (ακόμη;) η περσινή ΑΕΚ που... ζούσε και πέθαινε από την ένταση, το press & repress στο παιχνίδι της! Δεν έχει την φρεσκάδα, τις εντάσεις, την ενέργεια-διάρκεια της περσινής ομάδας. Χθες έπαιξε σε υψηλή ένταση για 25' και μετά το έριξε ενώ κανονικά θα έπρεπε να κρατούσε 60 λεπτά! Δεν έχει μπροστά τον Λιβάι Γκαρσία κι αυτό την μεταμορφώνει κατά 30% στο παιχνίδι της και έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα στην άμυνα. Για 7ο σερί φετινό ματς δέχθηκε γκολ, πάλι στο πρωτο ημίχρονο ενώ βγάζει τέτοιες αμυντικές αδυναμίες που σου δίνουν την εντύπωση πως και με τον... Αμαρυνθιακό αντίπαλο δεν θα κρατήσει το μηδέν παθητικό!!!
Για τις εντάσεις υπάρχουν δικαιολογίες (κομβική η απουσία Γκαρσία, ο Αραούχο που πρόσφερε πέρσι τρομερά στην πίεση ψηλά δεν είναι καν στο 70% του, λειπει πάρα πολύ ο... κανονικός Γκατσίνοβιτς, ο non stop Πινέδα είναι ξεζουμισμένος, πλέον δίνει 2 ματς την εβδομάδα) και η προοπτική πως θα τα ξαναβρεί στην πορεία....
Το τεράστιο ερωτηματικό όμως, είναι στην άμυνα της, εκεί που όπως φαίνεται δεν φρόντισε έγκαιρα να αναβαθμίσει ποιοτικά και συνδυαστικά να γεμίσει ποσοτικά το ρόστερ της στα στόπερ και στα μπακ . Ο ταλαιπωρημένος Βίντα δεν αντέχει συνεχή ματς, ο Μουκουντί δεν βγάζει την περσινή ασφάλεια, οπότε δεν έχει την πολυτέλεια να μην της βγει ο Κάλλενς (μεταγραφή Σεπτεμβρίου)...
Πάμε και στον Ολυμπιακό, που διατήρησε την φοβερή παράδοση που έχει στην Νέα Φιλαδέλφεια, όπου δεν χάνει στο πρωτάθλημα. Το έκανε επί... "Νίκος Γκούμας", το κάνει τώρα και στο νεόκτιστο Opap Arena (μια νίκη/δυο ισοπαλίες από πέρσι, η μοναδική ελληνική ομάδα που δεν έχει γνωρίσει την ήττα εκεί, σε παιχνίδι πρωταθλήματος).
Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνεθ δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό Ολυμπιακό, που δεν είχε ούτε αρχή, ούτε μέση, ούτε τέλος και κυρίως δεν ήταν αθλητικός. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνεθ είναι μια δουλεμένη ομάδα, μια γυμνασμένη ομάδα, ένα σύνολο ΑΘΛΗΤΙΚΟ με ΔΟΜΗ και ΥΛΙΚΟ, που μπορεί να αναδείξει την ποιότητα συγκεκριμένων παικτών του ΑΛΛΑ θέλει ακόμη χρόνο. Ως ομάδα ακόμη δεν είναι καλύτερος, πιο δεμένος από την ΑΕΚ!
Στην Νέα Φιλαδέλφεια ο Ολυμπιακός από το 25' ως το 55', όταν αποφάσισε να παίξει μετά το 1-0, ήταν πολύ καλός. Έφτασε γρήγορα και εύκολα στην ισοφάριση, έδειχνε πως είχε και την ανατροπή. Πριν από το 25' και μετά το 55' όμως, όταν είχε άλλη λογική και είχε χάσει ή προσφέρει μέτρα στην ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο, αδίκησε τον εαυτό του και θα μπορούσε να χάσει...Κατέβηκε να παίξει κλειστά, παθητικά, με αυτή την 11άδα κι έπαθε ...αιχμαλωσία στο 1/4 της αναμέτρησης. Το ότι βέβαια το γύρισε τούμπα στην διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου δείχνει την ποιοτητά του, τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας και του προπονητή του Ολυμπιακού
Το μεγάλο λάθος χθες για τον Μαρτίνεθ ήταν οι βιαστικές και μαζεμένες αλλαγές του, με τις οποίες κυριολεκτικά ανακούφισε την ΑΕΚ και της πρόσφερε ασφαλή αναχώματα για να ξαναβγεί μπροστά και να κυνηγήσει το 2-1. Ήταν ένα κακό κοουτσάρισμα του Ισπανού τεχνικού στο β ημίχρονο αλλά στη συνολική εικόνα του χθεσινού Ολυμπιακού το πρόσημο είναι θετικό για την δουλειά που έχει κάνει και τον βαθμό ανταγωνιστικότητας. Υπάρχει βεβαίως και το ελαφρυντικό πως ο Μαρτίνεθ τώρα μαθαίνει σε συνθήκη αγώνα την ομάδα του και το ελληνικό πρωτάθλημα (αντιπάλους και έδρες). Θα κάνει, λοιπόν, λάθη όπως άλλωστε είχε κάνει και ο κορυφαίος προπονητής της περσινής σεζόν, Ματίας Αλμέιδα, στην ΑΕΚ μέχρι να μάθει (θυμηθείτε Ριζούπολη, Λεωφόρο).
Το πρώτο 25λεπτο του ντέρμπι ήταν πραγματικά δραματικό για τον Ολυμπιακό. Το σκορ έγραψε μόνο 1-0 σε αυτό το διάστημα χάρη στον φύλακα άγγελο Πασχαλάκη (έβγαλε δυο καταπληκτικά STOP), αλλά η εικόνα του παθητικού Ολυμπιακού ήταν για πολύ... κλάμα!!! Το 4-2-3-1 που ξεκίνησε ο Μαρτίνεθ το ντέρμπι φάνηκε αδούλευτο, η ΑΕΚ με το πουσάρισμα και της φλογερής έδρας της μπήκε ορμητικά, έπιασε αιχμάλωτο τον Ολυμπιακό ενώ στοχευμένα πήγε από την πλευρά των Κίνι - Φορτούνη - Φρέιρε.
Μετά το 1 - 0 όμως, η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ούτε πνευματικά ούτε αγωνιστικά ούτε τακτικά το υπέρ της σκορ. Δεν κατάφερε να παγώσει το ματς. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η επιλογή του Μαρτίνεθ να γυρίσει στο σύστημα σε 4-2-2-2. Έτσι Ολυμπιακός ανέβηκε πιο ψηλά κέρδισε μέτρα μέσα στο γήπεδο με την ΑΕΚ να μην έχει λύσεις...
Οι Μασούρας/ Ελ Κααμπί πιέζοντας πολύ ψηλά κρατούσαν χαμηλά τους δύο στόπερ της ΑΕΚ, με το Φορτούνη να παίρνει την μπαγκέτα και να κάνει τρομερό ματς, δημιουργώντας υπεράριθμίες για τον Ολυμπιακό. Και με τον παθιασμένο Ποντενσε ( δεν μπορούσες να τον τζαρτζάρεις) σε ελεύθερο ρόλο να τον σιγοντάρει. Οι δυο τους έπαιζαν στους χώρους ανάμεσα από τα αντίπαλα μπακ και αμυντικά χαφ και με τη φοβερή ποιότητα/κλάση τους έδωσαν την υπέροχη στον Ολυμπιακό και μπλόκαραν την ΑΕΚ!!
Η φάση του 1-1 αποτέλεσε την απόλυτη επιτομή του παραπάνω: ο Φορτούνης κουβαλάει/οδηγεί την μπάλα στα 2/4 του γηπέδου τη μπάλα, ο Ροντινέι κινείται σωστά σε χώρο και χρόνο μέχρι να πασάρει στον μάγο Ποντένσε, ο οποίος κατάφερε σε οργανωμένη άμυνα και να διεισδύσει και να σερβίρει με μία πρωτοκλασάτη μικρή σέντρα το γκολ στον Ελ Κααμπί, που με κεφαλιά-ψαράκι θύμισε Νίκο Αναστόπουλο στην εκτέλεση!!
Με τον Ολυμπιακό να βγάζει ένταση, να μένει σε ψηλά μέτρα, να έχει επιβάλει το παιχνίδι του, να κάνει πιο εύκολα φάσεις και να κυριαρχεί επί της ΑΕΚ , το δεύτερο ημίχρονο φαινόταν σαν μία συνέχεια της εικόνας που είχε το ντέρμπι στο διάστημα 25-45! Ο Μαρτίνεθ όμως, είχε... διαφορετική άποψη. Αποφάσισε να παρέμβει πολύ νωρίς στο ματς και από το 55 μέχρι το 70 που έβγαλε και το Φορτούνη, οι αλλαγές του φρέναραν και οπισθοχώρησαν τον Ολυμπιακό.
Ουσιαστικά ο Ισπανός κόουτς ενώ είχε ξεκινήσει με ένα προβληματικό πλάνο το οποίο γρήγορα διόρθωσε στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, φρόντισε στην επανάληψη να τραβήξει χειρόφρενο στην ομάδα του, δίνοντας τα μέτρα και την ευκαιρία στην ΑΕΚ να διεκδικήσει στο φινάλε του ντέρμπι το τρίποντο!! Η αλλαγή στο 70' του Φορτούνη (ομολογουμένως άλλη κλάση αν και στο 1-0 έχει χάσει τον παίκτη του, Ρότα) με τον αργό Ιμπόρα, σε συνέχεια των δυο αλλαγών που προηγήθηκαν, Μασούρα και Ποντένσε, έμοιαζε σαν υπογραφή συνθηκολόγησης από πλευράς Μαρτίνεθ πως πάει για την ισοπαλία!!
Με την αλλαγή του Φορτούνη ήταν πραγματικά εκεί που ηρέμησε τελείως η ΑΕΚ και έχοντας εξασφαλισμένο τον βαθμό έψαξε κυρίως με τα γεμίσματα αλλά και τον ενεργειακό κι απρόβλεπτο Ζίνι από τα αριστερά να πάρει την νίκη. Κατά κάποιο τρόπο της την ... πρόσφερε το κοουτσάρισα του Μαρτίνεθ αλλά της έλλειψε μια κομβική πάσα που θα ξεκλείδωνε την άμυνα του Ολυμπιακού. Δεν είχε να φέρει από τον πάγκο Μάνταλο ή Πιζάρο που έχουν αυτή την δυνατότητα και έτσι τα πολλλα στημένα και τα γεμίσματα πέρασαν αναξιοποίητα. Πάντως ο Ζίνι πήγε να βάλει στο 82' από το πουθενά γκολ παγκόσμιας κλάσης και να γίνει... game changer. Ετσι όπως τον είδα πάντως μπορεί να το κάνει σύντομα...
Από εκεί και πέρα στα ατομικά κομμάτια: ο Πόνσε έβαλε σεντερφορίσιο γκολ αλλά μου έδειξε πως δεν είναι ακόμη έτοιμος και δεν με έπεισε πάλι λόγω στυλ/χαρακτηριστικών πως κουμπώνει σε αυτό που παίζει ο Αλμέιδα. Ο Λιβάι Γκαρσία στην θέση του θα τους... πήγαινε βόλτα τους αντίπαλους στόπερ. Ο Τσούμπερ έχει χάσει την ταχύτητα/έκρηξη του για την γραμμή, προσφέρει πολύ περισσότερα από μέσα. Οι Βίντα-Ρότα φέρουν ευθύνη στο 1-1 γιατί κοιτάνε μόνο την μπάλα . Ο Μοχαμαντί στην επιστροφή του και παρότι είχε τον παικταρά Ποντένσε, τα πήγε καλά.
Ο Φορτούνης δεν έχει καμία σχέση με τον τωρινό ανλετοιμο Σκάρπα. Ούτε ο Μπιέλ που μπήκε αντί του Ποντένσε προβλημάτισε τους κιτρινόμαυρους, με τον Ισπανό να σου δίνει την εντύπωση πως δεν... παθιάζεται στο παιχνίδι του.
Respect στον Ρέτσο, έκανε ένα ακόμα καταπληκτικό παιχνίδι, δεν κώλωσε πουθενά, ούτε όταν εσκεμμένα από την ΑΕΚ τον άφησαν να οδηγεί την μπάλα. Ο μεταμορφωμένος Έλληνας στόπερ είναι αυτός που κάνει τη διαφορά μέχρι τώρα στη φετινή άμυνα του Ολυμπιακού και όχι ο μέτριος Φρέιρε που αποκτήθηκε...
Τρομερός ο Χέσε, πήγαινε παντού, έκοβε τους πάντες, έβγαινε και μπροστα ζητώντας μπάλα. Εξελίσσεται σε τεράστια μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, συνθέτοντας σπουδαίο δίδυμο χαφ στον άξονα με τον Καμαρά. Με μεγάλη διαφορά όμως, από τον Ιμπόρα που δεν είναι, ούτε πλησιάζει αυτές τις ταχύτητες και εντάσεις. Και εδώ είναι το μεγάλο ερωτηματικό για το φετινό Ολυμπιακό αφού δεν γίνεται να παίζουν ακατάπαυστα Χέσε και Καμάρα, υπάρχει ο κίνδυνος να καούν. Λείπει δηλαδή ένας τρίτος κεντρικός χαφ αντίστοιχου επιπέδου με τους Χέσε και Καμάρα εκτός και αν τους βγει ο Αλεξανδρόπουλος ο οποίος πάντως χθες ήταν εκτός αποστολής από τον Μαρτίνεθ...